محل تبلیغات شما

ایران کامپیوتر




قائم شهر از پرجمعیت ترین و بزرگ ترین شهرهای استان مازندران و شمال ایران و مرکز شهرستان قائم شهر می باشد که در ناحیه البرز مرکزی قرار گرفته است. این شهر به دلیل قرار گرفتن در مسیر جاده فیروز کوه دارای اهمیت ارتباطی است.

قائم شهر یکی از قطب های صنعت در ایران و خاورمیانه است که دارای زمین های حاصل خیزبوده و محصولات مختلف مخصوصاَ گندم ، جو ، برنج ، صیفی جات ، لوبیای روغنی و . در آن کشت می شود. همچنین باغ های پرمحصول مرکبات این شهر از اهمیت زیادی برخوردار است. مردم شهر نیز بیشتر در صنایع ماشینی مشغول به کار هستند.
سوغاتی ها و صنایع دستی قائم شهر بسیار متنوع است. از تندیر نان و سوهان کنجد و برنجک گرفته تا کوماج و پیس گندله. این شهر زیبا هنرمندان بسیاری دارد که آثار زیبایی را خلق می کنند و اصالت این شهر را به رخ می کشند. برخی از این صنایع دستی عبارتند از : صنایع چوبی، مبل سازی ، نساجی ، گونی بافی ، حصیربافی ، گلیم بافی ، جاجیم بافی ، جوراب بافی ، موج بافی ، پارچه بافی و سفال گری .
با توجه به امکانات موجود در این شهر افراد بسیاری مایل به راه اندازی و یا توسعه فعالیت اقتصادی در قائم شهر هستند و هنگامی که صحبت از فعالیت اقتصادی در میان باشد ، ثبت برند بخش جدایی ناپذیر این فعالیت هاست . چرا که اگر شما ارائه دهنده خدمات باشید و یا محصول یا کالایی را ارائه یا تولید نمایید ، نیاز خواهید داشت تا این محصول یا خدمات را به نحو مطلوب به بازار معرفی نمایید و همچنین از این نام و نشان در مقابل جعل یا تقلب جلوگیری کنید.
از همین رو، قائم شهری عزیر برای معرفی محصولات و خدمات خود لازم است تا برندی را انتخاب و آن را به ثبت برسانند . ما در این مقاله برآنیم تا به بررسی این موضوع بپردازیم. خوانندگان محترم، علاوه بر مطالعه این نوشتار می توانند به مقالات ذیل نیز مراجعه نمایند :
- ثبت برند صنایع دستی و نکات مهم آن
- مدارک و مراحل ثبت برند مواد غذایی
- شرایط و مدارک ثبت برند پوشاک

• نحوه انتخاب نام برند
انتخاب یک واژه مناسب ، شکل و تصویر زیبا و یا ترکیبی ار هر دو ، اولین گام از مراحل ثبت برند است. باید این موارد را به گونه ای انتخاب نمایید که برند شما به راحتی در اذهان مخاطب ماندگار شود و معرف کالا یا خدمتی باشد که ارائه می نمایید. در انتخاب نام برند مم به رعایت یکسری قوانین به شرح ذیل خواهید بود :
الف- شامل واژه های عام نباشد . به عنوان مثال علامت تجاری " کیف " یک واژه عام است.
ب- شامل واژه های توصیف کننده نباشد. مانند واژگان توصیفی " کیک شکلاتی " ، " چیپس 500 گرمی " ، " مبل ارزان " ، " عسل اردبیل " .
ج- گمراه کننده نباشد و مصرف کننده را راجع به کیفیت محصول، ماهیت آن ، مبدا جغرافیایی و محل تولید محصول به اشتباه نندازد. به عنوان مثال ثبت علامت تجاری جهت عرضه شیره خرما با تصویر زنبور عسل مردود خواهد شد. زیرا ممکن است خریداران را به اشتباه اندازد و برخی چنین محصولی را با تصور عسل خریداری کنند.
شایان ذکر است، خصوصیت گمراه کننده بودن یک علامت را قاضی راساَ تعیین می کند. ابطال یک علامت به عنوان فریب دهنده، اغلب به دلایل منشا جغرافیایی یا صنعتی، ماهیت و سرشت محصولات ، شباهت علائم و کیفیت یا ترکیبات محصول یا خدمات صورت می گیرد.
د- با نظم عمومی و اخلاق حسنه مغایرت نداشته باشد. نام هایی که مخالف موازین شرعی، نظم عمومی و خلاف اخلاق حسنه باشند قابلیت ثبت ندارند. به عنوان مثال اسامی تجاری مانند " بیمارستان سفید پوستان " و یا " آژانس توسعه بیکاری " را نمی توان به ثبت رسانید.
ه- شامل علائم رسمی دولتی و نشان کشورها نباشد مانند پرچم کشور
ن- بتواند میان کالاها یا خدمات یک موسسه با موسسه دیگر تمایز ایجاد کند. لازم به ذکر است هر علامت تجاری برای اینکه بتواند کالای معینی را از کالای دیگری ممتاز نماید باید دارای صفتی باشد که آن را از علائم دیگران ممتاز سازد. صفت علامت را " وجه تمایز " یا صفت مشخصه گویند. هر علامتی که این وصف را نداشته باشد قابلیت ثبت پبدا نمی کند.
ی- مشابه با برندهای به ثبت رسیده دیگر نباشد. توجه داشته باشید که در صورت وجود شباهت بین برند مورد نظر شما و برندی که قبلاَ در همان طبقه ثبت شده است، اظهارنامه علامت تجاری شما رد خواهد شد و برندی که تقاضای آن یکبار از سوی کارشناسان اداره مالکیت معنوی رد شود، برای دفعات بعدی شانس بسیار کمی برای ثبت شدن دارد و اصطلاحاَ سابقه چنین برندی خراب می شود.
ضمناَ ذکر این نکته نیز ضروری است که به موجب قوانین سازمان ثبت اسناد و املاک ایران ، نام تجاری بایستی شامل کلمات فارسی باشد در غیر این صورت ، برای ثبت برندی که حاوی کلمه غیرفارسی ( لاتین و . ) باشد لازم است فرد متقاضی، دارای کارت بازرگانی باشد.

• انواع برند
برندها بر حسب چیزی که معرفی می نمایند ، انواع مختلفی دارند که عبارتند از :
الف- برند محصول : برند کردن یک محصول یا خدمت خاص
ب- برند شخصی : مانند یک ورزشکار
ج- برند شرکتی : یک شرکت که چندین محصول یا خدمات مختلف دارد.
د- برند جغرافیایی : مانند یک شهر خاص
ه- برند عمومی : مانند مراسم های حکومتی
ی- برند فرهنگی : مانند یک مراسم فرهنگی
ن- برند مذهبی : مانند یک مسجد یا کلیسا

• نحوه ثبت برند در قائم شهر
ثبت کردن برند در قائم شهر، مانند سایر شهرهای ایران از طریق اینترنتی قابل انجام است . مراحل ثبت به قرار ذیل است :
- ورود به سامانه اداره مالکیت معنوی به نشانی  و تکمیل اطلاعات
( این مراحل شامل اطلاعات مالک ، مشخصات دریافت کننده ابلاغیه ، بارگذاری ضمائم اظهارنامه ، بازبینی تمامی اطلاعات و ضمائم بارگذاری شده برای حصول اطمینان از صحت اطلاعات می باشد ) .
- اخذ رمز اظهارنامه و کد پیگیری
متقاضی همزمان با درخواست ثبت علامت و در اظهارنامه تسلیمی به اداره ثبت علائم باید کالا یا کالاهای مورد نظر و یا خدمات را بر اساس طبقه بندی قابل اجرا یا طبقه بندی بین المللی طبقه بندی کند.
اظهارنامه ای که تنظیم می شود با یکی از موارد اخطار نقص/ رد پرونده و یا آگهی نوبت اول مواجه می شود. در حالت آگهی نوبت اول ، می بایست نسبت به ارائه مدارک به اداره مالکیت معنوی و پرداخت هزینه رومه رسمی اول اقدام نمود.
چنانچه تا سی روز پس از انتشار آگهی نسبت به علامت مورد تقاضا اعتراضی به عمل نیاید می توان نسبت به آگهی نوبت دوم اقدام نمود.
در ثبت برند توجه داشته باشید که :
استعمال یک علامت برای دو جنس مختلف در صورتی ممکن است که ایجاد شبهه برای مصرف کننده نسبت به نوع جنس و سازنده آن نکند . استعمال علامت واحد برای اجناس مشابه از طرف دو شخص اصولاَ جایز نیست حتی اگر طبقات آن متفاوت باشد. مثلاَ در مورد لوازم طبی و آرایشی گرچه طبقات مختلف است ، ولی ممکن است استعمال همان علامت موجب اشتباه گردد یا صابون که ممکن است آن را به عنوان صابون طبی جزء طبقه مواد دارویی یا به عنوان آرایشی تحت طبقه مواد آرایشی یا به عنوان مواد پاک کننده تحت طبقه دیگری قلمداد نمود.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت برند
مدارک مورد نیاز برای ثبت برند عبارت است از :
1- تکمیل دو نسخه اظهارنامه علامت
2- مدارک هویت متقاضی :
الف) اشخاص حقیقی : فتوکپی شناسنامه و کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی : آخرین رومه رسمی، تصویر شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
3- مدارک نماینده قانونی: در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی( وکیل، دارنده یا دارندگان حق امضاء برای اشخاص حقوقی و .) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
4- ده نمونه گرافیکی با تصویر از علامت درخواست حداکثر در ابعاد 10×10 سانتی متر
5- در صورت سه بعدی بودن علامت، ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و درمجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
6- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوطه.
7- استفاده ازحق تقدم: در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت خارج از کشور ازمزایای حق تقدم "حداکثر تا6 ماه" استفاده نمایند می بایست مدارک مربوطه به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف مدت 15روز از آن تاریخ تسلیم نمایند.
8- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده ازعلامت جمعی و تأییدیه مقام صلاحیت دار
• چند نکته :
1- در صورت سه بعدی بودن علامت تجاری ( لوگو) ، ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند اامی است.
2- در صورتی که درخواست کننده یا درخواست کنندگان ثبت به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج کشور قصد استفاده از مزایای حق تقدم را داشته باشند، بایستی مدارک لازم و مربوط به حق تقدم را همزمان با اظهارنامه یا حداکثر در مدت زمانی 15 روز به اداره ثبت تحویل دهند.
3- ارائه رسید پرداخت هزینه ها نیز لازم است. چنان چه اظهارنامه تسلیمی ، بر اساس دلایل رد برند منجر به ثبت نگردد، هزینه های پرداختی قابل استرداد نمی باشد.
از همراهیتان سپاسگزاریم.

 
در هنگام ثبت شرکت یکی از مواردی که می بایست آگاهانه در رابطه با آن تصمیم گرفت ، نقش و جایگاه شرکا می باشد. یکی از مهم ترین جایگاه ها در شرکت ، سمت هیات مدیره و مدیر عامل است. هیات مدیره اصولاَ مسئول اداره کلی عملیات شرکت است و حق نظارت در کلیه امور شرکت را دارد. این حق برای هیات مدیره پیش بینی شده و اعضاء هیات مدیره منفرداَ حق مداخله در امور شرکت را ندارند ، مگر آن که هیات مدیره به موجب تصمیم مخصوصی به یک نفر از آن ها اختیارات مخصوصی داده باشد.

همچنین مدیر عامل شخصی است که از طرف هیات مدیره شرکت سهامی ، از بین اعضای هیات مدیره یا خارج از آن با تعیین حق احمه برای مدت معینی انتخاب می شود. در حدود اختیاراتی که توسط هیات مدیره به او تفویض شده است ، نماینده شرکت محسوب می شود. به بیانی دیگر، مدیر عامل حلقه واسطه بین راس شرکت و بدنه شرکت است یا به عبارت دیگر نقطه اتصالی بین هیات مدیره شرکت و کارگران شرکت و اشخاص ثالث می باشد.
حدود اختیارات مدیر عامل باید با ارسال نسخه ای از صورت جلسه هیات مدیره به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود و پس از ثبت در رومه رسمی آگهی شود.
با توجه به آنچه گفته شد ، در این مقاله ، ضمن بررسی ترکیب هیات مدیره ، به اختیارات هیات مدیره و مدیر عامل شرکت سهامی می پردازیم. در این رابطه ، مقالات ذیل را نیز می توانید بخوانید :
- ارکان شرکت سهامی خاص
- ارکان شرکت سهامی عام
- محدودیت ها و ممنوعیت های مدیران و مدیرعامل در انجام معاملات
- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص
- تشریفات ثبت شرکت سهامی عام

• ترکیب هیات مدیره

هیات مدیره شرکت سهامی باید متشکل از تعداد مدیرانی باشد که قانون گذار معین کرده است. هر گاه حداقل قانونی حاصل نشود یا از حداقل قانونی کمتر شود ، تکمیل هیات مدیره به روشی که قانون گذار پیش بینی کرده است ، ضروری است. هیات مدیره دارای یک رئیس و یک نایب رئیس است که در اولین جلسه هیات مدیره انتخاب می شوند و هدایت هیات مدیره ، دعوت و اداره جلسات هیات مدیره و دعوت مجامع عمومی صاحبان سهام در مواردی که هیات مدیره مکلف به دعوت است ، بر عهده آنان است. تعداد اعضای هیات مدیره در شرکت سهامی عام نباید از پنج نفر کمتر باشد. در صورتی که بر اثر فوت یا استعفا یا سلب شرایط از یک یا چند نفر از مدیران ، تعداد اعضای هیات مدیره از حداقل مقرر در این قانون کمتر شود ، اعضای علی البدل به ترتیب مقرر در اساسنامه ، والا به ترتیب مقرر توسط مجمع عمومی جای آنان را خواهند گرفت. در صورتی که عضو علی البدل تعیین نشده باشد، و یا تعداد اعضای علی البدل کافی برای تصدی محل / محل های خالی در هیات مدیره نباشد ، مدیران باقی مانده باید بلافاصله مجمع عمومی عادی شرکت را جهت تکمیل اعضای هیات مدیره دعوت نماید .
هیات مدیره در اولین جلسه خود ، از بین اعضای هیات مدیره یک رئیس و یک نایب رئیس که باید شخص حقیقی باشند ، برای هیات مدیره تعیین می نمایند. مدت ریاست و نیابت رئیس هیات مدیره بیش از مدت عضویت آن ها در هیات مدیره نخواهد بود.

اختیارات هیات مدیره
قانون گذار به طور صریح اختیارات ویژه ای را به هیات مدیره اعطا کرده است که می توان آن ها را به سه دسته بزرگ تقسیم کرد. ( ماده 125، 124 ، 119 ، 1 ،. لایحه قانونی )
نخست : انتخاب اشخاص به بعضی سمت های شرکت و تعیین اختیارات آن ها :
هیات مدیره می تواند رئیس و نائب رئیس هیات مدیره و همچنین مدیرعامل شرکت را نصب و عزل کند. در صورت انتخاب مدیرعامل حدود اختیارات او را تعیین کند.
دوم : اتخاذ تصمیمات لازم برای اداره صحیح شرکت :
دعوت مجامع عمومی به مناسبت های مختلف در اختیار هیات مدیره است. مانند مجمع عمومی عادی ( سالانه ) در موعد مقرر و عادی به طور فوق العاده و فوق العاده . تنظیم صورت شش ماهه دارایی و قروض شرکت ؛ هیات مدیره باید لااقل هر شش ماه یک بار ، صورت دارایی و قروض شرکت را تنظیم کرده و به بازرسان بدهد.
پیشنهاد انتشار اوراق قرضه ساده ، قابل تعویض با سهام ، قابل تبدیل به سهام به مجمع عمومی . مطلع ساختن بازرس شرکت از صدور اجازه انجام معامله و .
سوم : اختیارات متفرقه هیات مدیره :
تعیین حق احمه مدیر عامل ، ترتیب اندوخته قانونی .
افزایش سرمایه شرکت در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده به او اجازه دهد . اصلاح بند مربوط به اساسنامه پس از عملی ساختن افزایش سرمایه و اعلام مراتب به مرجع ثبت شرکت ها و آگهی آن برای اطلاع عموم ؛ درج آگهی دعوت از مجمع عمومی در رومه ، تصفیه امور شرکت سهامی ، اگر اساسنامه ترتیب دیگری مقرر نکرده باشد.
پایان ماموریت مدیران
پایان مدیریت مدیر یا مدیران ممکن است معلول اسباب مختلفی از جمله : انقضای مدت ماموریت مدیر ، مرگ ، استعفا ، عزل ، سلب شرایط و داشتن سمت مدیریت شرکت سهامی باشد.
چنان چه یک یا چند نفر از مدیران فوت نموده و یا استعفا نمایند ، و یا از آن ها سلب صلاحیت شود و تعداد اعضا هیات مدیره از حداقل مقرر در قانون کمتر گردد ، برابر اساسنامه ، اعضا علی البدل جانشین آن ها خواهند شد. در صورتی که اعضا علی البدل انتخاب نشده و یا کافی برای تصدی محل های خالی نباشند ، مدیران باقی مانده از مجمع عمومی عادی شرکت دعوت خواهند نمود تا اعضا هیات مدیره را تکمیل نمایند و هر گاه هیات مدیره حسب مورد از دعوت مجمع عمومی خودداری نماید ، هر ذی نفع می تواند از بازرس یا بازرسان شرکت بخواهد که به دعوت مجمع عمومی عادی برای انتخاب مدیری که سمت او بلاتصدی مانده ، اقدام کند . بازرس یا بازرسان مکلف به انجام چنین درخواستی می باشند.

• وظایف و اختیارات مدیر عامل
مدیر عامل شرکت ، در حدود اختیاراتی که توسط هیات مدیره به او تفویض شده، نماینده شرکت محسوب می شود و از طرف شرکت حق امضا دارد .بنابراین اگر هیات مدیره به مدیر عامل اجازه برای امضای معاملاتی فقط تا سقف 20 میلیون را داده باشد و او اقدام به امضای معامله ای به ارزش 30 میلیون نماید ، طرف معامله فقط تا سقف 20 میلیون را داده باشد و او اقدام به امضای معامله ای به ارزش 30 میلیون نماید ، طرف معامله بابت 10 میلیون اضافه نمی تواند به شرکت مراجعه کند و فقط حق رجوع به شخص مدیر عامل مقصر را دارد ؛ زیرا مدیر عامل چنین تعهدی را فراتر از اختیارات خود کرده است . در این خصوص باید توجه داشت که :
- با توجه به برتری مجمع عمومی بر هیات مدیره ، ممکن است مجمع عمومی میزان اختیارات مدیر عامل را تعیین کند.
- ممکن است حدود اختیارات مدیر عامل در اساسنامه پیش بینی شده باشد.
- اگر میزان اختیارات مدیر عامل در اساسنامه پیش بینی شده باشد، مجمع عمومی عادی یا هیات مدیره حق تغییر اختیارات مزبور را ندارد.
نظارت در تهیه و تسلیم به موقع اظهارنامه مالیاتی به حوزه مالیاتی مربوط از وظایف او است. صدور هر کارت شناسایی به نام مدیران و کارکنان واحدهای شرکت به مباشرت و مسئولیت مدیر عامل است.

مسئولیت مدیر عامل :

کلیه اعمال و اقدامات مدیر عامل شرکت ، در مقابل اشخاص ثالث نافذ و معتبر است و نمی توان به عذر عدم اجرای تشریفات مربوط به طرز انتخاب او اعمال و اقدامات مدیر را غیرمعتبر دانست.
مدیر عامل در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلف از مقررات قانونی یا اساسنامه شرکت و یا مصوبات مجامع عمومی و هیات مدیره ، منفرداَ و مشترکاَ با مدیران شرکت مسئول می باشد.
مدیر عامل شرکت حق ندارد هیچ گونه وام یا اعتبار از شرکت تحصیل نماید و شرکت نمی تواند دیون او را تضمین نماید . این گونه اعمال خود به خود باطل است.

عزل مدیر عامل :

هیات مدیره در هر موقع می تواند مدیر عامل را عزل کند. هر کس برخلاف ماده 111 لایحه قانونی اصلاح قانون تجارت ، به مدیریت عامل انتخاب شود ، یا پس از انتخاب ، مشمول ماده مذکور گردد ، دادگاه عمومی به تقاضای هر ذی نفع حکم عزل او را صادر خواهد کرد. چنین حکمی قطعی خواهد بود.

حقوق غیرمالی سهام دار، در حق او به دخالت در حیات شرکت خلاصه می شود. این حقوق را سهام دار می تواند در قالب حق رای و حق شرکت در مجامع اعمال کند.

الف ) حق رای سهام دار
یکی از حقوق اساسی سهام دار، حق رای است. حق رای، امتیازی است که قابل حذف نیست و هر توافق خلاف این قاعده به سبب مخالفت آن با نظم عمومی باطل است. بنابراین اساسنامه نیز نمی تواند خلاف این قاعده را پیش بینی کند.
هر سهام دار، در قبال هر سهم ، دارای یک رای است؛ مع ذلک در پاره ای موارد ممکن است برای برخی سهام، حق رای مضاعف پیش بینی شود. به این گونه سهام " سهام ممتاز " می گویند. این گونه سهام را می توان در اساسنامه یا با تصمیم مجمع عمومی فوق العاده ایجاد کرد و تغییر امتیازات آن ها باید با جلب موافقت نصف به علاوه یک دارندگان این گونه سهام باشد ( ماده 42 لایحه قانونی ) . اعطای این گونه سهام باید موجه باشد، والا هر ذی نفع می تواند ابطال امتیازات را از دادگاه تقاضا کند. اعمال امتیاز حق رای مضاعف برای دارندگان سهام ممتاز در مجمع عمومی موسس مجاز نیست. ( تبصره ذیل ماده 75 لایحه قانونی ) .
در مقابل، ممکن است حق رای برخی سهام داران در مجامع حذف شود؛ چنانچه اگر صاحب سهمی کل مبلغ اسمی سهام خود را پرداخت نکرده باشد و علی رغم اخطار شرکت، از پرداخت باقی مانده آن خودداری کند ( مواد 35 لغایت 37 لایحه قانونی 1347 ) ، از پرداخت باقی مانده آن خودداری کند ( مواد 35 لغایت 37 لایحه قانونی 1347 ) ، یا دارنده سهام بانام یا بی نام مطابق مواد 43 به بعد لایحه قانونی که باید سهام خود را تعویض کند، در مهلت های مقرر تعویض نکند ( ماده 49 لایحه قانونی 1347 ) حق رای او حذف خواهد شد.

ب) حق شرکت در مجامع عمومی سهام داران
هر صاحب سهم حق دارد در مجامع عمومی شرکت حضور پیدا کند یا نماینده بفرستد و برای آنکه بتواند در این مجامع به درستی تصمیم گیری کند، حق دارد از گزارشات اعضای هیئت مدیره به مجمع عمومی اطلاع پیدا کند. ماده 136 لایحه قانونی در این خصوص مقرر کرده است : " هر صاحب سهم می تواند از 15 روز قبل از انقضای مجمع عمومی در مرکز شرکت به صورت حساب ها مراجعه کرده و از ترامه و حساب سود و زیان و گزارش عملیات مدیران و گزارش بازرسان رونوشت بگیرد ". شرکت تعهدی ندارد این اطلاعات را برای سهام داران ارسال کند.

    انواع مجامع عمومی :

1- انواع مجامع عمومی : این مجامع را می توان به مجمع عمومی عادی، مجمع عمومی فوق العاده و مجامع خاص تقسیم کرد.
مجمع عمومی عادی ، مجمعی است که در آن تعیین مدیران انجام می گیرد، حساب های شرکت تصویب می شود، تقسیم سود انجام می گیرد و بازرس یا بازرسان شرکت انتخاب می شوند، معاملات مدیران با شرکت به تصویب می رسد. به طور خلاصه باید گفت : در این مجمع هر تصمیمی که متضمن تغییر اساسنامه نباشد اتخاذ می شود. ( ماده 86 لایحه قانونی 1347 ) .
مجمع عمومی فوق العاده ، مجمعی است که انحصاراَ صلاحیت دارد اساسنامه شرکت را تغییر دهد. ماده 83 لایحه قانونی 1347 مقرر کرده است : " هرگونه تغییر در مواد اساسنامه یا در سرمایه شرکت و یا انحلال شرکت قبل از موعد منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد ". بدیهی است تغییر سرمایه نیز از مصادیق تغییر اساسنامه است ؛ همان طور که انحلال شرکت یا تغییر موضوع شرکت، تغییر مدت شرکت ( اگر شرکت مدت داشته باشد ) ؛ تغییر نام شرکت و تبدیل شرکت از مصادیق آن هستند.
مجمع عمومی فوق العاده یا مجامع دیگر حق تغییر تابعیت شرکت را ندارند؛ ضمن اینکه نمی توانند به تعهدات صاحبان سهام بیفزایند ( ماده 94 لایحه قانونی 1347 )
در مجمع عمومی فوق العاده دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رای دارند، باید در جلسه برای تصمیم گیری شخصاَ یا توسط نماینده حضور داشته باشند. اگر در اولین دعوت این حد نصاب حاصل نشود، مجمع برای بار دوم دعوت شده و با حضور دارندگان بیش از یک سوم سهام دارای حق رای رسمیت می یابد و اتخاذ تصمیم می کند؛ به شرط آنکه در دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد ( ماده 84 لایحه قانونی 1347 ) . در مجمع عمومی فوق العاده تصمیمات همواره با اکثریت دوسوم آرای حاضر در جلسه رسمی معتبر است. ( ماده 85 لایحه قانونی ).
قانون گذار، علاوه بر مجامع موسس و عادی و فوق العاده ، در ماده 93 لایحه قانونی از مجمع دارندگان " نوع مخصوصی از سهام شرکت " صحبت کرده که اگر مجمع عمومی صاحبان سهام بخواهد در حقوق این گونه سهام تغییراتی ایجاد کند، باید موافقت صاحبان آن را جلب کند. موافقت این صاحبان سهام زمانی حاصل می شود که آنان در جلسه خاصی آن تصمیم را تصویب کنند و برای آنکه تصمیم معتبر باشد، لازم است دارندگان نصف این گونه سهام در جلسه حاضر باشند و اگر در این دعوت این حد نصاب حاصل نشود، در دعوت دوم حضور دارندگان اقلاَ یک سوم این گونه سهام ضروری است. تصمیمات حضار همواره به اکثریت دوسوم آرا معتبر خواهد بود. از جمله سهام دارای حقوق خاص، سهام انتفاعی است که بعد از استهلاک سرمایه و باز پس دادن مبلغ اسمی سهام به دارندگان سهام ایجاد می شود – که البته در ایران، معمول نیست . قانون گذار برای سهام ممتاز ترتیب دیگری در ماده 42 لایحه مقرر کرده و این در حالی است که سهام ممتاز نیز از جمله سهام دارای حقوق مخصوص به شمار می رود. 



این اصطلاح دربند (2) ماده 33 معاهده همکاری ثبت اختراع به کار رفته است. با توجه به این بند، در بررسی مقدماتی بین المللی، یک ادعای اختراعی زمانی جدید تلقی می شود که در سابقه اختراعی به نحو تعریف شده در آیین نامه مسبوق نباشد.
مسبوق به سابقه بودن اختراع

به موجب بند 2 این ماده، فن یا صنعت قبلی عبارت است از هرچیزی که در نقطه ای از جهان از طریق انتشار کتبی یا شفاهی یا از طریق استفاده عملی و یا هر طریق دیگر قبل از تقاضا یا در موارد مقتضی قبل از تاریخ حق تقدم ناشی از اظهارنامه متقاضی ثبت اختراع، برای عموم افشا شده باشد.

با توجه به بند 3 این ماده، هرگاه افشاء اختراع ظرف مدت دوازده ماه قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی قبل از تاریخ حق تقدم اختراع صورت گرفته باشد و این کار به دلیل یا در نتیجه اعمالی باشد که توسط متقاضی یا ذی حق قبلی او یا در نتیجه سوء استفاده توسط اشخاص ثالث در رابطه با متقاضی یا ذی حق قبلی او انجام شده باشد، افشاء اختراع برای عموم به مفهوم جزء (2) این بند محسوب نمی شود.

براساس ماده 37 قانون ثبت علائم و اختراعات، در صورتی که اختراع جدیدنباشد، هر ذی نفعی می تواند به محکمه ابتدایی تهران رجوع کرده و تقاضای صدور حکم بطلان ورقه اختراع را بنماید.


همان طور که از ادامه نام موسسه ، یعنی موسسه غیر تجاری پیداست ، موسسات هیچ گونه سود تجاری ندارند و صرفاَ برای ارائه خدمات از قبیل کارهای علمی یا ادبی یا امور خیریه پیش بینی شده اند. لذا، چنانچه فعالیت هنری ، حقوقی ، فرهنگی ، آموزشی و به طور کلی انجام فعالیت غیر تجاری را مد نظر دارید، بهترین گزینه شما ثبت موسسه غیرتجاری است.

تشکیلات و موسسات مزبور به دو قسمت تقسیم می شوند :

الف- موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم آن بین اعضاء خود باشد.
ب- موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع عادی و تقسیم منابع مزبور بین اعضاء خود یا غیر باشد .
در این رابطه، به نکات ذیل توجه فرمایید :
1) در موسسات غیر تجاری که هدفشان جلب منافع مادی است موسسین باید پس از به ثبت رساندن موسسه نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام کنند.
2) در موسسات غیر تجاری که هدفشان غیر انتفاعی است می بایستی هنگام درخواست ثبت توسط اداره ثبت شرکت ها مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام شود و پس از وصول پاسخ مثبت ، نسبت به ثبت اقدام خواهد شد.
از جمله موضوعات فعالیت موسسات غیرتجاری می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
1- امور آموزشی و تحقیقاتی و دانشگاهی :
- ارائه خدمات در زمینه فعالیت های آموزش عالی و پژوهشی و فناوری و امور دانشجویی
- دوره های آموزش عالی آزاد فنی حرفه ای در قالب دوره های فراگیری مهارت، حرفه در رشته های معین بر اساس استانداردها و مهارت های آموزشی مشاغل شامل دوره های آموزشی تایپ، حسابداری، کامپیوتر(سخت افزار)
- انجام فعالیت های علمی و پژوهشی و تحقیقاتی، در سطح ملی و بین المللی با همکاری محققان و متخصصان
- تاسیس مدارس و موسسات غیر انتفاعی و غیر دولتی، در مقاطع مختلف تحصیلی از کودکستان تا کنکور
- ایجاد انجمن های علمی و دانشگاهی
- ایجاد موسسات دانشگاهی و دانش بنیان
- همکاری با نهاد های اجرایی علمی و پژوهشی در زمینه ارزیابی و بازنگری و اجرای طرح های برنامه های مربوط به امور تحقیقات و پژوهشی
- ایجاد یا توسعه هر گونه واحد آموزش عالی یا موسسه تحقیقاتی تاسیس آموزشگاه های علمی آزاد
- برگزاری دوره های تخصی و کاربردی کوتاه مدت برای دوره های کارشناسی نا پیوسته و کارشناسی ارشد، تاسیس دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی دولتی و غیر دولتی
- ایجاد فدراسیون ملی ورزش های دانشگاهی و تشکیل فدراسیون ملی و ورزش های دانشگاهی
- مشاوره و ارائه کلیه خدمات مورد نیاز جهت اعزام دانشجو به خارج از کشور
2- امور خیریه و رفع مشکلات و آسیب های اجتماعی :
- ایجاد مراکز خدمات مشاوره ژنتیک، مراکز درمانی و بازتوانی معتادین، انجمن ها و موسسات غیر دولتی و غیره که در راستای اهداف سازمان بهزیستی کشور فعالیت می نمایند
- تاسیس مهد های کودک، مراکز نگهداری شبانه روزی کودکان بی سرپرست و خیابانی، خانه سلامت دختران و ن
- جمع آوری کمک های نقدی و غیر نقدی خیرین و سازمان
- تاسیس مراکز و نگهداری و مراقبت از سالمندان به صورت شبانه روزی
- ایجاد مراکز روان پزشکی و روان درمانی
-ایجاد مجتمع ها و مراکز خدمات بهزیستی
- تاسیس کلینیک و اورژانس های مددکاری و اجتماعی
- تاسیس مراکز خدمات مشاوره ای اجتماعی، مراکز توانبخشی و حرفه آموزی معلولین و سالمندان و بیماران روانی مزمن
- فرهنگ سازی و ترویج به مشارکت در امور خیریه، هرگونه کمک و مساعدت در ارتقای سطح زندگی و شغلی، فرهنگی، آموزشی و سلامت افراد مستمند و بی بضاعت و معلول و خانواده های بی سرپرست، ایتام و کودکان و دانش آموزان مستمند، امور مربوط به نیکوکاری و امور خیریه
- کمک جهت تسهیل در امور ازدواج زوج های محروم، نگهداری و مراقبت از فرزندان بی سرپرست به صورت شبانه روزی
3- ارائه خدمات حقوقی :
به عنوان مشاوره حقوقی، انجام وکالت در مراجع قضائی اداری مالی و ثبتی، دادگاه های خانواده-شهرداری ها و کمیسیون های دادگاه های عمومی، کیفری و انقلاب-تعزیرات حکومتی-هیات حل اختلاف،دعاوی ثبت اسناد و املاک و وکالت از طرف خارجیان و داوری داخلی و بین الملل و میانجی گری
4- ارائه خدمات حسابرسی :
از جمله حسابرسی و بازرس قانونی شرکت ها خدمات مالی و حسابداری مالی و مالیاتی و نظارت بر تصفیه
5- امور ورزشی :
تصدی به هر گونه فعالیت ورزشی و تاسیس باشگاه ورزشی و ورزشگاه و برگزاری دوره های آموزشی ورزشی، برگزاری مسابقات ورزشی، برگزاری دوره های آموزشی تربیت مربی ورزشی
6- امور فرهنگی :
- چاپ و نشر کتاب و لیتوگرافی و ترجمه متون و مقالات و کتب
- طراحی و برگزاری دوره های آموزشی فرهنگی هنری و سینمایی و مطبوعاتی و از قبیل داستان نویسی، چاپ و کتابداری و صحافی و هنرهای دستی و طراحی لباس و مد و خوشنویسی و کامپیوتر گرافیک (طراحی) و فیلم سازی، عکاسی، بازیگری
- انجام امور فعالیت های فرهنگی و هنری و سینمایی و مطبوعاتی، خبری و خبر گزاری و نشریه.
- ایجاد نمایندگی، خبرگزاری ها و رسانه های خارجی، داخلی.
- انتشار نشریات عمومی و تخصصی.
- طراحی و برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت فرهنگی مربوطه از جمله رومه نگاری و روابط عمومی و خبرنگاری
- برگزاری جشنواره های هنری و نمایشی و سینمایی و مطبوعاتی و خبرنگاری و رومه نگاری
- فعالیت قرآنی، انجمن های اسلامی و اعزام مبلغ و تبلیغات مذهبی و تشکل های مذهبی
- آموزش عمومی و روخوانی و روانخوانی قرائت(تحقیق و ترتیب) ترجمه مفاهیم حفظ سیر معصومین (ع) احکام ادعیه زیارت مدیحه سرایی اذان و ابتهال همخوانی تواشیح برگزاری مسابقات قرآنی وعترت
- برگزاری جشنواره ها و نمایشگاه های قرآنی مدیحه سرایی و سخنرانی تبلیغی دینی
- ایجاد مراکز فرهنگی اقلیت دینی رسمی کشور در محدوده امور فرهنگی آن اقلیت
- ایجاد موسسات با فعالیت قرآنی و انجمن های اسلامی و اعزام مبلغ و تبلیغات مذهبی و تشکل های مذهبی
- ایجاد موسسات ادبی و فرهنگی و اجتماعی
- تهیه فیلم های سینمایی و تلویزیونی از جمله فیلم کوتاه و مستند و انیمیشن
- تاسیس نمایشگاه و نگارخانه هنری و فرهنگی و مطبوعاتی و سینمایی
- عرضه بسته های نرم افزاری رسانه ای و بسته های نرم افزاری رسانه پرداز
7- مدیریت و نگهداری مجتمع های ساختمانی ( مسی، تجاری و اداری)، خدمات انتظامی حفاظتی و مراقبتی از جمله حفاظت از اماکن و تاسیسات خصوصی و دولتی از قبیل محلات، مجتمع های مسی، تجاری، صنعتی، شعب غیر مادر بانک های خصوصی و موسسات مالی اعتباری و صندوق قرض الحسنه اماکن تفریحی و فرهنگی و آموزشی و ورزشی و درمانی، حفاظت از شعب غیر مادر بانک های دولتی توزیع و نصب سامانه حفاظتی و مراقبی الکترونیکی، حمل و نقل پول و اوراق بهادار(صرفا در قالب موسسه)،مراقبت از گردشگران، طراحی و مشاوره در زمینه طرح های حفاظتی و تجهیزات و سامانه های حفاظتی و مراقبتی و الکترونیکی
8- ایجاد سازمان غیر دولتی (سمن ها و مردم نهاد) به صورت داوطلبانه و با اهداف غیر انتفاعی و غیر ی تحت عناوینجمعیت»،کانون»،مرکز»،گروه»،مجمع»،خانه»،موسسه» و نظایر آن با موضوع فعالیت در یکی از موارد علمی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی، هنری، نیکوکاری و امور خیریه، بشردوستانه، امور ن، آسیب دیدگان اجتماعی، حمایتی، بهداشت و درمان، توانبخشی، محیط زیست، عمران و آبادانی و نظایر آن.
و از جمله سایر موضوعات فعالیت عبارتند از :
- موسسات بازرسی کالا و کنترل کیفیت و صدور و مشاوره کیفی استاندارد انجام خدمات امدادی و کمک های اولیه در هنگام بروز حوادث و موانع طبیعی و غیر مترقبه
- انجام امور مختلف در حوزه سلامت و یا محیط زیست و انجمن های حمایت از انسان ها و حیوانات و مبانع طبیعی و غیره
- ایجاد انجمن های صنفی بازرگانی، اصناف، تولیدی و خدماتی
- ایجاد انجمن های کارگری و کارفرمایی
- ایجاد انجمن های صنفی موضوع قانون احزاب
- و .

برای اینکه شرکت های خارجی توانایی انجام عملیات تجاری را در ایران داشته باشند دو شرط لازم است:
1-در کشور خود قانونی شناخته شده باشند.
و البته اثبات این امر و ارائه ی دلیل در این مورد بعهده ی شرکت تقاضاکننده ی ثبت است.شرکتی که درخواست ثبت می کند،باید در نزد مرجع ثبت شرکت ها ثابت کند که در کشور خود قانونی است.این امر با ارائه ی مدارکی از مراجع ذی صلاح کشور مربوط که توسط مقامات کنسولی ایران در آن کشور تصدیق شده باشد،احراز می شود.
2-در اداره ثبت شرکت ها با رعایت آیین نامه ثبت شرکت ها به ثبت برسند.
برای تسهیل احراز ثبت شرکت های خارجی، ماده ی 220 قانون تجارت مقرر کرده است:"هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماه 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه اسناد و صورتحساب ها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران،تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده والا محکوم به جزای نقدی خواهد شد.این مجازات علاوه بر مجازاتی است که در قانون ثبت شرکت ها برای عدم ثبت مقرر شده است.       
بدیهی است چنانچه شرکت خارجی قبل از انجام تشریفات ثبت به عملیات تجاری مبادرت ورزد از نظر قانون ، متخلف محسوب گردیده و طبق قوانین با آن رفتار خواهد شد.

    روش ثبت شعبه شرکت خارجی

اگر شرکت خارجی ثبت شده در ایران ، تقاضای تاسیس شعبه را نیز داشته باشد ، باید اظهارنامه ثبت به فارسی ، سواد مصدق سند ثبت خود شرکت در ایران و سواد مصدق از اختیارنامه نماینده که مدیر شعبه است را تقدیم نماید. ( ماده 8 نظامنامه )
تبصره – ممکن است تقاضای ثبت شعبه در ضمن تقاضای ثبت خود شرکت به عمل آید در این صورت تقدیم سواد مصدق سند ثبت خود شرکت لازم نخواهد بود.

    مقررات جزایی

اشخاصی که به عنوان نماینده یا مدیریت شعبه شرکتهای خارجی در ایران اقدام به  امور تجارتی یا صنعتی یا مالی کرده و قبل از انقضای موعد مقرر تقاضای ثبت نکنند به تقاضای مدعی العموم بدایت و به حکم محکمه ابتدایی تهران محکوم به جزای نقدی از پنجاه تومان با هزار تومان خواهند شد و به علاوه محکمه برای هر روز تاخیر پس از صدور حکم ، متخلف را به تادیه پنج تا پنجاه تومان محکوم خواهد کرد و هر گاه حکم فوق قطعی شده و تا سه ماه پس از تاریخ ابلاغ آن تخلف ادامه یابد از عملیات نماینده یا مدیر شعبه شرکت متخلف جلوگیری خواهد نمود . ( ماده 5 قانون ثبت شرکت ها)
نماینده هر شرکت خارجی یا مدیر شعبه آن که بر خلاف ماده 3 قبل از ثبت به سمت نمایندگی یا مدیریت شعبه شرکت در ایران اقدام به عملیات تجارتی یا صنعتی یا مالی نماید ، مطابق ماده 5 این قانون محکوم به جزای نقدی خواهد شد .( ماده 11 قانون ثبت شرکت ها )

در کنار شرکت های تجارتی قانونگذار نهاد حقوقی خاصی را که دارای شخصیت حقوقی مستقل می باشد جهت انجام اموری که جنبه غیر تجارتی دارد از قبیل کارهای علمی یا ادبی یا امور خیریه یا خدمات شهری و یا خدمات آموزشی و غیره پیش بینی نموده است.

این گونه تشکیلات و موسسات می توانند عناوینی از قبیل انجمن،کانون یا بنگاه و امثال آن اختیار نمایند ولی اتخاذ عناوینی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد از طرف موسسات مزبور ممکن نخواهد بود.

تشکیلات  و موسسات فوق به دو دسته تقسیم می گردند:
الف-موسساتی که مقصود از تشکیل آن ها جلب منافع و تقسیم آن بین اعضاء خود نباشد که اصطلاحاَ آن ها را موسسات غیرانتفاعی می نامند."کلیه فعالیت های اجتماعی از قبیل انجمن های اسلامی و تخصص و علمی خاص و احزاب و دستجات ی و موسسات خیریه و صندوق های قرض الحسنه در قالب این گونه موسسات متصور می باشد و جهت تاسیس و به ثبت رساندن آن ها اجازه نامه مخصوص از معاونت اطلاعات نیروی انتظامی لازم می باشد."
ب-موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضای خود یا غیر باشد.اینگونه موسسات،موسسات غیر تجارتی(انتفاعی)نامیده می شوند.بنابراین فعالیت هایی از قبیل آموزشگاه های علمی و فنی و کلاس های زبان و مدارس غیر انتفاعی و موسسات گازرسانی یا ارائه خدمات شهری مانند نظافت و فضای سبز و غیره در زمینه های فوق در قالب موسسات غیر تجاری متصور می باشد که موسسین باید در صورت وم نسبت به اخذ مجوز لازم از مراجع ذیصلاح در خصوص موضوع فعالیت موسسه اقدام نمایند.همچنین در بعضی موارد ارائه مدارک تحصیلی مرتبط نیز لازم است بعنوان مثال موسسین گروه حقوقی بایستی علاوه بر داشتن لیسانس حقوق قضایی و ارائه مدارک تحصیلی،پروانه وکالت را نیز داشته باشند و یا برای تاسیس دفتر مهندسی مدرک تحصیلی در رشته مهندسی مورد نظر ضروری است.
موسسات غیر تجاری نیز باید به ثبت برسند و برای ثبت آن ها تسلیم اظهارنامه همراه ضمائم در دو نسخه ضروری است.ثبت موسسات و تشکیلات مزبور در تهران در اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها در اداره ثبت مرکز اصلی آن به عمل خواهد آمد.ثبت موسسات و تشکیلات غیر تجارتی ثبت شده در خارج از کشور فقط در تهران در اداره ثبت شرکت ها به عمل خواهد آمد.البته ثبت این قبیل موسسات پس از استعلام از وزارت امور خارجه انجام می شود. تشکیلات و موسساتی که برای مقاصد غیر تجارتی تاسیس شده یا بشوند از تاریخ ثبت در دفتر ثبت مخصوصی که وزارت دادگستری معین خواهد کرد شخصیت حقوقی پیدا می کنند و شرایط ثبت این قبیل موسسات نیز به موجب نظامنامه وزارت مذکور تعیین می شود.(مواد 584 و 585)

نحوه ثبت موسسات و تشکیلات غیر تجاری:
ثبت این قبیل موسسات از طریق تنظیم اظهارنامه و تسلیم به اداره ثبت شرکت ها انجام می شود.اظهارنامه باید حاوی موارد زیر باشد
1-نام موسسه
2-تابعیت
3-مرکز اصلی فعالیت
4-موضوع فعالیت
5-اسامی موسسین
6-دارایی موسسه(نقدی و غیر نقدی)
7-مراکز شعب موسسه
اظهارنامه باید به ضمیمه صورت جلسه مجمع عمومی و اساسنامه و با قید تاریخ و امضاء موسسین به اداره ثبت شرکت ها تسلیم شود.
اساسنامه این تشکیلات می تواند مانند اساسنامه شرکت های با مسوولیت محدود باشد.موسسه دارای مجمع عمومی فوق العاده و عادی می باشد و اعضای هیات مدیره را مجمع عمومی عادی تعیین می کند .

مدارک مورد نیاز جهت تاسیس موسسه:
1-تعیین نام به شرح تعیین نام شرکت های تجارتی
2-اخذ دو نسخه تقاضانامه ثبت موسسه از ثبت شرکت ها و تکمیل و امضاء توسط شرکاء
3-تنظیم اساسنامه حداقل در دو نسخه و امضای ذیل تمام صفحات توسط کلیه شرکاء
4-تنظیم صورتجلسه مجمع موسسین حداقل در دو نسخه
5-فتوکپی مجوز در رابطه با موضوع موسسه در صورت وم
6-فتوکپی شناسنامه شرکاء و در صورت وم فتوکپی پایان خدمت آن ها

تذکر:
1-حداقل وجود دو نفر شریک در موسسه اامی است.
2-قید سرمایه به هر میزان در موسسه مجاز می باشد.
3-امضای مدیر شعبه و فتوکپی شناسنامه وی و قید محل ست،در صورتیکه موسسه شعبه داشته باشد.
پس از ارائه مدارک لازم و پرداخت حق الثبت مربوط آگهی تاسیس موسسه توسط ثبت شرکت ها صادر و جهت چاپ در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشار توسط متقاضی ارسال می گردد.

یادآوری:
هرچند که در آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجارتی مصوب سال 1337 و اصلاحات بعدی آن اشاره به نقل و انتقال سهم الشرکه،مواد تشکیل دهنده اساسنامه،موارد انحلال،ارکان موسسه و اختیارات آن ها و سایر مواردی که در عمل نیاز به رعایت آن ها محسوس می باشد،نگردیده است اما عملاَ می توان از قوانین و مقررات مربوط به شرکت های با مسئولیت محدود در خصوص موسسات غیر تجارتی بهره فراوان برد.بخصوص در مورد تنظیم صورتجلسات مربوط به موسسه.
"چنانچه قصد ثبت دارید شرکتتان را به ثبت برسانید همکاران فعال و علاقه مند ما در کارا ثبت این آمادگی را دارند تا
دانش فنی و تخصصی خود را در اختیار متقاضیان عزیز قرار دهند و ضمن راهگشایی مراجعین در امور ثبتی خود، مانع از اتلاف وقتشان گردند."
انحلال موسسات و تشکیلات غیر تجاری
انحلال موسسات و تشکیلات مزبور به دو طریق زیر انجام می شود:
1-تصمیم به انحلال از طرف خود موسسه که در این صورت هر گاه انحلال اختیاری باشد تصفیه امور آن توسط مدیر یا مدیران آن بر طبق شرایط مقرره در اساسنامه به عمل می آید و در صورتی که در اساسنامه متصدی امر تصفیه و ترتیب آن معین نشده باشد مجمع عمومی باید در موقع تصمیم به انحلال یک نفر را برای تصفیه انتخاب کرده و حدود اختیارات او را معین کند.
2-انحلال با حکم دادگاه که در این صورت تعیین مدیر تصفیه بر عهده دادگاه خواهد بود.

طبق ماده 116 قانون تجارت " شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود ، اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است . "
در شرکت تضامنی سرمایه شرکت ، از نظر اعتبار آن نزد اشخاص ثالث ، نقش مهمی ندارد بلکه شخصیت خود شرکا و اعتبار آنان از نظر اقتصادی است که معرف شرکت است. منظور از شخصیت شرکا ، در این جا ، شخصیت اقتصادی شرکاست که می تواند ضامن پرداخت بدهی های احتمالی شرکت ، علاوه بر سرمایه باشد. در شرکت های تضامنی شخصیت شرکا ، در ارتباط با مسائل مختلف شرکت دارای اهمیت خاصی است .
با توجه به آنچه گفته شد، در ذیل به توضیح راجع به تغییر شریک در شرکت تضامنی می پردازیم . شایان ذکر است شما عزیزان ، در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید. همکاران ما در این مرکز، با سال ها تجربه ی موفق ، آماده ی خدمت رسانی به شما عزیزان می باشد.

    تغییر شریک در شرکت تضامنی

تغییر شریک در موارد ذیل ممکن است پیش آید : انتقال سهم الشرکه – فوت یا محجوریت و ورشکستگی که به شرح هر یک می پردازیم :

1. انتقال سهم الشرکه
با توجه به اهمیت و شخصیت مخصوص هر یک از شرکا و مسئولیت آنان در شرکت های تضامنی ، انتقال سرمایه به سادگی ممکن نیست زیرا سایر شرکا ممکن است مایل به همکاری با شریک جدید نباشند. به همین دلیل است که ماده 123 مقرر می دارد : " در شرکت تضامنی هیچ یک از شرکا نمی تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند مگر به رضایت تمام شرکا " زیرا ملاحظاتی که در مورد انتقال سهم الشرکه به شخص خارج از شرکت ملحوظ است در مورد انتقال به یکی دیگر از شرکا نیز صادق است.
باید یادآوری کرد که در این صورت ، یعنی در صورت رضایت تمام شرکا به انتقال سهم الشرکه به شریک جدید ( و یا در صورتی که شریک جدیدی ، بدون انتقال سهم الشرکه ، وارد شریک شود ) شریک جدید مسئولیت قروض قبلی شرکت را نیز به عهده خواهد داشت. ماده 125 مقرر می دارد : " هر کس به عنوان شریک ضامن در شرکت تضامنی موجودی داخل شود متضامناَ با سایر شرکا مسئول قروضی هم خواهد بود که شرکت قبل از ورود او داشته اعم از اینکه در اسم شرکت تغییری داده شده یا نشده باشد " .

2. فوت یا محجوریت شریک
در صورتی که یکی از شرکا فوت کند یا محجور شود ، اداره سهم الشرکه او به دست دیگری خواهد افتاد و این درست مثل انتقال سهم الشرکه است که باید با رضایت سایر شرکا باشد. به همین دلیل ماده 139 قانون تجارت مقرر می دارد : " در صورت فوت یکی از شرکا بقای شرکت موقوف به رضایت سایر شرکا و قائم مقام متوفی خواهد بود. اگر سایر شرکا به بقای شرکت تصمیم گرفته باشند قائم مقام متوفی باید در مدت مزبور از نفع و ضرر شریک خواهد بود ولی در صورت اعلام عدم رضایت در منافع حاصله در مدت مذکور شریک بوده و نسبت به ضرر آن مدت سهیم نخواهد بود سکوت تا انقضای یک ماه در حکم اعلام رضایت است ".
3. ورشکستگی شریک
ورشکستگی یکی از شرکا نیز ممکن است منجر به تغییر شریک و انتقال سهم الشرکه او به دیگران گردد. به این معنی که ورشکستگی شریک ممکن است با شرایط مقرر در ماده 138 منجر به انحلال شرکت شود ولی طبق ماده 131 : " در صورت ورشکستگی یکی از شرکا و همچنین در صورتی که یکی از داوطلبان شخصی یکی از شرکا به موجب ماده 129 انحلال شریک را تقاضا کرد سایر شرکا می توانند سهم آن شریک را از دارایی شرکت نقداَ تادیه کرده و او را از شرکت خارج کنند ".
همین حکم در مورد ماده 139 ( فوت شریک ) نیز جاری است ، زیرا شرکا می توانند به منظور جلوگیری از انحلال شرکت سهم شریک را از دارایی شرکت ( البته قائم مقام شریک را ) پرداخته و وی را از شرکت خارج کنند. 



علامت به معنای نشان است و نشان عبارت است از آنچه که سبب شناختن کسی یا چیزی شود. در واقع، عمده ترین خصوصیت یک علامت تجاری ، این است که به یک شرکت این امکان را می دهد که خود و محصول و یا خدمات خود را نسبت به محصولات و خدمات شرکت های دیگر متمایز سازد و هماهنگ با آن قدرت انتخاب مصرف کننده را افزایش دهد. بنابراین می توان گفت که این نوع علائم ابزارهایی در خدمت مصرف کننده و رقبای تجاری و صنعتی هستند که برای تشخیص محصولات و یا خدمات شرکت ها از یکدیگر به کار گرفته می شوند.

در این مقاله، به اساسی ترین نکات در رابطه با ثبت علامت تجاری مدادتراش پرداخته ایم. خاطر نشان می شویم کلیه ی خدمات ثبتی شرکت ها به طور تخصصی در کوتاه ترین زمان ممکن توسط کارشناسان مجرب کارا ارائه می گردد. برای این منظور می توانید با همکاران ما در این مرکز تماس حاصل فرمایید.

    مرجع ثبت برند مداد تراش

ثبت علائم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران که یکی از ادارات ثبت است انجام می گیرد. ماده 6 قانون ثبت علایم تجاری اداره ثبت علایم را شعبه مخصوصی از دفتر دادگاه شهرستان تهران می شمارد و به این ترتیب اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی قادر است تصمیماتی راجع به قبول یا رد علایم به عنوان شعبه دادگاه شهرستان اتخاذ کند.

    علائم تجاری قابل ثبت و غیرقابل ثبت

علامت تجاری نه تنها باید با سایر علایم تجاری تمایز و تفاوت داشته باشد و با نوع و جنس کالا نیز ارتباط تنگاتنگ نشان دهد ، بلکه باید توام با ابتکار و نوآوری ترسیم و تنظیم گردد و از اسامی عام و گمراه کننده در علامت استفاده نشود ، مثلاَ کلمه " میوه " برای نوع خاصی از میوه مثل " کیوی " یا " موز" نمی تواند به عنوان علامت تجاری انتخاب شود مگر اینکه این کلمه همراه با علائم و اشکال دیگر مجموعه ای را تشکیل دهند که به عنوان علامت تجاری آن میوه خاص به کار می رود.
برخی از علائم به دلایل عام ( همچون علامتی که خلاف نظم عمومی باشد ) و یا به دلایل خاصی ( مانند استفاده از علامت رسمی یک کشور ) نمی توانند به عنوان علامت تجاری و صنعتی به ثبت برسند. در یک دسته بندی علائم غیر قابل ثبت دو گروه می باشند : برخی از آن ها به دلیل فقدان " صفت مشخصه " و " وجه تمایز " و گروهی به جهت مغایرت با " حفظ منافع عمومی " شرایط لازم برای ثبت شدن را ندارند.
در این رابطه، ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد : " هیچ یک از علائم ذیل را نمی توان به عنوان علامت تجاری اختیار نمود و یا آن ها را یکی از اجزاء یک علامت تجاری قرار داد:
1. بیرق مملکتی ایران و هر بیرق دیگری که دولت ایران استعمال آن را به طور علامت تجاری منع کند. علامت هلال احمر، نشان ها ، مدال ها و انگ های دولت ایران .
2. کلمات و یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشد. ( از قبیل جمهوری اسلامی ، انقلابی ، دولتی و غیره )
3. علامات موسسات رسمی مانند آرم جمهوری اسلامی و هلال احمر و صلیب سرخ و غیره
4. علائمی که مخل انتظامات عمومی و یا منافی عفت باشد.
مقنن، انتخاب علائم مزبور را به عنوان علامت تجاری، ممنوع اعلام کرده است . بنابراین ، اداره ثبت شرکت ها از ثبت علائم مذکور خودداری خواهد کرد.

    مدارک لازم جهت ثبت برند مدادتراش :

شخص حقیقی:
1) کپی شناسنامه شخص متقاضی
2) کپی کارت ملی شخص متقاضی
3) کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
4) کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
5) نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
شخص حقوقی:
1) کپی شناسنامه مدیر عامل شرکت
2) کپی کارت ملی مدیر عامل شرکت
3) کپی رومه ی  تاسیس و آخرین تغییرات شرکت(از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
4) کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
5) کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
6) یک نمونه از علامت مورد تقاضا(در کادر 10 در 10)
توضیح آنکه ، در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی اامی نخواهد بود.

    چند نکته در ثبت برند مدادتراش :

- عموماَ اولین گام در ثبت برند، استعلام آن می باشد، تا توسط شخص دیگری به ثبت نرسیده باشد.
- جهت ثبت برند یا علامت تجاری باید شرح و نوع کالا یا محصولاتی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود را با تعیین طبقات درخواست شده طبق جدول طبقه بندی علایم صنعتی و تجاری ضمیمه اظهارنامه ثبت برند کرد.
- علامات تجاری که به ثبت می رسند تا مدت ده سال از تاریخ تنظیم اظهارنامه ، اعتبار ثبت دارند. با تقاضای مجدد صاحب علامت در پایان مدت، مجدداَ برای ده سال دیگر به حالت انحصاری باقی می مانند.
- برای ثبت برند تاریخ تقاضای ثبت آن هم بسیار مهم است. اگر یک علامت تجاری هم زمان دو متقاضی برای ثبت داشته باشد، متقاضی ای که تاریخ تقاضای آن ارجحیت داشته باشد اجازه ی به ثبت رساندن آن را دارد.
- هر گاه علامت ثبت شده، ظرف سه سال از تاریخ ثبت آن ، از طرف صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او ، بدون عذر موجه ، مورد استفاده تجاری در ایران یا در خارجه قرار نگیرد، هر ذی نفعی می تواند ابطال آن را از دادگاه درخواست نماید.
- پس از تایید اظهارنامه برند، آن برند برای متقاضی در نظر گرفته می شود و دیگر برای سایرین قابلیت ثبت ندارد.


در انتقال سهام شرکت های سهامی خاص و عام که در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته نشده اند باید به نکات مشروحه ذیل توجه شود :
الف- ملاحظه اساسنامه شرکت در رابطه با چگونگی انتقال سهام
در شرکت های سهامی عام طبق ماده 41 " لایحه " نقل و انتقال سهام نمی تواند مشروط به موافقت هیات مدیره یا مجمع صاحبان سهام باشد و فقط با امضای دفتر ثبت سهام و مبادله برگه سهام صورت می پذیرد و اداره ثبت شرکت های تهران نیز نظارتی بر آن ندارد. ارائه مفاصاحساب مالیات انتقال سهام در شرکت های سهامی عام به اداره ثبت شرکت ها اامی نیست. در شرکت های سهامی خاص، اکثراَ قیودی در اساسنامه پیش بینی و انتقال سهم به تصویب ارکانی در شرکت یا طی مراحلی – از جمله ارائه سهام ، بدواَ به سایر سهام داران و در صورت عدم تمایل آن ها به سایرین – می شود.
در نتیجه در زمان انتقال سهام بانام در شرکت های سهامی خاص، ابتدا باید اساسنامه شرکت در بخش انتقال سهام با دقت بررسی و مصوبه مرجع پیش بینی شده در اساسنامه مبنی بر موافقت با انتقال سهام، در صورت وجود این قید، اخذ شود.
ب- تنظیم قرارداد و صلح حقوق سهام به صورت عادی
سهم عین نیست که مورد بیع واقع شود. ( به موجب ماده 338 قانون مدنی : بیع عبارت از تملیک عین به عوض معلوم است ) . در این قرارداد مشخصات انتقال دهنده، انتقال گیرنده، تعداد و مشخصات سهام ، منافع منفصل و متصل آن از جمله حق تقدم در افزایش سرمایه، مطالبات انتقال دهنده از شرکت و سود و اندوخته های احتمالی ذکر و نحوه پرداخت عوض ( نقدی یا اقساط ) و شرایط انتقال تعیین شود.
با توجه به اعتباری بودن سهم از جمله مدارک لاینفک قرارداد ترامه شرکت است که باید وضعیت دارایی و دیون و تعهدات شرکت در آن مشخص باشد. ضمناَ ترامه باید از سوی هیات مدیره شرکت تهیه شود و حسابرس معتمد صحت آن را احراز و تایید کرده باشد.
بنابراین مراحل انتقال سهام در شرکت های سهامی خاص علاوه بر اخذ موافقت مراجع پیش بینی شده در اساسنامه، عبارت از تنظیم قرارداد واگذاری سهام ، امضای دفتر ثبت سهام، پرداخت مالیات انتقال سهام و اعلام آن به اداره ثبت شرکت های محل وقوع شرکت است.
معمولاَ در اداره ثبت شرکت ها انتقال سهام ثبت و آگهی نمی شود و فقط پس از کنترل مدارک و ملاحظه مفاصاحساب مالیات انتقال سهام، مراتب در پرونده ضبط و مبنای محاسبه حد نصاب حضور سهام داران در مجامع عمومی شرکت قرار می گیرد.
تشریفات انتقال سهام بانام و مبنای انتقال سهام ثبت دفتر سهام شرکت است و قسمت اخیر ماده 40 " لایحه " هر انتقالی را که بدون ثبت در دفتر ثبت سهم صورت گرفته باشد، از نظر شرکت و اشخاص ثالث، فاقد اعتبار تلقی کرده است.
به نظر می رسد انتقالات قهری از جمله انتقال قضایی، اجرایی و ارث از شمول مواد فوق مستثنی باشند زیرا اگر شخصی از طریق تنظیم قرارداد واگذاری سهام یا آنچه در جامعه مرسوم است، از طریق مبایعه نامه عادی سهامی را خریداری و موافقت مراجع پیش بینی شده در اساسنامه را نیز اخذ کرده باشد ولی انتقال دهنده از حضور در شرکت و امضای دفتر ثبت سهام امتناع ورزد، چاره ای جز مراجعه به دادگاه و اام انتقال دهنده و شرکت به ثبت انتقال سهام باقی نمی ماند.
در این مورد پس از گذشت مدت طولانی و صدور حکم قطعی از مراجع قضایی، در صورت امتناع هیات مدیره شرکت از ارائه دفتر ثبت سهام و عدم اجرای حکم ، تلاش انتقال گیرنده و دادخواهی او در دادگاه بی نتیجه خواهد بود.
در مورد انتقال اجرایی که بستانکار برای وصول مطالبات خود سهام مدیون در شرکت های سهامی را برای توقیف به اجرای احکام معرفی می کند، پس از برگزاری تشریفات مزایده، سهام به بستانکار یا دیگری از طریق برگزاری مزایده و تنظیم و امضای صورت جلسه مزایده منتقل می شود. در این مورد، اجرای احکام دادگاه، با اداره ثبت شرکت های محل، مکاتبه و دادنامه و مراتب مزایده را به مرجع مذکور اعلام می کند. انتقال اجرایی در دفاتر ثبت شرکت ها ثبت و در رومه به صورت " آگهی رسمی " چاپ می شود و این آگهی جایگزین ثبت دفتر سهام خواهد بود. هیات مدیره شرکت مکلف است این شخص را که از طریق انتشار " آگهی رسمی " به عنوان سهام دار شناسایی شده، در مجامع عمومی بپذیرد و حقوق سهام داری وی را به رسمیت بشناسد. در غیر این صورت هیات مدیره مشمول عنوان جزایی بند یک ماده 253 " لایحه " خواهد بود.
در صورت فوت سهام دار، سهام قهراَ به وراث منتقل می شود و هیات مدیره موظف است پس از وصول فتوکپی مصدق گواهی وفات، گو.اهی انحصار وراثت و گواهی مالیات بر ارث و اسناد سجلی وراث نسبت به درج اسامی و تعداد سهام وراث در دفتر ثبت سهام اقدام و مراتب را به اداره ثبت شرکت ها نیز اعلام نماید.
بدیهی است عدم درج و ثبت نام وراث در دفتر ثبت سهام شرکت باعث عدم اعتبار انتقال قهری سهم نیست و وراث می توانند با ارائه مدارک در مجامع شرکت حضور یافته و ممانعت هیات مدیره از حضور آنان عنوان جزایی بند یک ماده 253 " لایحه " را شامل هیات مدیره خواهد کرد. 

سوئیس، کشوری است در اروپای غربی که از شمال با آلمان، از شرق با اتریش، از جنوب با ایتالیا و ازغرب با فرانسه همسایه است.
این کشور 7,5 میلیون نفر جمعیت و مساحتی بالغ بر 41,290 کیلومتر مربع دارد. پایتخت سوئیس شهر برن است و قطب های اقتصادی این کشور دو شهر جهانی ژنو و زوریخ هستند. سوئیس یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است و درآمد سرانه دراین کشور با 39,000 دلار برای هر نفر از بالاترین ها در جهان است. سوئیس کشوری چند زبانه است که درآن چهار زبان آلمانی، فرانسوی، ایتالیایی، و رومانی به رسمیت شناخته می شوند. بانکداری در سوئیس یکی از مهم ترین بخش های این کشور محسوب می شود. شرکت های بیمه نیز سهم زیادی در اقتصاد سوئیس دارند. دیگر بخش مهم اقتصادی صنعت توریسم است این کشور تأسیسات جهانگردی بسیار پیشرفته ای دارد وهمین امر باعث شده که بازارخوبی برای جهانگردی محسوب شود.
خدمات بخش بسیار مهمی از اقتصاد سوئیس را تشکیل می دهد این موضوع شامل: مسائل بانکی، بیمه و جهانگردی می باشند. همچنین بخش کشاورزی نیز در اقتصاد سوئیس مورد توجه می باشد.
سوئیس دارای مزایایی منحصر به فرد از جنبه های اقتصادی، ی و اجتماعی است در ذیل به برخی از مزایای انجام کسب و کار در این کشور می پردازیم :

    موقعیت استراتژیک
    سطح بسیار بالای تحصیلات و مهارت
    خوشه های صنعتی
    شفافیت در فضای کسب و کار
    استقلال ی

• ثبت شرکت درسوئیس :

نظام اقتصادی سوئیس یکی از با ثبات ترین نظام های اقتصادی در جهان است و ت های مالی دراز مدت این کشور را تبدیل به مأمن امنی برای سرمایه گذاران کرده است، به منظور آغاز تجارت دراین کشور شما می بایست ابتدا یک شرکت حقیقی یا حقوقی دراین کشور ثبت نمایید. دراین کشور شرکت های زیادی وجود دارد که افراد می توانند آن ها را به ثبت برسانند و فعالیت خود را آغاز کنند از جمله شرکت های قابل ثبت در سوئیس عبارتند از :

• شرکت با مسئولیت محدود :
معمول ترین شکل ثبت شرکت های کوچک در سوئیس شرکت با مسئولیت محدود است. تمام حق الشرکه شرکت می تواند به نام یک نفر باشد. حداقل سرمایه لازم 20,000 فرانک سوئیس می باشد که باید تماماً نزد یک بانک سوئیسی پرداخت گردیده باشد.

• شرکت انفرادی:
افراد می توانند با مشخصات خود یک مؤسسه تجاری در این کشور به ثبت برسانند. و یک نفرکه مقیم سوئیس باشد را به عنوان یکی از مدیران شرکت منصوب نمایند. برای ثبت، به سرمایه اولیه نیازی نیست.

• شرکت سهامی خاص :
معمول ترین شکل ثبت شرکت های بزرگ دراین کشور شرکت سهامی خاص است. تمام سهام باید به نام یک نفر باشد و باید شخصی که مقیم سوئیس است به عنوان یکی از مدیران شرکت با حق امضاء منصوب شود. حداقل سرمایه لازم برای ثبت شرکت 100,000 فرانک است که باید حداقل نیمی از آن نزد یک بانک در سوئیس پرداخت شود.

• ثبت نمایندگی یا شعبه خارجی :
برای ثبت این نوع شرکت، نیازی به سرمایه اولیه نیست وباید فقط یک نفرکه مقیم سوئیس است به عنوان یکی از مدیران شرکت با حق امضاء منصوب گردد.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت درکشور سوئیس :
_ مشخص نمودن نام شرکت
_ اسکن گذرنامه مدیرعامل
_ سند مالکیت
_ اساسنامه شرکت
_ سابقه کار مرتبط
_ اسکن گذرنامه سایر سهامداران
_ تکمیل فرم ثبت شرکت درکشور سوئیس
_ مشخصات کامل سهامداران به همراه آدرس
_ مدارک اثبات هویت شامل کارت ملی و گذرنامه به همراه ترجمه رسمی

 

یکی از ثروتمند‌ترین کشورهای دنیا که منابع و امکانات زیادی دارد و امروزه علاقمندان زیادی را برای اقامت و سرمایه گذاری به سمت خود فرا می خواند بدون تردید کانادا است. کانادا کشوری در آمریکای شمالی  با منابع سرشار طبیعی و جامعه ای متمدن و پیشرفته می باشد.

در شرایط کنونی کانادا به عنوان یکی از بهترین کشورهای دنیا برای سرمایه گذاری و کسب ثروت شناخته می شود. این کشور هر چند دارای 10 ایالت بوده و هر یک از این ایالت ها در تصویب قوانین و مقررات داخلی خود به منظور سرمایه گذاری دارای استقلال هستند ولی در کل قوانین سرمایه گذاری در کانادا الگویی مشابه دارند و تنها موارد اختلافی اغلب در نوع سرمایه گذاری است.

اما یکی از بهترین راه های سرمایه گذاری در کانادا که تضمین سود زیادی به همراه دارد و در همه ایالت ها و قلمروهای کانادا به شدت طرفدار دارد و حمایت می شود ثبت انواع شرکت تجاری می باشد.

قوانین کانادا به شکلی تنظیم شده اند که حمایت کامل از سرمایه گذاری را در قبال مالکیت سرمایه گذاری و اعطا اقامت به سرمایه گذار و اجازه خروج سود سرمایه به سرمایه گذار تضمین می کنند و همین عامل باعث شده تا بسیاری از کارآفرینان و افراد دارای ایده برای سرمایه گذاری و ثبت انواع شرکت درخواست های زیادی را به کنسولگری های کانادا در کشور خود ارائه می کنند و از این بین بسیاری از این طرح ها که پشتوانه مشخص و نوآورانه داشته باشد و یا بتواند در راستای رشد توسعه و ثروت و همچنین اعتبار و سرمایه در کانادا به این کشور کمک کند پذیرفته می شود.

سرمایه گذاری در کانادا با ثبت شرکت

ثبت شرکت در کانادا یکی از بهترین راه های سرمایه گذاری محسوب می شود اما برای ثبت شرکت در این کشور نیاز به مجوز تجارت می باشد که توسط اداره فدرال کانادا اعطا می شود. هر فرد خارجی که خواهان سرمایه گذاری و ثبت شرکت در کانادا می باشد حتی اگر شرکت خود را بصورت انحصاری هم در این کشور به ثبت برساند باید این نکته را بداند که به دلیل اینکه هویت وی همچنان خارجی محسوب می شود باید تحت کنترل دوبت قرار بگیرند.

 از این رو دولت میزان سهام، حق رای و منافع افراد را در شرکت مشخص می کند. در حال حاضر تفاوت هایی که قبلا در بین سرمایه گذاران داخلی و خارجی کانادا منظور می شد به کلی منتفی شده است و تمامی سرمایه گذاران خارجی نیز همانند سرمایه گذاران داخلی کانادا شناخته می شوند و به راحتی در شرکت حق رای و سهام و یا طرح دعوی دارند.

البته همچنان در ایالت کبک محدودیت هایی برای مشارکت و سرمایه گذاری افراد غیر کانادایی دیده شده است هرچند برای ثبت شرکت در ایالت کبک هم با رعایت مندرجات قانونی این ایالت می تواند اقدام به سرمایه گذاری کرد.

قوانین ثبت شرکت در کانادا


بر اساس موافقت نامه ای که دولت کانادا با سازمان جهانی تجارت منعقد کرد و همچنین بر اساس موافت نامه ای به نام آلنا ( ALENA) تاسیس بانک در کانادا توسط افراد خارجی تنها زمانی امکان پذیر است که اولا فواید آن برای کانادا مشخص و محرز شود و دوم اینکه این تاسیس بانک بصورت شعبه و یا نمایندگی نباشد و تماما در خود کانادا و زیر نظر قوانین مالی و اعتباری و بانک مرکزی کانادا صورت بگیرد. در کل قوانین تاسیس بانک و موسسات مالی در کانادا بسیار دشوارتر است تا زمانی که قصد سرمایه گذاری و ثبت شرکت وجود داشته باشد.

در این راستا ثبت شرکت در موضوعات ارتباطات جمعی و رادیویی تنها با مالکیت و نظارت دولت امکان پذیر است  و همچنین بهره برداری از برخی از منابع ملی کانادا برای شرکت های خارجی دارای محدودیت هایی می باشد. مثلا منابع اورانیوم را تنها به خارجی هایی اجازه بهره وری می دهند که حداقل 40 درصد سهام شرکت را داشته باشند.

ثبت شرکت و دریافت مجوز برای موضوعات حمل و نقل و صید در دریا به خارجی ها اعطا می شود. افراد خارجی تنها می توانند زمین هایی را برای کسب و کار خود خریداری کنند که از جمله زمین های کشاورزی و معدنی کانادا محسوب نشوند. ضمن اینکه برای خرید این زمین ها باید مالیات سنگینی که حدود 33 درصد از هزینه زمین است به دولت فدرال بسته به قوانین آن منطقه پرداخت شود.

برای ثبت شرکت سهامی هم افراد متقاضی تنها در زمین هایی می توانند سرمایه گذاری کنند که مالکیت شرکت در اختیار یک فرد تبعه و مقیم کانادایی باشد و در این راستا هم هرگاه مجمع عمومی تشکیل می شود باید ی این مدیران مقیم حضور داشته باشند.

در مشارکت با افراد مقیم کانادا برای ثبت شرکت این نکته نیز حائز اهمیت است که افراد خارجی در همه ایالت ها می توانند درست همانند افراد مقیم کانادایی طرح دعوی نمایند ولی در استان کبک این طرح دعوی به همراه پرداخت وثیقه امکان پذیر است تا چنانچه درخواست مورد تایید نبود امکان جبران خسارت از محل وثیقه باشد.

ثبت شرکت در کانادا چه مزایایی دارد؟

    کانادا کشوری ثروتمند و توسعه یافته است و زندگی در این کشور با بالاترین سطح رفاه اجتماعی همراه است.
    ثبت شرکت در کانادا بسیار راحت است و محدودیت های ثبتی شرکت خیلی کمتر است
    افراد سرمایه گذار در کانادا می توانند اقامت و شهروندی کانادا را به دست بیاورند
    دسترسی به بهترین بازارهای روز دنیا برای فروش و تبادلات اجاری بسیار راحت و بدون محدودیت است
    مواد اولیه و مورد نیاز برای تولید در کانادا به وفور یافت می شود
    دولت فدرال هر منطقه از کانادا از سرمایه گذاران به شدت حمایت می کند

انواع شرکت در کانادا

در کانادا سه نوع شرکت وجود دارد:

    شرکت مشارکتی یا Corporation

در این نوع شرکت هر فرد نسبت به آورده خود در شرکت مشارکت می کند و مسئولیت تمامی تعهدات شرکت در درجه اول با سرمایه شرکت می باشد. برای ثبت شرکت مشارکتی باید حداقل دو نفر با هم مشارکت نمایند. ورشکستگی شرکت مشارکتی به معنی ورشکستگی اعضا نیست. همچنین ثبت این شرکت نیاز به سرمایه و هزینه زیادی دارد.

    شرکت مالکیت انحصاری یا Sole proprietorships

یک شرکت حقوقی معتبر است که مالکیت آن در اختیار یک فرد قرار دارد و تمامی درآمد او به عنوان درآمد شرکت تلقی می شود از این رو مالیات شرکت با مالیات فرد با هم تلاقی و پرداخت می شود که خیلی مقرون به صرفه نیست. مسئولیت این نوع شرکت ها تماما مانند شرکت تضامنی در اختیار خود فرد است و چنانچه شرکت ورشکست شود به نام فرد ثبت خواهد شد که به دلیل قوانین سخت تجاری در کانادا به ضرر فرد و در سوابق او ثبت خواهد شد.

    شرکت سهامی و یا Partnership

در این نوع شرکت باید حداقل دو تا چند نفر با هم سهام شرکت را فراهم نمایند. این روش هم مانند روش ثبت شرکت انحصاری است با این تفاوت که ورشکستگی و یا تقسیم  ضرر در بین شرکا انجام می شود .

شروط ثبت شرکت در کانادا

    افرادی که خواهان ثبت شرکت در کانادا می باشند باید حداقل 3 سال سابقه فعالیت و مدیریت در یک شرکت را داشته باشند که این نشان دهنده سابقه مدیریت و تجاری فرد می باشد.
    سرمایه گذار برای ثبت شرکت باید توانایی سرمایه گذاری قانونی حداقل 1.600.000 دلار در کانادا به هر شکل را داشته باشد
    سرمایه گذار پس از دریافت موافقتنامه ها و مجوز تجارت باید بتواند 800.000 دلار کانادا را به دولت فدرال کانادا به عنوان وثیقه اعطا نماید . مدت این وثیقه 5 ساله بوده و پس از 5 سال امکان عودت آن البته بدون بهره می باشد.

شرایط ثبت شرکت در کانادا


همانگونه که گفته شد اولین اقدام برای ثبت شرکت دریافت مجوز تجارتی از دولت فدرال است که باید طبق درخواست نامه ای این مجوز دریافت شود. پس از دریافت این مجوز باید فورا برای ثبت شرکت اقدام شود و نهایتا از زمان صدور مجوز 56 روز فرصت خواهید داشت.

برای ثبت شرکت باید یک اظهارنامه مالکیت و یک فرم مشارکت نیز تهیه و تکمیل نمایید و با پرداخت هزینه های بررسی درخواست ارائه نمایید.

مرحله بعدی تعیین نام و محلی به عنوان محل فعالیت شرکت است. موضوع شرکت نیز باید تعیین شود. سپس باید نوع و قالب شرکت و ساختار و همچنین شرکا شرکت نیز مشخص شوند و در تفاهم نامه ای میزان مشارکت و تعهدات هر فرد تعیین شود.

در مرحله بعد باید مدیران شرکت تعیین و اطلاعاتی از مدیران شرکت به همراه آدرس و وضعیت اقامتی آنها در کانادا تهیه و ارائه شود.

در برخی از ایالت ها برای ثبت شرکت باید از نهادهای دیگری هم مجوز دریافت نمایید که این مجوز به موضوع شرکت مرتبط می باشد.

همچنین باید قراردادی با شرکت های بیمه کانادا برای بیمه کارکنان و همچنین بیمه کالا و خدمات شرکت تهیه نمایید. در برخی از ایالت ها مدت زمان ثبت شرکت محدود می باشد و مثلا باید در هر 5 سال یک بار دوره شرکت دوباره تمدید شود.

برای انتخاب مدیران شرکت باید افرادی که بالای سال سن دارند ، سوء پیشینه ندارند ، فردی حقیقی هستند و سابقه ورشکستگی در 5 تا 7 سال گذشته را ندارند به عنوان مدیران شرکت انتخاب شود.

برای ثبت شرکت در کانادا به دلیل پیچیدگی های قانونی در هر منطقه بهتر است از شرکت ها و اشخاص حقوقی معتبر و کار بلد بهره بگیرید.

برابر تکالیف مصرح قوانین حاکم (قانون تجارت و نظام نامه ثبت شرکت ها)؛صاحبان اشخاص حقوقی در حوزه شرکت ها و موسسات غیر تجاری  مکلفند نسبت به انتشار آگهی ثبت شرکت و سایر تغییرات پس از ثبت در رومه رسمی و عندالوم رومه های کثیرالانتشار برابر سوابق ثبتی و مفاد اساسنامه اقدام نمایند.

لذا بدلیل جایگاه انتشار در رومه رسمی و عندالوم رومه های کثیرالانتشار صاحبان اشخاص حقوقی به شرح قوانین و تکالیف قانونی با دقت نسبت به پیگیری اجرای این تکالیف،اقدامات لازم را معمول نمایند تا با موانع و مشکلات جدی مواجه نگردند.
دارندگان آگهی برای ثبت آگهی در رومه رسمی، می بایست پس از انجام مراحل قانونی و ثبت آگهی خود در ادارات ثبت،تمامی مراحل را از طریق پورتال رومه رسمی کشور به آدرس http://www.rrk.ir انجام دهند و هزینه ی انتشار آگهی را نیز صرفاَ به صورت اینترنتی پرداخت نمایند.
طریقه ثبت آگهی شرکت در رومه رسمی:
برای این منظور پس از مراجعه به سامانه مذکور می بایست در قسمت ثبت نام کاربر جدید کلیک نمایید و شماره موبایل را جهت دریافت پیامک وارد کنید.در مرحله بعدی، آدرس و کدپستی را جهت دریافت نسخه کاغذی رومه  درج کنید.
سپس با ورود به صفحه شخصی من،با کلیک بر روی قسمت هزینه آگهی  ،شماره مکانیزه رقمی را وارد نمایید و با وارد نمودن رمز دوم اطلاعات بانکی خود را درج کنید.با پرداخت هزینه ی آگهی شماره پیگیری به شما داده می شود که از طریق این کد،بدون نیاز به مراجعه ی حضوری می توانید کلیه مراحل ثبت آگهی خود را پیگیری نمایید.لذا این شماره را تا انجام کامل مراحل آگهی حفظ نمایید.

وضعیت آگهی می تواند یکی از حالت های ذیل را داشته باشد:
1-دریافت شده از ثبت:
یعنی هزینه آگهی توسط متقاضی پرداخت نشده است و یا پرداخت هزینه با موفقیت انجام نشده است و می بایست جهت چاپ آگهی،با انتخاب پرداخت آنلاین مبلغ آگهی ؛اقدام به پرداخت هزینه آگهی نماید.
2-آماده ارسال به چاپ
در این حالت هزینه چاپ با موفقیت انجام شده و جهت چاپ ارسال شده است.
3-در حال انتشار امضا نشده
یعنی آگهی در حال چاپ است اما هنوز امضاء نشده است.
4-انتشار یافته امضا نشده
یعنی آگهی چاپ شده و در سایت موجود است ولی هنوز نسخه امضا شده آن صادر نشده است.
5-انتشار یافته امضا شده
یعنی آگهی چاپ شده است.
با گذشت 5 روز کاری آگهی شما در پورتال رومه رسمی کشور منتشر و نسخه الکترونیکی معتبر آن قابل دریافت خواهد بود.همچنین فایل PDF آن را می توانید از قسمت پیگیری آگهی دانلود کنید.
قابل توجه است ،دریافت نسخه کاغذی چاپ شده،همانند گذشته از طریق مراجعه حضوری و یا درخواست ارسال پستی به متقاضی انجام می گیرد.همچنین،تمامی آگهی اشخاص حقوقی جهت اصالت سنجی بصورت رایگان در پایگاه http://agahi.ssaa.ir در دسترس خواهد بود.
بدیهی است،مسئولیت عدم درج آگهی در رومه رسمی به عهده متقاضی می باشد و واحد ثبت شرکت ها و دفتر پستی هیچگونه تعهدی را در قبال عدم درج آگهی صادره دارا نمی باشند.
علاوه بر ثبت و آگهی عمومی فعالیت تجاری که در بدو امر صورت می گیرد تصمیمات مجمع عمومی در خصوص تغییرات سرمایه،انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن نیز باید در مرجع ثبت و رومه رسمی،ثبت و منتشر شود.در ذیل به برخی از مواد قانونی در این رابطه می پردازیم.
-هیات مدیره قبل از اقدام به کاهش اختیاری سرمایه باید تصمیم مجمع عمومی را درباره کاهش،حداکثر ظرف یک ماه در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد آگهی کند.(ماده 192 ل.ا.ق.ت)
-تصمیم راجع به انحلال و اسامی مدیر یا مدیران تصفیه و نشانی آن ها با رعایت ماده 207 این قانون باید ظرف پنج روز از طرف مدیران تصفیه به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود تا پس از ثبت برای اطلاع عموم در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشاری که اطلاعیه ها و آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد آگهی شود.در مدت تصفیه منظور از رومه کثیرالانتشار رومه کثیرالانتشاری است که توسط آخرین مجمع عمومی عادی قبل از انحلال تعیین شده است.(209 ل.ا.ق.ت)
-تقسیم دارایی شرکت بین صاحبان سهام خواه در مدت تصفیه و خواه پس از آن ممکن نیست مگر آنکه شروع تصفیه و دعوت بستانکاران قبلاَ سه مرتبه و هر مرتبه به فاصله یک ماه در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشاری که اطلاعیه ها و آگهی های مربوط به شرکت در آن درج می گردد آگهی شده و لااقل شش ماه از تاریخ انتشار اولین آگهی گذشته باشد.(225 ل.ا.ق.ت)
-مدیران تصفیه مکلفند ظرف یک ماه پس از ختم تصفیه مراتب را به مرجع ثبت شرکت ها اعلام دارند تا به ثبت رسیده و در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشاری که اطلاعیه ها و آگهی های مربوط به شرکت در آن درج می گردد آگهی شود و نام شرکت از دفتر ثبت شرکت ها و دفتر ثبت تجارتی حذف گردد.(227 ل.ا.ق.ت)
-پس از اعلام ختم تصفیه مدیران تصفیه باید وجوهی را که باقیمانده است در حساب مخصوصی نزد یکی از بانک های ایران تودیع و صورت اسامی بستانکاران و صاحبان سهامی را که حقوق خود را  استیفاء نکرده اند نیز به آن بانک تسلیم و مراتب را طی آگهی مذکور در همان ماده به اطلاع اشخاص ذی نفع برسانند تا برای گرفتن طلب خود به بانک مراجعه کنند.پس از انقضاء ده سال از تاریخ انتشار آگهی ختم تصفیه هر مبلغ از وجوه که در بانک باقیمانده باشد در حکم مال بلاصاحب بوده و از طرف بانک اطلاع دادستان شهرستان(در حال حاضر دادستان عمومی و انقلاب)محل به خزانه دولت منتقل خواهد شد.(228 ل.ا.ق.ت)
-در صورتی که مدیر تصفیه قصد استعفاء از سمت خود را داشته باشد باید مجمع عمومی عادی صاحبان سهام شرکت را جهت اعلام استعفای خود و تعیین جانشین دعوت نماید.در صورتی که مجمع عمومی عادی مزبور تشکیل نشود یا نتواند مدیر تصفیه جدیدی را انتخاب کند و نیز هر گاه مدیر تصفیه توسط دادگاه تعیین شده باشد مدیر تصفیه جدید را از دادگاه بخواهد.در هر حال استعفای مدیر تصفیه تا هنگامی که جانشین او به ترتیب مذکور در این ماده انتخاب نشده و مراتب طبق ماده 209 این قانون ثبت و آگهی نشده باشد کان لم یکن است.(230 ل.ا.ق.ت)
-تقسیم دارایی شرکت های مذکور در ماده 214 بین شرکاء،خواه در ضمن مدت تصفیه و خواه پس از آن ممکن نیست مگر آنکه قبلاَ سه مرتبه در مجله رسمی و یکی از جراید اعلان و یک سال از انتشار اولین اعلان در مجله گذشته باشد.(215 ق.ت)
-ابطال سند فوراَ به وسیله درج در مجله رسمی و هر وسیله دیگری که محکمه مقتضی بداند به اطلاع عموم خواهد رسید.(330 ق.ت)
-تصمیم راجع به فروش اوراق قرضه و شرایط صدور و انتشار آن باید همراه با طرح اعلامیه انتشار اوراق قرضه کتباَ به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود.مرجع مذکور مفاد تصمیم را ثبت و خلاصه آن را همراه با طرح اطلاعیه انتشار اوراق قرضه،به هزینه شرکت در رومه رسمی آگهی خواهد نمود.(57 ل.ا.ق.ت)
-نام و مشخصات و حدود اختیارات مدیر عامل باید با ارسال نسخه ای از صورتجلسه هیات مدیره به مرجع ثبت شرکت ها اعلام و پس از ثبت در رومه رسمی آگهی شود.(128 ل.ا.ق.ت)
-آگهی در مجله رسمی وزارت دادگستری و یکی از رومه های کثیرالانتشار دوباره به فاصله ده روز منتشر خواهد شد.نسخه یی از این آگهی برای هر یک از بستانکارانی که شناخته شده است فرستاده می شود.(25 ق.ا.ت.ا.و)
-همین که صورت طلبکاران احتمالی موافق ماده تنظیم گردید،مدیر تصفیه به وسیله اعلان در مجله رسمی و لااقل یک رومه دیگر به طلبکاران احتمالی اخطار می نماید که در مدت های ذیل خود را معرفی کرده و اسناد طلب خود یا سواد مصدق آن را به انضمام فهرستی که کلیه مطالبات آن ها را معین می نماید به دفتردار محکمه تسلیم کرده قبض دریافت دارند.اعلان مزبور باید در دو دفعه و به فاصله پنج روز منتشر شود.(4 ق.نظامنامه امور ورشکستگی ق.ت)
-مدیر تصفیه می تواند دارایی تاجر را توقیف و مهر و موم نماید مدیر تصفیه فوراَ از روی صورت دارایی سابق اقدام به رسیدگی اسناد و نوشتجات نموده و اگر لازم باشد متممی برای صورت دارایی ترتیب می دهد.مدیر تصفیه باید فوراَ به وسیله اعلان در رومه طلبکارهای جدید را اگر باشند دعوت نماید که در ظرف یک ماه اسناد و مطالبات خود را برای رسیدگی ابراز کنند.در اعلان مزبور مفاد قرار محکمه که به موجب آن مدیر تصفیه معین شده است باید درج شود.(498 ق.ت)

مطابق قوانین عام مسئولیت مدنی، هرکس بر اثر خطا به دیگری زیان وارد کند باید آن را جبران کند؛ اما مدیران و مدیرعامل شرکت از این قواعد مستثنا هستند. قانون گذار در مورد آنان یک رژیم خاص مسئولیت مدنی تعیین کرده است که در مقایسه با رژیم عام مسئولیت مدنی، منافع افراد خسارت دیده را بهتر تأمین می کند. علاوه بر این، به دلیل آنکه ممکن است توان مالی آنان برای جبران خسارت زیان دیدگان کافی نباشد، برای بر حذر داشتن مدیران و مدیرعامل از انجام دادن اعمال خلاف حربه وضع مسئولیت های کیفری است. مسئولیتهای مدنی و کیفری مدیران و مدیرعامل موضوع این مبحث است که در دو گفتار آنها را بررسی می کنیم.

آشنایی با ارکان تصمیم گیرنده در شرکت های سهامی خاص امری بسیار ضروری برای متقاضیان ثبت شرکت می باشد که متحمل ضرر و زیان ناشی از بی اطلاعی از قوانین شرکت سهامی خاص نشوند.

 
وظایف مجمع عمومی عادی در شرکت سهامی خاص

مجامع عمومی : شرکت های سهامی دارای ارکان تصمیم گیرنده می باشند از جمله ارکان تصمیم گیرنده مجامع عمومی می باشد ، مجامع عمومی ، از اجتماع سهامداران شرکت و مجموع اشخاصی است که شخصیت حقوقی شرکت را بوجود آورده اند.

نکته : مجمع عمومی بالاترین مرکز قدرت شرکت و تعیین کننده مقررات آن می باشد.
 
انواع مجامع عمومی

    برای تشکیل تمام مجامع عمومی آگهی دعوت (در رومه کثیر الانتشار شرکت)  لازم است .البته اگر در مجمعی کلیه صاحبان سهام حضور داشته باشند نیازی به انتشار آگهی در جراید نخواهد بود.
    جلسات مجامع عمومی بوسیله یک رئیس، دو ناظر( از بین سهامداران ) و یک منشی اداره می شود.صورتجلسه مجامع عمومی بوسیله شخص منشی تهیه شده و به امضاء هیات رئیسه می رسد. دعوت کنندگان مجامع عمومی به ترتیب عبارتند از: مدیران شرکت و بازرسان و اگر آنان هم به وظیفه خود عمل نکردند سهامدارانی که حداقل یک پنجم سرمایه شرکت را داشته باشند می توانند این کار را انجام دهند و اگر هیچکدام از افراد فوق الذکر نباشند هر صاحب سهم و ذینفعی می تواند از طریق ثبت شرکتها به آن مبادرت نماید.
    حدود وظایف در انواع مجامع عمومی با هم متفاوت است: مجمع عمومی موسس (تصویب اساسنامه، تعیین اولین مدیران و بازرسان و کلیه امور مربوط به تاسیس شرکت)؛ مجمع عمومی فوق العاده (اموری مانند انحلال شرکت و هر نوع تغییر در اساسنامه)؛ مجمع عمومی عادی (امور معمول و متداول شرکت بعهده این مجمع می باشد).
    حد نصاب تشکیل مجمع عمومی از این قرار است : در نوبت اول دارندگان بیش از نصف + دارندگان سهام باید در جلسه حضور داشته باشند در صورتی که در نوبت اول این میزان حاصل نشد در نوبت بعدی مجمع عمومی فوق العاده و موسس با حداقل یک سوم سهام شرکت تشکیل می شود و مجمع عمومی عادی با هر تعداد سهامی که مالکین آنها در جلسه حضور دارند.
    از لحاظ حد نصاب اخذ رای: در مجمع فوق العاده و موسس با دو سوم سهام حاضر در جلسه (نه کل سهام شرکت) در مجمع عادی نصف سهام حاضر در جلسه اعم از نوبت اول یا نوبت سوم بوده باشند.
    برخی از تصمیمات انواع مجامع عمومی و هیات مدیره شرکت های سهامی با توجه به صراحت قوانین تجاری در مراجع ثبت شرکت ها منعکس و اقدام ثبتی دارند و برخی دیگر از تصمیمات فاقد اقدام موثر در مراجع ثبت شرکت ها می باشد.
    موارد آگهی و اقدام موثر ثبت شرکت ها و سرفصل عناوین و تصمیمات مجامع عمومی و هیات مدیره یکی از ابهاماتی می باشد که با عنایت به پراکندگی موضوعات و تکالیف حوزه ثبت شرکت ها و عدم تصریح  و منجز بودن ، این تکالیف نیاز به معین نمودن و طبقه بندی جهت دسترسی آسان به آن دارد .

 
مجمع عمومی موسس

اولین اجتماع صاحبان سهام  در شرکت های سهامی برای تصویب اساسنامه و تعیین مدیران و بازرسان "مجمع عمومی موس" نام دارد. این مجمع قبل از تشکیل شرکت سهامی و در تمام مدت شرکت فقط یک بار تشکیل می شود و مرکب از کلیه موسسین و پذیره نویسان می باشد. حضور حداقل عده ای از پذیره نویسان که نصف سرمایه شرکت راتعهد نموده باشند در این مجمع ضروری است. اگر در دعوت اولیه اکثریت حاصل نشد مجامع عمومی جدید تا دو نوبت توسط موسسین دعوت می شود، مشروط به این که لااقل 20 روز قبل آگهی دعوت با قید دستور جلسه منتشر گردد. مجمع جدید با دارندگان حداقل یک سوم سرمایه معتبر می باشد و تصمیمات با اکثریت دو سوم آراء حاضرین اتخاذ می شود. اگر در مجمع عمومی سوم اکثریت مذکور حاصل نشد موسسین عدم تشکیل شرکت را اعلام می دارند.
 

نکته : با توجه به اینکه در شرکت سهامی خاص تشکیل مجمع عمومی موسس باستناد ماده 82 لایحه اصلاحی قانون تجارت اامی نمی باشد لذا اولین مجمع تشکیل شده از لحاظ عرفی و ثبتی مجمع عمومی موسس تلقی می گردد . همچنین چنانچه تصمیمات مجمع عمومی موسس  مطابق با قوانین و مقررات صورت پذیرفته با لحاظ مقررات ثبتی می بایستی ، منجر به آگهی تاسیس شرکت گردد .

 
مجمع عمومی فوق العاده شرکت سهامی خاص

اجتماع سالیانه صاحبان سهام برای تصویب حساب ها و تراز نامه  و تخصیص سود و زیان ، تعیین مدیران و بازرسان "مجمع عمومی عادی" نام دارد هر صاحب سهمی، خواه سهم وی با نام یا بی نام باشد یا دارای سهم ممتاز باشد یا عادی، می تواند در مجمع عمومی  شرکت کند . این مجمع می تواند نسبت به کلیه امور شرکت به جز آن چه که در صلاحیت مجمع عمومی موسس و فوق العاده است تصمیم بگیرد. گاهی در خلال سال مالی برای اتخاذ تصمیم درباره اموری که در صلاحیت مجمع عمومی عادی است (مواردی از قبیل حجر، فوت، استعفا یا سلب شرایط مدیر یا بازرس، موارد موضوع ماده 112 ل.ا.ق.ت و یا سایر موارد ) دعوت مجمع عمومی عادی بطور فوق العاده ضرورت می یابد . این مجمع فقط از لحاظ زمانی فوق العاده است، اما از نظر نصاب و صلاحیت ها مشمول مقررات راجع به مجمع عمومی عادی می باشد .
  
مجمع عمومی فوق العاده 

هر گاه مورد فوق العاده ای برای شرکت پیش آید (برای مثال، شرکت بخواهد مدت خود را تمدید یا سرمایه را زیاد کند و یا تصمیم به انحلال بگیرد) مجمع عمومی فوق العاده تشکیل می شود.
هیات مدیره شرکت های سهامی 

بر طبق ماده 107 لایحه اصلاحی  قانون تجارت ، هر شرکت سهامی بوسیله عده ای از سهامداران  که قانون عنوان هیات مدیره به آنها داده است ، اداره می شود. هیات مدیره ، مقام  تصمیم گیری و اجرایی شرکت می باشد.  انتخاب مدیران بوسیله مجمع عمومی عادی صورت می گیرد ، اما اولین مدیران شرکت بوسیله مجمع عمومی موسس نیز می تواند انتخاب شوند.

 
شرح وظایف رئیس هیئت مدیره در شرکت سهامی خاص

    هیات مدیره در شرکت سهامی  تنها از بین سهامداران انتخاب می شوند.
    هیات مدیره شرکت نباید ممنوعیت های قانونی اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 لایحه اصلاحی قانون تجارت را داشته باشد .
    مدت تصدی آنها به میزانی است که در اساسنامه ثبت شرکت معین شده و حداکثر دو سال است و انتخاب مجدد آنان بلامانع است .
    هیات مدیره یا هر یک از مدیران قابل عزل هستند و مجمع  عمومی عادی می تواند آنها را عزل نماید.
    تعداد هیات مدیره در شرکت سهامی عام نباید از 5 نفر کمتر باشد ولی بیشتر از 5 نفر طبق اساسنامه مانعی ندارد . در خصوص حداقل تعداد اعضاء هیات مدیره مقرراتی وضع نگردیده است هر چند که در نظریه حقوقی شماره 5156 /7 مورخ 13/7/1367 تعداد اعضای هیات هیات مدیره نمی تواند کمتر از 3 نفر باشد
    اشخاص حقوقی را می توان به مدیریت شرکت انتخاب نمود که در این صورت باید یک نفر را به نمایندگی دائمی خود جهت انجام وظایف مدیریت معرفی نماید . یک نفر نمی تواند اصالتا و وکالتا ( یا به قائم مقامی و نمایندگی ) به عنوان اعضای هیات مدیره  منصوب گردد .
    در صورت فوت یا استعفا یا سلب شرایط از یک یا چند نفر از مدیران ، اعضای علی البدل جای آنان را خواهند گرفت و در صورتی که عضو علی البدل تعیین نشده باشد و تعداد کافی جهت تصدی محل های خالی نباشد مجمع  عمومی عادی جهت تکمیل اعضا باید تشکیل شود.
    هر یک از مدیران باید مقدار سهامی را که در اساسنامه ثبت شرکت مقرر شده است دارا باشند این تعداد سهام نباید از مقدار سهامی که بموجب اساسنامه جهت دادن رای ضروری است کمتر باشد. این سهام برای تضمین خسارتی است که ممکن است از تقصیرات مدیران منفردا یا مشترکا بر شرکت وارد شود. سهام مزبور با نام بوده و قابل انتقال نیست.
    هیات مدیره در اولین جلسه خود از بین اعضاء یک رئیس و یک نایب رئیس تعیین می نماید .
    مدیر عامل نباید دارای ممنوعیت ماده 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت راداشته باشد .
    سمت مدیرعامل مباشرتی است.  لذا مدیرعامل حق ندارد وظایف خود را از طریق دیگران (وکیل) انجام دهد.
 


 

 
استاندارد مطمئن ترین مسیر برای نیل به توسعه پایدار است.
ت حفظ کیفیت یک بیانیه رسمی از جانب مدیریت است که به صورت غیر قابل تفکیکی به برنامه‌ها و طرح های بازرگانی و تولیدی موسسات و همچنین نیازهای مشتریان گره خورده است و این ت ها باید در تمام لایه‌ها و بخش ها و همچنین کارکنان یک سازمان رعایت و تعهد گردند و برای این منظور هر یک از کارکنان احتیاج به اهداف قابل اندازه گیری برای کارشان دارند.

تصمیمات مربوط به مدیریت کیفیت بر پایه اطلاعات و داده‌ها و همچنین سیستم , که شامل حسابرسی معمول برای ارزیابی انطباق و کارایی است , بنا شده .

سوابق و داده‌ها می بایست نشاندهنده چگونه و چطور تولید شدن مواد خام و محصولات باشند تا از طریق ردیابی منابع به مشکلات پی برده شود .

شمابه یک ملاک روند , برای کنترل کیفیت اسناد شرکت خود دارید . هرکسی می بایست به این اطلاعات دسترسی داشته و چگونگی استفاده از آنها به صورت به روز , را بداند .

برای ابقای سیستم مدیریت کیفیت و تولید محصولات مرتبط به هم , شما احتیاج به فراهم کردن زیر ساخت , منابع , اطلاعات , امکانات و تجهیزات , ابزارهای بررسی و کنترل و همچنین شرایط محیطی دارید .

شما احتیاج به استخراج تمام عناصر حیاتی روندهای تولیدی خود دارید که این کار از طریق کنترل و نمایش بررسی ها و اطمینان حاصل کردن از تکمیل کننده بودن اهداف کیفیت تولید , دارید . اگر شما وسایل بررسی را به صورتی کارا طراحی کرده باشید , می‌توانید مطمئن باشید که اهداف تعیین شده بلند مدت قابل دسترس می‌شوند و این اهداف به صورت اهداف فردی در نمی‌آیند .

برای هر کدام از محصولاتی که شرکت تولید می‌کند شما نیاز به انتشار اهداف کیفی جدید دارید تا طرح روند , اسناد و نتایج بررسی ها را به عنوان ابزاری برای بهبود و رشداستفاده کنید .

شما احتیاج به تعیین نقاط حساسی که هر کدام از روندها دارا می‌باشند دارید تا از طریق کنترل و بررسی این نقاط اطمینان حاصل کنید که همه چیز تحت میزانهایی که شما تعیین کرده اید , پیش می‌رود.

شما احتیاج به شرایط واضحی از فروش محصول دارید .

شما نیاز به تصمیم گیری درباره اامات مشتریان و طراحی سیستمی برای برقراری ارتباط مشتریان با اطلاعات محصولات , پرس و جو , قرارداد , بازخورد و شکایت دارید .

زمان توسعه محصول جدید , شما احتیاج به برنامه ریزی مراحل بهبود جدید برای توسعه محصول و همچنین آزمایش این مراحل دارید .

شما احتیاج به تجدید نظر در کاربردها و روندهای معمول در غالب حسابرسی داخلی و نشست ها دارید تا تصمیم بگیرید که آیا مدیریت کیفیت کارا می‌باشد و این سیستم ما را به کدام جهت می‌برد ( با توجه به مشکلات پیشین و بلفعل ) . برای این منظور اطلاعات فعالیت ها را نگهداری کرده و نقاط قوت و ضعف آنها را مورد بررسی قرار می دهید .

با توجه به مشکلات پنهانی و بلفعل ( مشتریان , فراهم کنندگان مواد اولیه و مشکلات داخلی )شما نیاز به روندهای ثبت شده‌ای دارید که اطمینان حاصل کنید که هیچ کسی محصولات بد شما را استفاده نمی‌کند و تصمیم بگیرید که با این محصولات بعضا” معیوب چه کنید و این کار تنها با توجه به ریشه‌های به وجود آورنده تولید این محصولات بد و همچنین تهیه گزارش و نگهداری آن برای تکرار نکردن دوباره این ایراد تعبیه می‌شوند , قابل انجام است .

ایزو ۹۰۰۱ چیست؟
 
چه کسی سود می برد؟
سازمان ها برای حفظ موقعیت بازار ملی و بین المللی خود، می بایست با هدف تولید محصول و همچنین استفاده از فرایندهای با کیفیت ، در بازار رقابت برای بهبود گام بردارند. از این رو برای نیل به این مبهم استفاده از سیستمی مشخص که در عرضه بین المللی بارها مورد استفاده قرار گرفته باشند ، توصیه می شود.

چه چیزی به دست می آید؟
• تحقق یافتن اهداف سازمان
• وضوح و شفافیت فرآیندهای داخلی سازمان و استفاده بهینه از موقعیتها
• جلوگیری و پیشگیرانه عمل نمودن به جای اصلاح خطاها
• بهبود فعالیتها و ارتقاء کارآیی سازمان از بروز عدم انطباق
• رضایت کارکنان و مشتریان
• صرفه جویی در هزینه و زمان
• بهبود مستمر

اهمیت و کاربرد استانداردها
 
با دقت بر بسته بندی کالای خریداری شده ممکن است علامت یا علایمی مانند آرم استاندارد ایران،    000،  یا … را مشاهده کنید.

هرکدام از این علایم نشان دهنده پیامی هستند، مثلا  فقط بر روی محصولات غذایی مشاهده می شود ونشان دهنده سلامتی ایمن بودن مواد غذایی است که در خط تولید آن نقاط بحرانی شناسایی و کنترل می شوند.

ISO 9001:2000 یعنی سازمان تولید کننده آن محصول از نظام کیفیت خاصی برخوردار است. CE مجوز ورد کالا به بازار اروپا و GS مجوز ورود کالا به بازار آلمان است. ISO 14001 و OHSAS به ترتیب بیانگر نظام مدیریت زیست محیطی و ایمنی و بهداشت شغلی هستند. به عبارت دیگر علایم استاندارد اجباری ایران، CE و CS جزو استانداردهای محصول و استانداردهای ISO14001 & OHSAS001 جزو استانداردهای مدیریتی محسوب می شوند. معمولا گفته می شود صنعت کشور ما ۱۰ تا ۳۰ سال از آخرین تکنولوژی عقب تر است، اما خوشبختانه در صنعت استانداردهای مدیریتی مانند ایزو اینگونه نیست و به محض تدوین استانداردی جدید، متخصصان ما نسبت به ترجمه و انتشار آنها اقدام می کنند. استانداردهای ISO 22000:2005 مربوط به زنجیره صنایع غذایی و ISO 27001:2005 مرتبط با نظام مدیریت امنیت اطلاعات نمونه هایی از این استانداردها می باشند که به تازگی از تدوین نسخه اصلی آنها می گذرد.

استاندارد کردن و استاندارد از پایه های علم و فناوری است که در پیشرفت صنعت و اقتصاد نقشی به سزا دارد و باید در جهت افزایش سطح کیفیت ها تلاش کرد تا به فناوری پیشرفته تولید هر محصول نایل آمد. اغلب چنین می پندارند که استاندارد فقط برای حفظ منافع مصرف کننده است. البته این نظر تا حدی صحیح است و استاندارد به نیازهای فردی و اقتصادی مصرف کنندگان توجه دارد، اما استحکام صنعت و فناوری را نیز در نظر دارد و می توان گفت که سود حاصل از رعایت استاندارد برای تولیدکنندگان بیش از مصرف کنندگان است، زیرا صرفه جویی های حاصل از کاهش انواع قطعات و مواد اولیه غیر ضروری و ضایعات، به قدری چشمگیر است که هر گونه سرمایه گذاری در زمینه استاندارد سازی فرآورده ها و خدمات را برای صاحبان صنایع موجه می سازد، به طوری که آنان در اندک زمان می توانند نتایج محسوس آن را به صورت مبالغ ذخیره شده مشاهده کنند.

با اجرای درست قوانین و مقررات استاندارد هزینه های انبارداری و ساخت ابزار و ماشین آلات کاهش می یابد، فرایند تولید منظم می شود، آرایش عملکرد کارخانه ها به نحو متعادلی تنظیم می گردد، نگهداری اسناد، نقشه ها و طرح های مربوط به تولید محصولات طبق یک نظام دقیق بازیابی سریع، طبقه بندی و بایگانی می شود، همکاری میان واحدهای گوناگون هر سازمان یا کارخانه برای پیشبرد فرآیند تولید میسر می شود، تفاهم کارکنان در مسائل فنی تحقق می پذیرد و سرانجام با تولید کالای کیفیت دار و بسته بندی مطلوب، رضایت مصرف کنندگان نیز جلب می شود و به این ترتیب استاندارد شالوده استواری را برای پیشرفت و توسعه صنعت و اقتصاد فراهم می سازد.

در جهان صنعتی امروز همه چیز دست تحول است در این عرصه استانداردهای جدیدی که به مدیریت کیفیت موسوم است فقط به نتیجه محصول نهایی بسنده نمی کند، بلکه یک خط تولید را از ابتدا تا انتها زیر نظر می گیرد.

این مدیریت برنامه ریز و هدفمند زندگی و پویایی را به بخش های سازمانی هدیه می دهد. سرمایه گذاری در جهت بهبود کیفیت کالاهای تولیدی برای پاسخ گویی به نیازهای مصرف کنندگان داخلی و راهیابی کالاها به بازارهای جهانی و کاهش واردات، مهمترین اصل در خط مشی توسعه اقتصادی است هر کشور در حال توسعه که افزایش و بهبود ظرافت صنعتی را در رأس برنامه های خود قرار داده باشد، در می یابد که استاندارد نمودن شاخص های تولید و خدمات و همچنین سنجش و کنترل کیفیت محصولات از جمله نکات اصلی در برنامه های توسعه است.





۱-گمرک ایران مکلف به اخذ شماره اقتصادی اشخاص اعم از حقوقی و حقیقی در هنگام ارائه خدمات می باشد . در خصوص تنظیم اظهار نامه های گمرکی درج شماره اقتصادی بازرگانان و حق العمل کاران گمرکی بر روی اظهر نامه های مذکور اامی است (موضوع بخشنامه شماده ۲۰۴۱۹- مورخ ۲۴/۶/۷۲)و کلیه وزارتخانه ها، موسسات ، شرکتهای وسازمانها دولتی نیز مم به رعایت مفاد بخشنامه شماره ۲۹۳۳۳ مورخ ۲۴/۸/۷۲ وزارت امور اقتصادی و دارایی که در تعقیب بخشنامه شماره ۱۴۱۵۶ مورخ ۲۵/۲/۷۲ ریاست محترم جمهور صادر گردیده است ، خواهند بود.

۲-بانکها مکلفند شماره اقتصادی طرف معامله را در هر نوع قرارداد خدماتی و خرید کالا از اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی درج نماید .

۳-اشخاص حقیقی و حقوقی مذکور در بند (ج-۳)این دستور العمل مکلفند خلاصه اطلاعات فعلی مربوط به معاملات خویش ، اعم از معاملات فروش و معاملات خرید را به صورتی که در اطلاعیه مورخ ۳۰/۱۰/۷۲ و اطلاعیه بعدی وزارت امور اقتصادی و دارایی در جراید کثیر الانتشار کشور آگهی شده ، تهیه و تنظیم نموده و در تهران به اداره کل اطلاعات و خدمات مالیاتی و در شهرستانها به ادارات امور اقتصادی و دارایی مربوطه تحویل نمایند .

تبصره ۱:اشخاص حقیقی و حقوقی مذکور در بند (ج-۳)این دستور العمل مکلفند در موارد مذکور در بند (ج-۹)این دستورالعمل فهرستی تحت عنوان مصرف کنندگان نهایی تنظیم و طبق مفاد بند (د-۳)این دستور العمل تحویل نمایند.

تبصره ۲-چنانچه اشخاص حقیقی و حقوقی بند (ج-۳)این دستور العمل خلاصه اطلاعات فعلی مربوط به معاملات خویش را به روی نوارها ی مغناطیسی و یا دیسکتهای کامپیوتری تهیه و تنظیم می نمایند مکلفند دستور العمل صادره در این ارتباط را از اداره کل اطلاعات و خدمات مالیاتی دریافت و مفاد آن را کاملا رعایت نمایند.

تبصره ۳:بر اساس توافق بعمل آمده با شرکت پست جمهوری اسلامی ایران اشخاص مربوطه می توانند با استفاده از خدمات پستی لیست خلاصه معاملات خود را در صورت کامل بودن و یا ابزار مغناطیسی حاوی اطلاعات خلاصه معاملات فعلی خود را از طریق پست به مراکز مرتبط ارسال نمایند .

۴-دیحسابیها و یا مدیران کل امور مالی حسب مورد مکلفند اطلاعات مربوط به خریدهای خود و همچنین اطلاعات مربوط به قراردادهای خدماتی و پیمانکاری  را به ذکر شرح پرداخت اعم ار مبالغ پیش پرداخت، مبالغ علی الحساب، پرداخت قطعی و پرداخت از محل وجه الضمان و نیز ذکر مبالغ ناخالص پرداختی قبل از کسر هر گونه وجهی از بابت مالیات یا حق بیمه و یا وجه دیگر را بطور خوانا بر روی فرمهیا ذیربط تهیه و تنظیم واطلاعات هر ماه را حداکثر ظرف ماه بعد در تهران به اداره کل اطلاعات و خدمات مالیاتی و در شهرستانها به ادارات کل امور اقتصادی و دارایی تحویل نماید .

۵-پیمانکاران مذکور در بند (ب-۵)این دستور العمل به شرط ارائهنه و تسلیم تصویری از پیمان وکسر و ایصال مالیات مکسوره موضوع ماده ۱۰۴ قانون مالیاتها ی مستقیم مصوب اسفند ماه ۱۳۶۶ توسط کارفرما ، اامی به ارائه شماره اقتصادی نخواهد داشت .

۶-چنانچه مکلفند از چاپی فاکتور و یا صورتحساب فروش کالا و یا خدمات بدون شماره اقتصادی و آدرس دقیق متقاضی بر روی فاکتور خودداری نمایند (موضوع بخشنامه شماره ۸۱۱۰/۱۳۴-۱۲/۶/۷۴ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ).

ه-تخلفات شماره اقتصادی :
۱-استفاده اشخاص حقوقی و حقیقی از شماره اقتصادی سایرین تحت هر عنوان غیر مجاز و خلاف مقررات بوده و تعلق مالیات متوجه شخصی است که شماره اقتصادی او مورد استفاده قرار گرفته است .

۲-هر گونه جعل ، تقلب ، سوء استفاده و تبانی درارتباط با شماره اقتصادی خلاف مقررات بوده و با متخلفین برابر مقررات قانونی برخورد خواهد گردید.

۳-دریافت هر گونه وجه اضافه بر ارزش کالا جهت درج شماره اقتصادی فروشنده و یا عدم درج شماره اقتصادی خریدار خلاف مقررات بوده و با متخلفین برابر مقررات برخورد خواهد شد .

۴-عدم رعایت مفاد این دستور العمل از جانب اشخاص ذیربط،از قبیل عدم ارائه وی یا درج شماره اقتصادی طرفین معامله در صورتحساب فروش کالا و یا خدمات ، خلاف مقررات بوده و با متخلفین برابر مقررات برخورد خواهد گردید .

تبصره ۱-در صورتی که فروشنده در هنگام معامله از ارائه شماره اقتصادی خود امتناع ورزد و ارائه کد اقتصادی را منوط به دریافت مبلغی بیشتر از رقم واقعی نماید خرید کالا بدون شماره اقتصادی فروشنده بلامانع است بشرط آنکه گزارش انجام معامله و  امتناع فروشنده از ارائه شماره اقتصادی جهت پیگیری قانونی ، حداکثر ظرف یک ماه به اداره کل اطلاعات و خدمات مالیاتی به صورت مکتوب و مستند تسلیم گردد.

و-جرایم تخلفات شماره اقتصادی :
در صورت عدم رعایت مفاد این دستور العمل از جانب اشخاص ذیربط، وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمانهای وابسته از ارائه هر گونه تسهیلات به این اشخاص خوداری می نمایند.

عدم صدور صورتحساب و یا عدم درج شماره اقتصادی و همچنین عدم رعایت این دستور العمل علاوه بر بی اعتباری دفاتر مربوطه از حیث مالیاتی و جرایم مندرج در ماده ۸ قانون تعزیرات حکومتی ، مشمول جرایمی بشرح زیر خواهد بود :

۱-برای  بار اول جریمه ای معادل ۲ برابر مبلغ مورد معامله .

۲-برای بار دوم تعطیل محل کسب یا توقف فعالیت حسب مورد به مدت ۳ ماه.

۳-برای بار سوم حبس تعزیری از سه ماه با شش ماه برای اشخاص متخلف و در مورد اشخاص حقوقی برای مدیر یا مدیران مسئول ذیربط.

مرتضی محمد خان

وزیر امور اقتصادی و دارایی

الف) اشخاص حقوقی برای گرفتن كد اقتصادی چه مداركی را باید ارائه دهند؟
۱-درخواست کتبی شرکت .

۲-رومه رسمی که آگهی تاسیس شرکت در آن درج شده است .

۳-فیش پرداختی مبلغ ۱۰۰۰۰ ریال به حساب ۵۲۳ خزانه نزدیکی از شعب بانک ملی ایران بابت صدور شماره اقتصادی .

۴-فتوکپی شناسنامه از کلیه صفحات.

۵-تنظیم فرم اطلاعات هویتی اشخصاص حقوقی (بشرح نمونه ).

۶-فتوکپی کارت اقتصادی قبلی یا فیش کامپیوتری.

پس از تهیه کارت و تکمیل فرم اطلاعات هویتی اشخاص حقوقی که بوسیله مدیر عامل یا وکیل قانونی تنظیم و به مهر شرکت ور و به حوزه مالیاتی مربوطه تسلیم و ممیز مالیاتی پس از کنترل مدارک آن را در دفتر حوزه ثبت و رسید صادره را تحویل مؤدی می نماید و سپس مدارک به اداره نظارت و پیگیری تحویل و اداره مذکور پس از بررسی مدارک را به اداره کل اطلاعات و خدمات مالیاتی-اداره شماره اقتصادی تحویل و اداره فوق الذکر نسبت به صدور کارت شماره اقتصادی و تحویل به مؤدی اقدام می نماید .

چنانچه از دریافت کارت شماره اقتصادی تغییراتی در اطلاعات هویتی اشخاص حقوقی حادث شود لازم است فرم مربوطه، تکمیل و به همراه مدارک مثبته به حوزه مربوطه یا اداره صادر کننده کارت تحویل داده شود .

ب) اشخاص حقیقی برای گرفتن كد اقتصادی چه مداركی را باید ارائه دهند؟
۱-در خواست کتبی شخص .

۲-فتوکپی پروانه کسب .

۳-فتوکپی کامل صفحات شناسنامه .

۴-فیش پرداختی مبلغ ۱۰۰۰۰ ریال به حساب ۵۲۳ خزانه نزدیکی از شعب بانک ملی ایران.

۵-تکمیل فرم اطلاعات هویتی اشخاص حقیقی (فرم نمونه)

۶-عکس ۲*۳ متقاضی (سه قطعه)

۷-فتوکپی کارت اقتصادی قبلی یا فیش کامپیوتری (در صورتی که قبلا کارت در یافت نموده باشد ).

پس ار تهیه مدارک فوق الذکر و تکمیل فرم اطلاعات هویتی اشخاص حقیقی و امضای آن ، نسبت به تحویل به حوزه مالیاتی مربوطه اقدام و ممیز مالیاتی پس از کنترل مدارک و ثبت در دفتر حوزه ، رسدی دریافت مدارک را صادر و تحویل مؤدی می نماید و مدارک به اداره نظارت و پیگیری تحویل و اداره مذکور پس از بررسی مدارک دریافتی ،آنها را به اداره کل اطلاعات و خدمات مالیاتی و اداره شماره اقتصادی ، ارسال و اداره مذکور پس از دریافت مدارک و بررسی آنها نسبت به صدور کارت شماره اقتصادی اقدام می نماید.

چنانچه پس از دریافت کارت شماره اقتصادی تغییراتی در اطلاعات هویتی اشخاص حقیقی حادث شود لازم است فرم نمونه را تکمیل و بهمراه مدارک مثبته به حوزه مربوطه یا اداره صادرکننده کارت تحویل داده شود تا نسبت به ثبت تغییرات و اصلاح کارت ، اقدام لازم به عمل آید.

 
کد اقتصادی چیست؟ داشتن کد اقتصادی برای چه کسانی تکلیف است؟
فعالیت اقتصادی به اشکال مختلف در جامعه صورت می گیرد که حمایت و نظارت بر اعمال اقتصادی فعالیت کنندگان مستم شناخت اشخاص فعال در این زمینه است.

دریافت مجوز جهت فعالیت های تجاری و اقتصادی و پرداخت حقوق حقه دولت در چهارچوب مالیات و جلوگیری از فعالیتها و تلاشهای غیر عرف و ناسالم یکی از مزایای این امر محسوب می شود.

در کنار راهنمای ثبت شرکت و دریافت کارت بازرگانی، دریافت و اخذ شماره (کد) اقتصادی ضروری است لذا با استفاده از مقررات مربوطه که در واحدهای ذیصلاح وزارت اقتصادی و دارایی جاری است. کد اقتصادی برای کسانی که نیازمند آن می باشند، صادر می گردد.

کلیه اشخاص حقوقی که فعالیت واردات و صادرات، مونتاژ، تولید، توزیع هرگونه کالا و خدماتی را انجام می دهند و همچنین کلیه اشخاص حقیقی که در امور ذکر شده اشتغال داشته باشند و دارای پروانه کسب یا پروانه کار از مراجع ذیصلاح بوده و یا دارای محل فعالیت تجاری باشند، واجد دریافت شماره اقتصادی به شمار می آیند.



در توضیح ثبت شرکت مسئولیت محدود ابتدا می بایست از تعاریف شروع نمود. طبق ماده ۹۴ قانون تجارت شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که میان دو یا چند نفر برای امور تجاری ثبت شده و و هریک از اعضاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا مقدار سرمایه خود در شرکت مسئول دیون و تعهدات شرکت است. بر طبق قانون ثبت شرکت در نام شرکت می بایست حتما عبارت (با مسئولیت محدود) ذکر شود و همچنین نام شرکت نمی بایست متضمن نام هیچ یک از اعضاء باشد در غیر این صورت فرد شریکی که نام او در نام شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را در شرکت تضامنی خواهد داشت

ثبت شرکت مسئولیت محدود

شرایط ثبت شرکت مسئولیت محدود
می بایست حداقل ۲ نفر از اعضای اصلی در شرکت به سن قانونی ۱۸ سال تمام رسیده باشند.
هر دو عضو مذکور می بایست حتی ۱ درصد سهامدار باشند.
شرکت مسئولیت محدود با حداقل دو نفر عضو ثبت می شود.
ثبت شرکت مسئولیت محدود جهت امور تجاری می باشد و حتی انجام امور غیر تجاری سودآور نیز در این دسته شرکتها تجاری محسوب شده و شامل مالیات خواهد شد.
سرمایه در ثبت شرکت مسئولیت محدود بر خلاف سهامی خاص به سهام تقسیم نمی شود، بلکه به صورت سهم الشرکه به اعضاء تعلق خواهد داشت.
در ثبت شرکت مسئولیت محدود اعضاء صرفا به مقدار سرمایه خود در مقابل اشخاص ثالث در مورد تعهدات شرکت مسئول خواهند بود.
در نام شرکت مسئولیت محدود در هیچ صورتی نمی بایست از نام خانوادگی هیچ یک از اعضاء استفاده شود در غیر این صورت شریک مذکور در مقابل اشخاص ثالث مسئول خواهد بود، در واقع فارغ از مقدار سهم خود، به تنهایی و بدون توجه به مقدار مسئولیت سایر اعضاء مسئولیت خواهد داشت و مسئول ادای کلیه دیون و تعهدات شرکت خواهد بود.
اگر تعداد اعضاءی شرکت مسئولیت محدود بیش از ۱۲ نفر باشد، شرکت موظف به ثبت هیئت نظارت می باشد. هیئت نظارت متشکل از ۳ نفر است که از میان اعضاءی شرکت که عضو هیات مدیره نباشند به میزان یک سال انتخاب خواهند شد.
داشتن آدرس و کد پستی حقیقی ولو اینکه این آدرس مسی باشد.
سرمایه ثبت شرکت مسئولیت محدود
حداقل سرمایه در ثبت شرکت مسئولیت محدود می بایست یکصد هزار تومان باشد. لازم به ذکر است که بر خلاف ثبت شرکت سهامی خاص این مبلغ به هیچ حسابی واریز نخواهد شد.
سرمایه شرکت مسئولیت محدود با توجه به رویه شرکت و موضوع فعالیت آن تعیین می شود. و قانونا بایستی به گونه ای تعیین شود که با گستره فعالیت شرکت همخوانی داشته و اصطلاحا محکمه پسند باشد. با این همه در حال حاضر می توان شرکت مسئولیت محدود را با سرمایه حداقل یک میلیون ریال ثبت نمود و در حال حاضر هیچگونه منع قانونی در این زمینه وجود ندارد.
معایب و محاسن ثبت شرکت مسئولیت محدود
محاسن ثبت شرکت مسئولیت محدود:

در شرکت مسئولیت محدود فقط نیاز به ۲ عضو اصلی دارد.
هر ساله نیاز به معرفی اعضاء نیست و تنظیم صورتجلسه و تایید آن نیز نیاز نیست.
معایب ثبت شرکت مسئولیت حدود:

گاها برخی از بانکهای خصوصی به این شرکتها وام نمی دهند
شرکت در مناقصات دولتی با این شرکت ها معمولا مقدور نیست.
مدت زمان لازم برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود
به طور میانگین مدت زمان ثبت شرکت مسئولیت محدود یک ماه و نیم از زمان تکمیل مدارک و تشکیل پرونده خواهد بود.

مدارک لازم برای ثبت شرکت مسئولیت محدود
کپی شناسنامه و کارت ملی کلیه اعضای هیأت مدیره و مدیران در صورتی که خارج از افراد سهام دار باشند.
گواهی عدم سوء پیشینه دریافت شده از دفاتر پلیس+۱۰
امضای اقرارنامه عدم اشتغال در سازمان های دولتی توسط کلیه اعضای هیأت مدیره
اعلام اسامی مورد نظر برای شرکت به ترتیب اولویت
اعلام موضوع فعالیت شرکت
اعلام آدرس محل فعالیت شرکت
اعلام میزان سرمایه شرکت ( حداقل سرمایه همانطور که گفته شد یکصد میلیون ریال می باشد ).
اعلام سهامداران و میزان سهام آنان
اعلام مدیران شرکت و سمت آنها
اعلام صاحبان امضاء
تهیه اساسنامه، شرکتنامه، تقاضانامه و صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره
هزینه ثبت شرکت با مسئولیت محدود
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد هزینه ثبت شرکت مسئولیت محدود و دریافت مشاوره حضوری و تلفنی با شماره تلفن های  ثبت تماس بگیرید.

فرایند ثبت شرکت مسئولیت محدود
تکمیل مدارک درخواستی و تحویل به  ثبت
اعلام ۵ نام سه سیلابی به ترتیب اولویت
تعیین مییزان سهم اعضای سهامدار
تعیین سمت اعضا
تعیین میزان سرمایه شرکت
ثبت در سامانه اطلاعات ثبت شرکت ها و دریافتپذیرش
دریافت نام تایید شده از سامانه
دریافت امضا اعضاء در مدارک اصلی شرکت
مراجعه نماینده  ثبت با پیش آگهی برای دریافت پرونده و شماره ثبت به اداره ثبت شرکت ها
تحویل مدارک به مشتری
تغییرات شرکت مسئولیت محدود
فرایند طی شده به منظور انجام موارد ذیل یکسان بوده و بر اساس نیاز خود می توانید اقدام به تغییرات شرکت خود کنید.

انحلال شرکت
چنانچه شرکت مسئولیت محدود ثبت نموده اید و تمایل به ادامه فعالیت ندارید می توانید شرکت را بطور کامل منحل کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید مقاله انحلال شرکت با مسئولیت محدود را مطالعه بفرمایید.

تغییر آدرس شرکت
چنانچه ناگزیر به تغییر محل فعالیت خود دارید می توانید آدرس اولیه شرکت خود را تغییر دهید.

تغییر موضوع شرکت

چنانچه زمینه فعالیت شرکتتان بطور کامل تغییر کرده سات و یا نیاز به اضافه نمودن موضوع جدید به موضوعات قدیمی خود دارید می توانید تغییر موضع شرکت داشته باشید.

تغییر اعضاء شرکت
شما می توانید تغییرات در اعضای هیات مدیره، اضافه و کم نمودن را داشته باشید.

تغییر سرمایه شرکت
بر حسب نیاز می توانید مبلغ سرمایه شرکت مسئولیت محدود خود را کم و یا زیاد کنید.

تغییر سهام اعضای شرکت

بر حسب نیاز می توانید سهم هر عضو در شرکت را کاهش یا افزایش دهید.

تغییر سمت اعضاء شرکت
می توانید هیئت مدیره و یا مدیرعامل را تغییر و همچنین افراد جدید با سمت های جدید در شرکت تعریف کنید

رومه رسمی شرکت با مسئولیت محدود

چنانچه نیاز به گرفتن مجدد رومه رسمی شرکت خود دارید می توانید مجدد آن را دریافت کنید.

نکات ثبت شرکت مسئولیت محدود

۱- هیچگونه شرکتی با یک نفر به ثبت نخواهد رسید.

۲- شرکت با مسئولیت محدود ومی به واریز سرمایه به نام شرکت ندارد.

۳- انتخاب مدیر عامل وما از میان اعضای هیأت مدیره نخواهد بود.

۴-چنانچه شرکت مسئولیت محدود دارای بیش از ۱۲ نفر عضو هیأت مدیره باشد، اعضا موظف به انتخاب و معرفی ۳ نفر از اعضاءی خارج از هیات مدیره به عنوان هیأت نظارت به اداره ثبت شرکت ها خواهند بود.

۵- اعضای هیات نظارت موظف به تشکیل حداقل یک جلسه  مجمع عمومی در سال می باشند.

در صورتی که سوالی در زمینه ثبت شرکت مسئولیت محدود دارید که پاسخ آن را در متن فوق یافت نکردید می توانید با شماره های  ثبت تماس بگیرید، همکاران ما مشتاق به پاسخگویی به سوالات شما می باشند.


در توضیح ثبت شرکت مسئولیت محدود ابتدا می بایست از تعاریف شروع نمود. طبق ماده ۹۴ قانون تجارت شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که میان دو یا چند نفر برای امور تجاری ثبت شده و و هریک از اعضاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا مقدار سرمایه خود در شرکت مسئول دیون و تعهدات شرکت است. بر طبق قانون ثبت شرکت در نام شرکت می بایست حتما عبارت (با مسئولیت محدود) ذکر شود و همچنین نام شرکت نمی بایست متضمن نام هیچ یک از اعضاء باشد در غیر این صورت فرد شریکی که نام او در نام شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را در شرکت تضامنی خواهد داشت

ثبت شرکت مسئولیت محدود

شرایط ثبت شرکت مسئولیت محدود
می بایست حداقل ۲ نفر از اعضای اصلی در شرکت به سن قانونی ۱۸ سال تمام رسیده باشند.
هر دو عضو مذکور می بایست حتی ۱ درصد سهامدار باشند.
شرکت مسئولیت محدود با حداقل دو نفر عضو ثبت می شود.
ثبت شرکت مسئولیت محدود جهت امور تجاری می باشد و حتی انجام امور غیر تجاری سودآور نیز در این دسته شرکتها تجاری محسوب شده و شامل مالیات خواهد شد.
سرمایه در ثبت شرکت مسئولیت محدود بر خلاف سهامی خاص به سهام تقسیم نمی شود، بلکه به صورت سهم الشرکه به اعضاء تعلق خواهد داشت.
در ثبت شرکت مسئولیت محدود اعضاء صرفا به مقدار سرمایه خود در مقابل اشخاص ثالث در مورد تعهدات شرکت مسئول خواهند بود.
در نام شرکت مسئولیت محدود در هیچ صورتی نمی بایست از نام خانوادگی هیچ یک از اعضاء استفاده شود در غیر این صورت شریک مذکور در مقابل اشخاص ثالث مسئول خواهد بود، در واقع فارغ از مقدار سهم خود، به تنهایی و بدون توجه به مقدار مسئولیت سایر اعضاء مسئولیت خواهد داشت و مسئول ادای کلیه دیون و تعهدات شرکت خواهد بود.
اگر تعداد اعضاءی شرکت مسئولیت محدود بیش از ۱۲ نفر باشد، شرکت موظف به ثبت هیئت نظارت می باشد. هیئت نظارت متشکل از ۳ نفر است که از میان اعضاءی شرکت که عضو هیات مدیره نباشند به میزان یک سال انتخاب خواهند شد.
داشتن آدرس و کد پستی حقیقی ولو اینکه این آدرس مسی باشد.
سرمایه ثبت شرکت مسئولیت محدود
حداقل سرمایه در ثبت شرکت مسئولیت محدود می بایست یکصد هزار تومان باشد. لازم به ذکر است که بر خلاف ثبت شرکت سهامی خاص این مبلغ به هیچ حسابی واریز نخواهد شد.
سرمایه شرکت مسئولیت محدود با توجه به رویه شرکت و موضوع فعالیت آن تعیین می شود. و قانونا بایستی به گونه ای تعیین شود که با گستره فعالیت شرکت همخوانی داشته و اصطلاحا محکمه پسند باشد. با این همه در حال حاضر می توان شرکت مسئولیت محدود را با سرمایه حداقل یک میلیون ریال ثبت نمود و در حال حاضر هیچگونه منع قانونی در این زمینه وجود ندارد.
معایب و محاسن ثبت شرکت مسئولیت محدود
محاسن ثبت شرکت مسئولیت محدود:

در شرکت مسئولیت محدود فقط نیاز به ۲ عضو اصلی دارد.
هر ساله نیاز به معرفی اعضاء نیست و تنظیم صورتجلسه و تایید آن نیز نیاز نیست.
معایب ثبت شرکت مسئولیت حدود:

گاها برخی از بانکهای خصوصی به این شرکتها وام نمی دهند
شرکت در مناقصات دولتی با این شرکت ها معمولا مقدور نیست.
مدت زمان لازم برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود
به طور میانگین مدت زمان ثبت شرکت مسئولیت محدود یک ماه و نیم از زمان تکمیل مدارک و تشکیل پرونده خواهد بود.

مدارک لازم برای ثبت شرکت مسئولیت محدود
کپی شناسنامه و کارت ملی کلیه اعضای هیأت مدیره و مدیران در صورتی که خارج از افراد سهام دار باشند.
گواهی عدم سوء پیشینه دریافت شده از دفاتر پلیس+۱۰
امضای اقرارنامه عدم اشتغال در سازمان های دولتی توسط کلیه اعضای هیأت مدیره
اعلام اسامی مورد نظر برای شرکت به ترتیب اولویت
اعلام موضوع فعالیت شرکت
اعلام آدرس محل فعالیت شرکت
اعلام میزان سرمایه شرکت ( حداقل سرمایه همانطور که گفته شد یکصد میلیون ریال می باشد ).
اعلام سهامداران و میزان سهام آنان
اعلام مدیران شرکت و سمت آنها
اعلام صاحبان امضاء
تهیه اساسنامه، شرکتنامه، تقاضانامه و صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره
هزینه ثبت شرکت با مسئولیت محدود
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد هزینه ثبت شرکت مسئولیت محدود و دریافت مشاوره حضوری و تلفنی با شماره تلفن های  ثبت تماس بگیرید.

فرایند ثبت شرکت مسئولیت محدود
تکمیل مدارک درخواستی و تحویل به  ثبت
اعلام ۵ نام سه سیلابی به ترتیب اولویت
تعیین مییزان سهم اعضای سهامدار
تعیین سمت اعضا
تعیین میزان سرمایه شرکت
ثبت در سامانه اطلاعات ثبت شرکت ها و دریافتپذیرش
دریافت نام تایید شده از سامانه
دریافت امضا اعضاء در مدارک اصلی شرکت
مراجعه نماینده  ثبت با پیش آگهی برای دریافت پرونده و شماره ثبت به اداره ثبت شرکت ها
تحویل مدارک به مشتری
تغییرات شرکت مسئولیت محدود
فرایند طی شده به منظور انجام موارد ذیل یکسان بوده و بر اساس نیاز خود می توانید اقدام به تغییرات شرکت خود کنید.

انحلال شرکت
چنانچه شرکت مسئولیت محدود ثبت نموده اید و تمایل به ادامه فعالیت ندارید می توانید شرکت را بطور کامل منحل کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید مقاله انحلال شرکت با مسئولیت محدود را مطالعه بفرمایید.

تغییر آدرس شرکت
چنانچه ناگزیر به تغییر محل فعالیت خود دارید می توانید آدرس اولیه شرکت خود را تغییر دهید.

تغییر موضوع شرکت

چنانچه زمینه فعالیت شرکتتان بطور کامل تغییر کرده سات و یا نیاز به اضافه نمودن موضوع جدید به موضوعات قدیمی خود دارید می توانید تغییر موضع شرکت داشته باشید.

تغییر اعضاء شرکت
شما می توانید تغییرات در اعضای هیات مدیره، اضافه و کم نمودن را داشته باشید.

تغییر سرمایه شرکت
بر حسب نیاز می توانید مبلغ سرمایه شرکت مسئولیت محدود خود را کم و یا زیاد کنید.

تغییر سهام اعضای شرکت

بر حسب نیاز می توانید سهم هر عضو در شرکت را کاهش یا افزایش دهید.

تغییر سمت اعضاء شرکت
می توانید هیئت مدیره و یا مدیرعامل را تغییر و همچنین افراد جدید با سمت های جدید در شرکت تعریف کنید

رومه رسمی شرکت با مسئولیت محدود

چنانچه نیاز به گرفتن مجدد رومه رسمی شرکت خود دارید می توانید مجدد آن را دریافت کنید.

نکات ثبت شرکت مسئولیت محدود

۱- هیچگونه شرکتی با یک نفر به ثبت نخواهد رسید.

۲- شرکت با مسئولیت محدود ومی به واریز سرمایه به نام شرکت ندارد.

۳- انتخاب مدیر عامل وما از میان اعضای هیأت مدیره نخواهد بود.

۴-چنانچه شرکت مسئولیت محدود دارای بیش از ۱۲ نفر عضو هیأت مدیره باشد، اعضا موظف به انتخاب و معرفی ۳ نفر از اعضاءی خارج از هیات مدیره به عنوان هیأت نظارت به اداره ثبت شرکت ها خواهند بود.

۵- اعضای هیات نظارت موظف به تشکیل حداقل یک جلسه  مجمع عمومی در سال می باشند.

در صورتی که سوالی در زمینه ثبت شرکت مسئولیت محدود دارید که پاسخ آن را در متن فوق یافت نکردید می توانید با شماره های  ثبت تماس بگیرید، همکاران ما مشتاق به پاسخگویی به سوالات شما می باشند.


• شرکت تجاری :
در حقوق کنونی ایران می توان شرکت تجاری را اینگونه تعریف کرد : قراردادی است که بین دو یا چند شخص با اختصاص آورده ای برای ایجاد یک شخص حقوقی جهت انجام فعالیت های تجاری به منظور تحصیل سود تشکیل می شود.

• حداقل اشخاص لازم برای تشکیل شرکت تجاری :
شرکت های تجاری را از جهت حداقل اشخاص لازم برای تشکیل آن ها می توان به چهار دسته تقسیم کرد:
الف- شرکت های دو شریکه : مانند شرکت با مسئولیت محدود (ماده ۹۴ ق.ت)، شرکت تضامنی (ماده ۱۱۶ ق.ت)، شرکت نسبی (ماده ۱۸۳ ق.ت) و شرکت مختلط غیر سهامی (ماده ۱۴۱ ق.ت).
ب- شرکت های سه شریکه : دو دسته از شرکت های تجاری را می توان جزو این دسته از شرکت ها قرار داد، البته بر خلاف شرکت های دو شریکه مورد تصریح قرار نگرفته بلکه از برخی مواد قانونی وم وجود سه شخص برای تشکیل این شرکت ها قابل استفاده است که عبارتند از :
۱- شرکت سهامی خاص : وم وجود حداقل سه شخص برای تشکیل شرکت های سهامی خاص از دو ماده ۳ و ۱۰۷ لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت ۱۳۴۷ قابل استفاده است. ماده ۳ مقرر می دارد : در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد.
همانگونه که ملاحظه می شود ماده مزبور از جهت نوع شرکت سهامی یعنی عام و خاص مطلق و بدون قید و شرط بوده و اطلاق آن شامل هر دو نوع شرکت می شود. ماده ۱۰۷ قانون مزبور مقرر داشته است : شرکت سهامی به وسیله هیئت مدیره ای که از بین صاحبان سهام انتخاب شده و کلاً یا بعضاً قابل عزل می باشند اداره خواهد شد. عده اعضای هیئت مدیره در شرکت سهامی عام نباید از پنج نفر کمتر باشد.
از ماده فوق استفاده می شود که در شرکت های سهامی عام بر خلاف اطلاق ماده ۳، وجود حداقل ۵ شخص لازم و ضروری است. زیرا از یک طرف به صراحت حداقل اعضای هیئت مدیره ۵ نفر اعلام گردیده و از طرف دیگر تصریح شده که اعضای هیئت مدیره باید از میان صاحبان سهام انتخاب شوند و اقتضای جمع صدر و ذیل ماده ۱۰۷ این است که برای تشکیل شرکت سهامی عام حداقل ۵ شخص لازم و ضروری است.
۲- شرکت مختلط سهامی : در مورد شرکت مختلط سهامی نیز مانند شرکت سهامی خاص در مورد حداقل شرکاء تصریح قانونی مبنی بر وم ۳ شخص وجود ندارد بلکه ماده ۱۶۳ ق.ت مقرر داشته است : شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین یک عده شرکاء سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.
از واژه عده در ماده فوق استفاده می شود که از دیدگاه قانونگذار تعداد شرکای سهامی در این شرکت بر خلاف شریک ضامن نمی تواند یک شخص باشد. زیرا از نظر قواعد ادبی واژه عده بر یک شخص اطلاق نمی شود و در صورت اطلاق، چنین استعمالی مجاز خواهد بود نه حقیقت و استعمال مجازی نیازمند قرینه است که به آن قرینه صارفه گفته می شود که موجب انصراف ذهن از معنای حقیقی به معنای مجازی گردد و در خصوص مورد نه تنها چنین قرینه ای وجود ندارد بلکه یه مویّد بر اداره معنای حقیقی از آن وجود دارد. موید اول واژه شرکاء سهامی » است که به تبعیت از واژه عده قانونگذار آن را به صیغه جمع آورده نه مفرد (شریک) در حالی که در مورد شریک ضامن که وجود یک شخص را کافی دانسته است از واژه شریک استفاده نموده است.
موید دوم این است که اگر مراد قانونگذار در مورد حداقل تعداد شریک سهامی نیز یک نفر بود مانند شریک ضامن آن را مورد تصریح قرار می داد. از این که قانونگذار در مورد دو دسته شریک شرکت مختلط سهامی دو تعبیر متفاوت (عده ای) و (یک یا چند نفر) آورده معلوم می شود که از هر کدام از واژه ها معنای خود را اراده کرده است.
موید سوم این است که قانونگذار در قسمت دوم ماده ۱۶۲ ق.م و در مقام بیان مسئولیت هر کدام از شرکای شرکت، از یک عده تحت شرکای سهامی (به صیغه جمع) و از دسته دیگر به عنوان شرکت ضامن (به صیغه مفرد) نام برده است.
البته برخی از حقوقدانان ظاهراً بدون توجه به ماده فوق، شرکت های مختلط سهامی را جزو شرکت های دو شریکه معرفی نموده اند.
۳- شرکت ۵ شریکه : تنها شرکتی که برای تشکیل آن وجود پنج شریک لازم و ضروری است عبارت از شرکت سهامی عام است که از ماده ۱۰۷ ل.ا.ق.ت این مطلب قابل استفاده است.
۴- شرکت ۷ شریکه : شرکت تعاونی تنها مصداق این شرکت می باشد که به موجب تبصره ماده ۲ قانون شرکت تعاونی مصوب ۱۳۵۰، تعداد اعضای شرکت تعاونی نباید از ۷ عضو کمتر باشد. نکته قابل توجه این است که قانونگذار در شرکت های تعاونی به جای واژه شریک » از واژه عضو » استفاده نموده و عضو شرکت را نیز اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی نامیده است.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما در ثبت شرکت  تماس حاصل فرمایید.


 
درمورد تجزیه شرکت های تجاری، برخلاف ادغام و تبدیل در مقررات قانونی هیچگونه مقرره ای وضع نشده است ولی باید توجه کرد که امروزه یکی از بحث های رایج در مورد شرکت های تجاری، موضوع تجزیه شرکت در کنار موضوعاتی مانند ادغام و تبدیل می باشد که در لایحه جدید تجارت نیز مواد قابل توجهی به بحث ادغام و تجزیه اختصاص داده شده است.

• مفهوم تجزیه :
تجزیه در لغت به معنای جدا کردن، قسمت کردن و جزء جزء کردن به کار رفته است و در اصطلاح حقوقی بر حسب مورد در معانی مختلف به کار برده شده است. در شرکت های تجاری تجزیه در واقع درمقابل ادغام به کار می رود. منظور از تجزیه شرکت تجاری این است که یک شرکت تجاری به دو یا چند شرکت تجاری دیگر تقسیم شود به طوری که بعد از تجزیه هر کدام دارای شخصیت حقوقی مستقلی باشند.
یکی از حقوقدانان مفهوم تجزیه را اینگونه بیان کرده اند : تجزیه حاصل تفکیک و تقسیم دارایی یک شرکت میان دو یا چند شرکت قبلاً موجود یا جدیدالتأسیس است که در فرض اخیر گفته می شود شرکتی از شرکت قدیمی جدا شده است. برای مثال، اگر سرمایه شرکت " الف " بین دو شرکت " ب " و" ج " تقسیم شود با ایجاد شرکت های ب و ج، شرکت الف از بین می رود.
• انواع تجزیه :
تجزیه به دو نوع کلی و جزئی تقسیم می شود که به اختصار به هریک از آنها اشاره می شود.
• تجزیه کلی :
منظور از تجزیه کلی این است که یک شرکت تجاری، همه دارایی و سرمایه و دیون خود را به حداقل دو یا چند شرکت جدید واگذار نماید. در تجزیه کلی، شرکت تجزیه شده شخصیت حقوقی خود را از دست داده و منحل می شود‌.
• تجزیه جزئی :
تجزیه جزئی آن است که یک شرکت تجاری، قسمتی از دارایی، سرمایه و دیون خود را به یک یا چند شرکت جدید واگذار نماید. در تجزیه جزئی، برخلاف تجزیه کلی، شخصیت حقوقی شرکت تجزیه شده باقی می ماند و همچنان به فعالیت های خود ادامه می دهد.
• شرایط تجزیه شرکت های تجاری:
با توجه به فقدان هرگونه مقررات قانونی در مورد تجزیه به نظر می رسد از مقررات قانونی مقرر در مورد ادغام می توان در مورد تجزیه نیز استفاده کرد بدین ترتیب که :
در شرکت های سهامی و تعاونی که دارای مجمع عمومی می باشند تصمیم گیری در مورد تجزیه از اختیارات مجمع عمومی فوق العاده شرکت با حد نصاب های مقرر در قانون می باشد که برای این منظور مدیران شرکت باید طرح توجیهی و دلایل خود را به مجمع یاد شده ارائه نمایند. البته اگر تجزیه شرکت منجر به ایجاد شرکتی جدید گردد که مسئولیت شرکاء در آن تضامنی یا حتی نسبی باشد، تصمیمات راجع به تجزیه با توجه به ماده ۹۴ لایحه اصلاحی قانون تجارت باید با رضایت همه سهامداران انجام گیرد.
در شرکت های تضامنی چنانچه تجزیه کلی باشد باید با موافقت همه شرکاء انجام پذیرد. زیرا چنانچه ذکر گردید تجزیه کلی منجر به انحلال شرکت تجزیه شده می شود که تصمیم راجع به انحلال در شرکت های تضامنی به موجب بند ب ماده ۱۳۶ قانون تجارت با رضایت تمام شرکاء امکان پذیر می باشد. اما در مورد تجزیه جزئی باید بین دو مورد قائل به تفکیک شد. اگر شرکت تضامنی با حفظ شخصیت حقوقی خود، به یک یا چند شرکت تضامنی دیگر تجزیه شود در این صورت نیز باید با رضایت تمام شرکاء انجام گیرد ولی اگر به " شرکت سرمایه " تجزیه شود با موافقت اکثریت شرکاء امکان پذیر است.
در مورد بقیه شرکت های تجاری نیز می توان همانند ادغام عمل کرد.
• شرکت های سرمایه :
شرکت های هستند که برخلاف شرکت های شخص، مسئولیت شرکاء محدود بوده و شخصیت شرکاء از اهمیت زیادی برخوردار نیست.
• شرکت های شخص :
شرکت های هستند که شخصیت شرکاء در آن از اهمیت بسیاری برخوردار بوده به طوری که اعتبار شرکت بیشتر از آنکه به سرمایه شرکت بستگی داشته باشد به شخصیت شرکاء و اعتبار آنها بستگی دارد.
• آثار تجزیه شرکت های تجاری:
تجزیه نیز مانند هر عمل حقوقی دیگر دارای آثاری می باشد که به برخی از آنها اشاره می شود‌.
۱. در تجزیه کلی که شرکت تجزیه شده شخصیت حقوقی خود را از دست داده و از بین می رود، شرکت های جدید قائم مقام شرکت منحل شده می شوند و در نتیجه می توانند درصدد اقامه دعوی برای مطالبات شرکت منحل شده برآمده و دیون و تعهدات شرکت مزبور را برعهده خواهند داشت. البته برای جلوگیری از بروز هرگونه اختلاف و مشکل درعمل، در طرح مصوب تجزیه باید سهم هر کدام از شرکت های جدید در قائم مقامی مشخص شود.
۲. در تجزیه جزئی که شرکت تجزیه شده همچنان باقی می ماند، خود عهده دار دیون و تعهدات می باشد و با این وجود بحث قائم مقامی منتفی است و بر همین اساس از یک طرف به نظر می رسد اشخاص ثالث نمی توانند بابت مطالبات خود از شرکت تجزیه شده به شرکت های جدید ایجاد شده مراجعه نمایند. زیرا شرکت های جدید شخصیت حقوقی مستقلی از شرکت تجزیه شده دارند و برهمین اساس با توجه به اصل نسبی بودن اثر قراردادها ( ماده ۲۳۱ ق.ت) و اینکه هیچ شخصی نمی تواند طلب خود از یک شخص را از اشخاص دیگر مطالبه کند. از طرف دیگر، سرمایه و دارایی یک شرکت تجاری ( تجزیه شده) وثیقه عمومی طلب طلبکاران می باشد که با انتقال قسمتی از این دارایی به شرکت های تجزیه شده، در واقع قسمتی از این وثیقه عمومی از بین رفته و به ضرر طلبکاران تمام می شود و با توجه به اینکه شرکت ( بدهکار) نمی تواند به صورت یک طرفه اقدامی بر ضرر طلبکاران بنماید لذا این امر اقتضاء می کند که طلبکاران بتوانند به شرکت های جدید حاصل از تجزیه نیز بتوانند مراجعه کنند. البته در ماده ۶۱۰ لایحه جدید قانون تجارت نیز پیش بینی شده است که در تجزیه کلی یا جزئی، اشخاص ثالث می توانند دعاوی خود علیه شرکت تجزیه شده را حسب مورد علیه هر یک از شرکت های جدید و بازمانده طرح کنند. به نظر می رسد در تدوین این لایحه از دیدگاه اول پیروی شده است. البته برخلاف تعهدات در قسمت راجع به مطالبات شرکت تجزیه شده،اجازه داده شده است که هر یک از شرکت های بازمانده و جدید به نحوی که در طرح مصوب تجزیه بین خود تقسیم کرده اند می توانند علیه اشخاص ثالث اقامه دعوا کنند.
۳. چنانچه شرکت تضامنی یا مختلط در اثر تجزیه کلی از بین برود، مسئولیت شرکای ضامن در مقابل طلبکاران شرکت از بین نمی رود و در نتیجه طلبکاران مذکور می توانند برای وصول مطالبات خود به شرکت های جدید مراجعه نموده و در صورت عدم امکان پرداخت از سوی شرکت های مزبور و انحلال آنها، می توانند به شرکای ضامن مراجعه نمایند.
۴. شرکت یا شرکت های حاصل از تجزیه را نباید با شعبه های یک شرکت تجاری اشتباه گرفت. زیرا شرکت حاصل از تجزیه دارای شخصیت حقوقی مستقلی می باشند در حالی که شعب یک شرکت از شخصیت حقوقی مستقل برخوردار نمی باشند.


 به موجب ماده 2 قانون شرکت های تعاونی مصوب 1350 شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان موافق اصولی که در قانون شرکت های تعاونی مصرح است تشکیل می شود.

تبصره_ تعداد اعضای شرکت تعاونی نباید از 7 نفر کمتر باشد.
• انواع شرکت تعاونی :
شرکت های تعاونی را می توان به طور کلی به سه گروه تولیدی، توزیعی و یا ( تولیدی _ توزیعی ) تقسیم نمود :
شرکت تعاونی تولیدی : مطابق ماده 190 قانون تجارت، به منظور اشتغال اعضاء تأسیس می شود که به تولیدات مربوط به کشاورزی، پرورش و صید ماهی، دامداری، دامپروری، تولیدات صنعتی، معدنی و احداث مسکن و یا کارهای فرهنگی فعالیت می کنند.
شرکت تعاونی توزیعی : شرکت تعاونی توزیعی ( مصرف) طبق ماده 192 قانون تجارت به شرکت تعاونی هایی گفته می شود که برای مصارف مشترک اعضاء تأسیس شده که امور مربوط به تهیه مسکن و یا تهیه و توزیع کالا و آموزشی، بهداشتی و درمانی و یا سایر امور فعالیت می کند.
شرکت تعاونی تولیدی_ توزیعی : شرکت تعاونی که هم فعالیت تولیدی و هم فعالیت توزیعی داشته باشد به آن شرکت تعاونی تولیدی_ توزیعی می گویند.
با توجه به ماده ۹ قانون بخش تعاونی مصوب 13/6/1370- شرایط عضویت در تعاونی ها عبارت است از :
۱- تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
۲- عدم ممنوعیت قانونی و حجر.
۳- خرید حداقل سهم مقرر در اساسنامه.
۴- درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات اساسنامه تعاونی.
۵- عدم عضویت در تعاونی مشابه.
• وزارت تعاون :
وفق ماده ۶۵ قانون مذکور- به منظور اعمال نظارت دولت در اجرای قوانین و مقررات مربوط به بخش تعاونی و حمایت و پشتیبانی از بخش، وزارت تعاون تشکیل می گردد.
تبصره۱- سازمان های تعاون روستایی، مرکزی تعاون کشور، مرکزی تعاونی معدنی، مراکز گسترش خدمات تولیدی و عمرانی و سایر دفاتر، سازمان ها و اداراتی که در رابطه با بخش تعاونی در وزارتخانه‌ها و سازمان های مختلف فعالیت می نمایند منحل شده و کلیه وظایف، اختیارات، اموال، دارایی ها، اعتبارات، بودجه پرسنل و سایر امکاناتی که در اختیار دارند به وزارت تعاون منتقل می شود و این وزارت با استفاده از بودجه و امکانات موجود آن ها متشکل می گردد.
تشکیلات و پست های سازمانی وزارت تعاون که از تعداد پست های دستگاه های منحله نخواهد کرد به پیشنهاد وزیر تعاون و تأیید سازمان امور اداری و استخدامی ظرف مدت ۶ ماه تعیین خواهد شد.
تبصره ۲- صندوق تعاون جهت فعالیت های اعتباری بخش تعاونی با کلیه دارایی ها و تعهدات خود از وزارت کار و امور اجتماعی منتزع ( جدا شده ) و به وزارت تعاون الحاق و وظایف و اختیارات مجمع عمومی آن به وزیر تعاون منتقل می گردد.
* تغییر در اساسنامه آن به پیشنهاد وزیر تعاون و تصویب هیأت وزیران خواهد بود.
• وظایف و اختیارات وزارت تعاون :
برابرماده ۶۶ قانون بخش تعاونی اقتصاد- وظایف و اختیارات وزارت تعاون عبارت است از:
1- ایجاد زمینه های همکاری و هماهنگی و تعاون بین تعاونی ها و همچنین بین اتحادیه های تعاونی یا بین بخش تعاونی و سایر بخش های اقتصادی.
2- جلب و هماهنگی حمایت ها و کمک ها و تسهیلات و امکانات دولتی و عمومی جهت بخش تعاونی با همکاری دستگاه های اجرایی ذیربط.
3- اجرای آن قسمت از قانون و مقررات در رابطه با بخش تعاونی که مربوط به دولت می شود و نظارت بر حسن اجرای قوانین و مقررات بخش تعاونی.
۴- تشویق و کمک و همکاری در تأسیس و گسترش تعاونی ها با جلب همکاری و مشارکت عموم مردم و شورای اسلامی کشور.
5- شرکت در مجامع بین المللی تعاون به عنوان نماینده دولت جمهوری اسلامی ایران.
6- تهیه لوایح قانونی و آیین نامه های این قانون و اساسنامه و آیین نامه های تعاونی ها مطابق این قانون.
7- کمک به فعالیت های تبلیغاتی، آموزشی، فرهنگی، فنی، علمی، تحقیقاتی و صنعتی لازم برای بخش تعاونی با همکاری اتحادیه های تعاونی.
8- انجام معاملات لازم و ارائه خدمات مورد نیاز بخش تعاونی.
9- کمک به شرکت ها، اتحادیه های تعاونی در ارائه خدمات حقوقی، مالی، حسابداری، حسابرسی و دیگر خدمات مورد نیاز.
۱۰- اجرای برنامه های ترویج و آموزش تعاون برای تفهیم و تعمیم روش ها و برنامه های مختلف تعاونی و انتشار کتب و نشریات مورد وم تعاونی.
11- ایجاد تسهیلات لازم جهت توسعه فعالیت های تعاونی ها در امور تولیدی.
12- فراهم آوردن تسهیلات لازم برای تهیه طرح، ایجاد، توسعه، بازسازی، نوسازی واحدهای تعاونی و نظارت بر امور آنها.
13- راهنمایی مسئولان تعاونی ها در امور حقوقی، مالی، اداری و هدایت آنها در جهت استفاده از روش ها و سیستم های بهتر‌.
14- ایجاد هماهنگی در اعمال کمک های فنی و اداری و مالی و غیره توسط دستگاه های ذیربط در موارد لازم به منظور اداره صحیح تعاونی ها.
۱۵- فراهم آوردن موجبات صدور تولیدات تعاونی ها.
۱۶- تهیه و تنظیم طرح های اساسی به منظور فراهم آوردن موجبات تحقق اهداف مندرج در اصول ۴۳ و ۴۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
17- فراهم آوردن تسهیلات لازم در جهت دستیابی تعاونی ها به مواد اولیه و وسایل و کالاهای مورد نیاز.
- انجام تحقیقات آماری و اطلاعاتی و مطالعه درباره فعالیت تعاونی ها در زمینه شناخت نارسایی ها و نیازهای آنها و همچنین توانایی ها و امکانات آنها به منظور استفاده در برنامه ریزی های مربوط.
19- وزارت تعاون می تواند در صورت احراز تخلف در اداره امور شرکت ها یا اتحادیه های تعاونی مراتب را به دادگاه های صالح اعلام و دادگاه مؤظف است خارج از نوبت در رسیدگی مقدماتی در صورت احراز تخلف حکم تعلیق مدیران شرکت ها و اتحادیه های تعاونی یاد شده را صادر نماید. در این صورت وزارت تعاون مؤظف است به طور موقت افرادی را برای تسکیل مجمع عمومی و انتخاب هیأت مدیره جدید منصوب نماید.
20- جلوگیری از فعالیت اشخاص حقیقی یا حقوقی که به هر نحو از نام یا عنوان تعاونی سوءاستفاده می کنند.
21- مشارکت در تهیه و تدوین مقررات صادرات و واردات کشور.
22- ت گذاری، تعیین خط مشی و برنامه ریزی در حدود مقررات و اختیارات برای توسعه و رشد بخش تعاون.
23- عضویت در شورای اقتصاد، شورای عالی صنایع، شورای پول و اعتبار، مجمع عمومی بانک ها، شورای عالی معادن و کمیسیون های مربوط به صادرات و واردات کشور و سایر مجامع با نظر هیأت دولت.
24- تأمین شرایط و فراهم آوردن امکانات برای سرمایه گذاری بخش تعاونی جهت ایجاد تعاونی ها با اولویت تعاونی های تولید.
25- سلب مزایا از تعاونی هایی که بر خلاف قانون و مقررات بخش تعاونی عمل نموده و یا بر خلاف اساسنامه مصوب اقداماتی کرده باشند.
26- تنظیم برنامه و تعیین نحوه کمک های اعتباری در حدود مقررات و اختیارات از طریق بانک ها و مؤسسات اعتباری و کمک های دولتی به تعاونی ها.
تبصره- شورای پول و اعتبار مؤظف است همه ساله بر اساس درخواست وزارت تعاون با رعایت ت های پولی و مالی دولت نسبت به اعطای وام و کمک های لازم به تعاونی ها اقدام نماید.
۲۷- همکاری با مؤسسات علمی، فنی و اقتصادی بین المللی و قبول عضویت و شرکت در سازمان ها، شوراها و مجامع بین المللی مربوط به امور تعاونی.
28- تشکیل تعاونی در بخش کشاورزی (الحاقی 5/7/77).
29- مشارکت، ایجاد، توسعه و بهره برداری و سرمایه گذاری در تعاونی ها و نیز انتقال یا واگذاری و فروش سهام دولت در واحدهای تولیدی و توزیعی به بخش تعاونی ضمن رعایت مفاد تبصره ماده ۱۷ این قانون.
” تبصره ماده 17 قانون بخش تعاونی اقتصاد- در مواردی که دستگاه های دولتی در تأسیس شرکت های تعاونی شریک می شوند ظرف مدتی که با موافقت طرفین در ضمن عقد شرکت تعیین خواهد شد سهم سرمایه گذاری دولت به تدریج بازپرداخت و100% سرمایه به تعاونی تعلق خواهد گرفت. ”
30- صدور مجوز موضوع بند ۴ ماده ۵۱.
* ماده 51 قانون بخش تعاونی- شرکت ها و اتحادیه های تعاونی با رعایت این قانون پس از تهیه طرح و تصویب آن به کیفیتی که در آیین نامه اجرایی مشخص خواهد شد باید مدارک زیر را برای تشکیل و ثبت ارائه دهند :
1. صورتجلسه تشکیل مجمع مؤسس و اولین مجمع عمومی و اسامی اعضاء و هیأت مدیره منتخب و بازرسان
2. اساسنامه مصوب مجمع عمومی
3. درخواست کتبی ثبت
4. طرح پیشنهادی و ارائه مجوز وزارت تعاون
5. رسید پرداخت مقدار لازم التأدیه سرمایه
6. مدارک دعوت موضوع بند 2 ماده 32 (دعوت به عضویت افراد واجد شرایط).


 
در ادارات ثبتی یکی از ممیزی هایی که به عمل می آید، تطبیق مالکیت سهام و یا سهم الشرکه در صورتجلسات ابرازی با سوابق پرونده ثبتی می باشد و ممکن است در زمان بررسی پرونده ثبتی، مالکیت سهام در صورتجلسات ارائه شده با سوابق شرکت مغایر باشد. از طرفی با توجه به تکالیف موخر از جمله بند (۳) قسمت (واو) ماده ۴۶ قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و وم تشکیل بانک اطلاعاتی سهامداران شرکت های تجارتی، موضوع نقل و انتقال سهام می بایستی توسط مرجع ثبت شرکت ها از لحاظ شکلی مورد بررسی قرار گیرد که این امر موجب می گردد در برخی از موارد هم از نظام اعلامی و هم احرازی و بررسی مستندات درخواست های نقل و انتقال سهام و یا سهم الشرکه مورد بررسی واقع گردد.

• سهام :
سهام یک نوع ورقه بهادار است که نشان دهنده مالکیت و ادعای دارنده آن بر بخشی از یک شرکت و درآمدها و دارایی های آن است. دو نوع اصلی سهام وجود دارد :
– سهام عادی
– سهام ممتاز.
• سهم الشرکه :
سهم الشرکه، عبارت است ازحق و طلب مالی شریک از درآمد و فعالیت های شرکت به نسبت سهمی که دارد. سهم الشرکه یک حق مالی است که طلبکار آن، حق مطالبه را از شرکت خواهد داشت و البته بسته به اینکه سهم الشرکه حاصل از کدام نوع شرکت باشد، متفاوت خواهد بود و در بعضی از شرکت ها، مطالبه سهم الشرکه به موجب قرارداد و یا توافق لفظی طرفین و در بعضی دیگر از شرکت ها به موجب برگه می باشد و همچنین نحوه مطالبه سهم الشرکه به طریق قانونی در صورت عدم وصول آن با توجه به نوع شرکت متفاوت خواهد بود.
• نقل وانتقال سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود :
قانون گذار جهت نقل و انتقال سهم الشرکه در شرکت های با مسئولیت محدود مقررات مختلفی وضع نموده است این امر موجب شده تا نقل و انتقال سرمایه را در شرکت با مسئولیت محدود به نحوی با رسمیت بیشتری نسبت به نقل و انتقال سرمایه در سایر شرکت ها انجام پذیرد.
برای نقل و انتقال سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود، دو شرط در نظر گرفته شده است. تشریفات نخست به موجب ماده ۱۰۲ قانون تجارت (سهم الشرکه شرکاء نمی تواند به شکل اوراق تجارتی قابل انتقال اعم از با اسم یا بی اسم وغیره در آید. سهم الشرکه را نمی توان منتقل به غیر کرد مگر با رضایت عده ای از شرکاء که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند.) و در تشریفات دوم در ماده ۱۰۳ قانون تجارت مقرر شده (انتقال سهم الشرکه به عمل نخواهند آمد مگر به موجب سند رسمی).
البته در پیش نویس لوایح قانون تجارت،شرط ماده ۱۰۲ به شرح ذیل حذف گردیده است: موافقت شرکاء یا مدیران شرکت برای انتقال سهم الشرکه ضرورت ندارد.لیکن شرکاء در خرید سهم الشرکه ها در شرایط مساوی نسبت به اشخاص ثالث اولویت دارند.
درارتباط با موارد مذکور می توان در اساسنامه شرکت ترتیب دیگری مقرر کرد.علیهذا نقل وانتقال سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود،تشریفاتی و توسط دفاتر اسناد رسمی صورت می پذیرد و با لحاظ موارد مذکور از منظر ثبتی یکی از اسناد رسمی مهم در ارتباط با شرکت های با مسئولیت محدود،سند صلح نقل و انتقال سهم الشرکه می باشد. که بایستی به موجب سند رسمی صورت پذیرد.
درهمین راستا دفاتر اسناد رسمی در بررسی میزان سهم الشرکه شرکاء و سرمایه شرکت از مرجع ثبت شرکت ها استعلام می نمایند و پس از پاسخ استعلام نسبت به تنظیم سند صلح اقدام می نمایند. متأسفانه برخی از دفاتر اسناد رسمی در تنظیم این اسناد که به نوعی روابط بین شرکاء را مشخص می نمایند، مقررات قانونی از جمله رعایت ماده ۱۰۲ قانون تجارت مبنی بر موافقت سه چهارم شرکاء که اکثریت عددی نیز داشته باشند را ملاک عمل قرار نمی دهند و در هنگام تنظیم اسناد نقل وانتقال سهم الشرکه توسط برخی از سردفتران، مستندات مربوطه و یا گواهی مالیاتی نقل وانتقال سهم الشرکه به صورت درصدی و نامشخص وغیر ریالی در سند ذکر می شود که همگی موجب اختلافات حقوقی بین شرکاء و شرکت می شود که شاهد ابطال تعداد زیادی ازاین اسناد نزد مرجع قضایی به علت عدم رعایت قوانین شکلی مربوطه توسط سردفتران می باشیم.
البته بر طبق نظر یکی از اساتید حقوق ثبتی (آقای نجفی) مبنی بر اینکه احراز صحت و سقم رعایت موارد مذکور با چه کسی می باشد، در بر گیرنده این موضوع است:
در ماده ۱۰۲ قانون تجارت تصریح گردیده است که (سهم الشرکه را نمی توان به غیرمنتقل نمود مگر با موافقت سه چهارم شرکاء که اکثریت عددی نیز داشته باشند) با دقت در متن و مفهوم ماده به نظرمی رسد، اولاً مخاطب قانون گذار درعبارت قانون راجع به محدودیت انتقال، شرکاء و سهامداران شرکت می باشد، چه درغیر این صورت درماده مذکور به طور صریح به دفاتر اسناد رسمی تکلیف می نمود، همچنان که در سایر موارد از جمله با استعلام از ثبت شرکت ها واخذ مفاصا حساب مالیاتی به این موارد تأکید شده است. دوم، اگر فرض بر این باشد که دفاتر اسناد رسمی در تنظیم این گونه اسناد، مستنداتی را از شرکت اخذ و ضمیمه و مراتب را در سند تنظیمی قید نمایند، باید دید که مکانیزم جامع چگونه خواهد بود. بدیهی است که دفاتر اسناد رسمی نمی توانند مستندات رسمی محکم و ثابتی را که نشان از رضایت شرکاء باشد از شرکت اخذ نمایند و در صورت ارائه آن از سوی شرکت، احراز صحت و سقم و انتساب آن به امضاء کنندگان برای دفاتر اسناد رسمی امر مشکلی است و سوم با توجه به سیستم ثبت الکترونیک اسناد و شکل خاص و ثابت اسناد در سامانه، قید مشخصات شرکاء وامضاء آنها در سند تنظیمی میسر نیست. لذا با جمیع موارد مذکور به نظر،اگر در شرکت های با مسئولیت محدود انتقال سهامی صورت می گیرد،شریک یا شرکاء انتقال دهنده مؤظفند که قبلاً رضایت سه چهارم شرکاء را مطابق ماده ۱۰۲ قانون تجارت کسب و صورتجلسه ای ثبت و ضمیمه سند انتقال رسمی به مرجع ثبت شرکت ها ارائه نمایند. ماده ۱۴۸ قانون تجارت هم که مقرر می دارد هیچ شریک با مسئولیت محدود نمی تواند بدون رضایت سایر شرکاء شخص ثالثی را با انتقال تمام یا قسمتی از سهم الشرکه خود به او داخل شوند» موید این نظر است.
با جمیع موارد فوق در برخی از موارد مشاهده می گردد، تنظیم اسناد رسمی نقل وانتقال سهام بدون رعایت ماده ۱۰۲ قانون تجارت ازسوی برخی از سردفتران صورت می پذیرد که به نظر قانون گذار مراتب اام تنظیم سند در ماده ۱۰۳ را بعد از تشریفات ماده ۱۰۲ در نظر گرفته است و دفاتر اسناد رسمی به عنوان یک مرجع حقوقی و مطلع که در برحی از مقررات نیز تصریح گردیده است که مراجع ثبت شرکت ها، قائم مقام دفاتر اسناد رسمی می باشند، لذا دفاتراسناد رسمی می بایستی چگونگی اجرای ماده ۱۰۲ را با درخواست صورتجلسه تنظیمی از سوی متقاضی ثبت نمایند که اگر چنین نبود تنظیم سند رسمی نقل وانتقال چه ضرورتی داشته و همانند نقل و انتقال درسایر شرکت ها، نقل وانتقال سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود نیز به خود شرکت محول می گردید نه اینکه قانون گذاراام تنظیم سند رسمی را ضروری لحاظ می نمود.


 
نام تجاری یا برند ترکیبی از نام، سمبل، نشانه، طرح، علامت یا ترکیبی از آنهاست که موجب شناسایی محصول، تمایز آن از سایر محصولات و انتقال یک مفهوم یا احساس به مخاطب می شود.یک برند می تواند معرف سطح معینی از کیفیت ،عملکرد ، قابلیت اعتماد و سایر ویژگی ها باشد .

امروزه، ثبت برند در حوزه های متعددی انجام می گیرد . از جمله در حوزه فست فود، رستوران و کافی شاپ که این موضوع در  جذب و ماندگاری مشتریان و همین طور افزایش کیفیت ارائه خدمات بسیار اهمیت دارد .
تا زمانی که یک محصول یا خدمت دارای وجه ممیزه ی مشخصی نباشد ، می توان به سادگی آن را برند نمود و این برند را به گونه ای پایدار داشت . مدیران برند، با اهداف مختلفی برند را به ثبت می رسانند. از جمله :
– خدمت شما را از دیگران متمایز می کند.
– حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد.
– ثبت برند باعث جلوگیری از سواستفاده ی متقلبان می شود و از عرضه ی کالا و خدمات مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگری هستند جلوگیری به عمل می آورد.
– علامت تجاری ثبت شده ، قابل نقل و انتقال است . لذا، می توان آن را انتقال داد.
– برای محصولات و شرکت و خدمات شما ایجاد شهرت و وجه می کند.
–  ابزار بازاریابی و اساس ایجاد وجهه و شهرت هستند.
• علائم تجاری قابل ثبت :
هر کلمه، حرف یا حروف، عدد، عکس، شکل، رنگ تصویر، برچسب یا ترکیب آنها که برای تشخیص کالاها یا خدمات به کار رود، علامت تجاری محسوب می شود.در برخی کشورها، شعارهای تبلیغاتی نیز علامت تجاری محسوب می شوند و در ادارات ملی ثبت علائم تجاری به عنوان علامت تجاری ثبت می شوند. تعداد روزافزون کشورها اجازه می دهند شکل هایی از علائم تجاری که قبلا مرسوم نبوده اند نیز ثبت شوند مانند رنگ ها، علائم سه بعدی، نشان های قابل شنیدن یا نشان های قابل استشمام. با این حال بسیاری از کشورها برای آنچه که به عنوان علامت تجاری قابل ثبت هستند محدودیت هایی قائل شده اند و عموماً اجازه ثبت نشان هایی را می دهند که قابل رؤیت هستند یا می توان آن ها را به صورت گرافیک نشان داد.

مدارک لازم جهت ثبت برند :
شخص حقیقی:
1) کپی شناسنامه شخص متقاضی
2) کپی کارت ملی شخص متقاضی
3) کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
4) کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
5) نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
شخص حقوقی:
1) کپی شناسنامه مدیر عامل شرکت
2) کپی کارت ملی مدیر عامل شرکت
3) کپی رومه ی  تاسیس و آخرین تغییرات شرکت(از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
4) کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
5) کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
6) یک نمونه از علامت مورد تقاضا(در کادر 10 در 10)
نکته: در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی اامی نخواهد بود.
 


یکی از مباحثی که در حقوق شرکت های تجارتی، در کشورهای مختلف مشاهده می شود، تبدیل انواع شرکت های تجارتی می باشد. با تورق در قوانین و مقررات جاری کشورمشاهده می گردد تبدیل انواع شرکت در برخی از موارد پیش بینی شده است و قانون گذار با احصاء آن، تشریفاتی در نظر گرفته است. در حال حاضر بیش از ده نوع شخصیت حقوقی در قانون تجارت و سایر قوانین( از جمله انواع سهامی عام و خاص، با مسئولیت محدود، تضامنی، نسبی،

مختلط غیر سهامی و مختلط سهامی، تعاونی، تعاونی سهامی عام، صندوق های سرمایه گذاری، مؤسسات اعتباری و بانکی وغیره) وجود دارد که تشریفات تبدیل تمامی این شخصیت ها به یکدیگر بیش از یکصد فرایند خواهد گردید. اما در مقررات مربوطه تنها تعداد محدودی از آن تشریح و قانون گذاری شده که به نظر می رسد تنها در شرایط خاص، قانون گذار شرایط تبدیل را برای تعداد خاصی از اشخاص حقوقی با در نظر گرفتن مومات و مقدمات خاص خود تعیین نموده است.
• مقررات قانونی تبدیل برخی از شرکت ها :
در برخی از موارد، تبدیل انواع شرکت های تجارتی توسط قانون گذار پیش بینی لازم بیان شده است. به طور مثال ماده ۵ لایحه اصلاحی قانون تجارت در صورتی که سرمایه شرکت سهامی بعد از تأسیس به هر علت از حداقل مذکور در این ماده کمتر باشد، باید ظرف یکسال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگری از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد وگرنه هر ذی نفع می تواند انحلال را از دادگاه صلاحیت دار درخواست کند. لذا یکی از موارد تجویز در قانون تبدیل شرکت های سهامی خاص و عام به سایر شرکت ها می باشد‌.
به موجب ماده ۲۷۸ قانون یاد شده، شرکت سهامی خاص در صورتی می تواند به شرکت سهامی عام تبدیل شود که اولاً موضوع به تصویب مجمع عمومی فوق العاده شرکت سهامی خاص رسیده باشد، ثانیاً سرمایه آن حداقل به میزانی باشد که برای شرکت های سهامی عام مقرر شده است و یا شرکت سرمایه خود را به میزان مذکور افزایش دهد. ثالثاً دو سال تمام از تاریخ تأسیس و ثبت شرکت گذشته و دو ترامه آن به تصویب مجمع عمومی صاحبان سهام رسیده باشد. رابعاً اساسنامه آن با رعایت مقررات این قانون در مورد شرکت های سهامی عام تنظیم یا اصلاح شده باشد.
همچنین به موجب ماده ۱۳۵ قانون تجارت هر شرکت تضامنی می تواند با تصویب تمام شرکاء به شرکت سهامی مبدل گردد در این صورت رعایت تمام مقررات راجعه به شرکت سهامی حتمی است.
در ادامه ممکن است به موجب قوانین بورسی برخی از شرکت های سهامی عام که مکلف به انطباق به ساختارهای سازمان بورس می باشند تمایلی نسبت به این امر نداشته و جهت برون رفت از این موضوع درخواست تبدیل شرکت از سهامی عام به خاص را داشته باشند که در این خصوص می بایستی ضمن تصمیم گیری در مجمع عمومی فوق العاده شرکت، نسبت به تصویب اساسنامه جدید و تهیه مستندات لازم از مراحل تصمیم گیری و اجرای مصوبات مجمع و ارائه مجوزات از سازمان بورس اقدام نمایند.
• تبدیل شرکت به موسسات غیرتجاری :
از جمله موارد مبتلابه در تبدیل شرکت ها در سوابق ثبتی درخواست تبدیل شرکت های تجارتی به مؤسسات غیر تجاری می باشند. در حالی که در تبدیل انواع شرکت های تجارتی به مؤسسات غیر تجارتی اصولاً ماهیت شخص حقوقی و نوع فعالیت ( تجاری و غیرتجاری بودن موضوع فعالیت) وتبدیل شرکاء به اعضاء و میزان مسئولیت و یا تضییع حقوق سهامداران و شرکاء و تغییر در نحوه ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها و مؤسسات غیر تجاری، تغییر نوع، تخصیص شماره ثبت جدید صورت می پذیرد، که همگی موجب اختلال در مباحث حقوقی، ثبتی، مالیاتی، پولی و بانکی و عدم شناسایی دقیق اشخاص حقوقی می گردد.
در خصوص تبدیل شرکت به مؤسسات غیر تجاری نیز در قانون تحارت پیش بینی لازم صورت نپذیرفته، لکن در یکی از مقررات قانونی براساس آیین نامه اجرایی ماده ۱۲۲ قانون برنامه چهارم توسعه مصوب 17/8/1388،تبدیل شرکت حفاظتی مراقبتی به مؤسسات مذکور پیش بینی شده است و مطابق ماده ۳۸ آیین نامه، ناجا مؤظف بوده ظرف شش ماه از زمان انتشارآیین نامه مذکور نسبت به تطبیق و تبدیل وضعیت موسسات اقدام نماید.
با عنایت به گذشت بیش از ۶ سال از پایان مهلت آیین نامه یاد شده برخی از شرکت های حفاظتی و مراقبتی با موضوع خاص تبدیل شده اند اما با توجه به طولانی شدن فرایند تبدیل شرکت به مؤسسات غیر تجاری و عدم تمدید مهلت از سوی مراجع صلاحیت دار و بروز مشکلاتی از جمله سوء استفاده و خرید و فروش امتیاز شرکت های مذکور، عملاً اجرایی این تبدیل به علت پایان مهلت قانونی و سایر مراتب فوق نزد مرجع ثبت شرکت ها امکان پذیر نمی باشد.
• تبدیل موسسات غیر تجاری به شرکت های تجاری :
درخصوص شرکت های مشمول واگذاری و یا شرکت های موضوع اصل ۴۴ قانون اساسی، به استناد مواد ۵ و ۱۸ و ۱۹ اجرای اصل ۴۴ در برخی از موارد تجویز تبدیل شخصیت های حقوقی برای تسهیل در واگذاری صادر گردیده است. در این مقررات تصریح گردیده است که بانک های غیر دولتی و مؤسسات مالی و اعتباری و سایر بنگاه های واسطه پولی که قبل و بعد از تصویب این قانون تأسیس شده یا می شوند و بانک های دولتی که سهام آنها واگذار می شود، صرفاً در قالب شرکت های سهامی عام و تعاونی سهامی عام مجاز به فعالیت هستند. بنگاه های غیر دولتی موجود موضوع ماده این قانون مؤظفند ظرف یک سال از تاریخ تصویب این قانون خود را با شرایط این ماده تطبیق دهند. که در این خصوص شاهد تبدیل مؤسات غیر تجارتی به شرکت های سهامی می باشیم که از جمله تبدیل های صورت گرفته می توان به بانک قوانین و مهر اقتصاد و یا مؤسسه اعتباری عسگریه در اجرای این قانون اشاره نمود.
در اجرای این قانون وزارت امور اقتصادی و دارایی مجاز است آن دسته از طرح ها و تصدی های اقتصادی و زیر بنایی دولتی قابل واگذاری را که به صورت شرکت مستقل اداره نمی شوند و یا در قالب غیر شرکتی اداره می شوند و به نحو موجود قابل واگذاری نمی باشند و صرفاً به منظور واگذاری، ابتدا تبدیل به شخص حقوقی مناسب نموده و سپس نسبت به واگذاری آنها ظرف یکسال از زمان تبدیل و با رعایت تبصره های ۲ و ۳ بند الف ماده (۳) این قانون اقدام نمایند. در مواردی که مقدمات واگذاری بنگاه فراهم نباشد ولی با انجام اصلاحات ساختاری بنگاه قابل واگذاری می شود، وزارت امور اقتصاد و دارایی در چارچوبی که هیأت واگذاری مشخص می کند، بنگاه را حداکثرظرف یک سال بازسازی ساختاری نماید. دوره بازسازی ساختاری در موارد خاص قابل تمدید است که در این راستا نیز برخی از شخصیت های حقوقی در جهت بازسازی ساختاری نسبت به تبدیل از مؤسسه به سهامی پرداختند که می توان به مؤسسه غیر تجاری( ایران کد) و یا مؤسسه ( راه آهن) اشاره نمود.
در خصوص تبدیل شرکت سرمایه گذاری سهام عدالت استانی نیز بر طبق ماده ۳۵ قانون اجرای ت های اصل ۴۴ قانون اساسی استفساریه ( رفع ابهام خواستن از چیزی) مجلس، منظور از شرکت سهامی عام مندرج در ماده مذکور همان شرکت های سهامی عام در ماده ۴ لایحه اصلاحی قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷ می باشد. چنان چه شرکت های مذکور قبلاً در قالب شرکت های دیگر به ثبت رسیده باشند می بایستی از لحاظ ماهیتی به موجب بخشنامه شماره ۱۳۹۷۰۸/۸۹ مورخ 11/8/1389 معاون محترم وقت امور اسناد سازمان ثبت اسناد و املاک به شرکت های سهامی عام تبدیل گردند. البته در این خصوص بین وزارت تعاون و سازمان بورس اختلاف نظر بوده که وزارت تعاون ماهیت این شرکت ها را تعاونی در نظر می گرفت و برابر استفساریه یاد شده مراحع ثبتی این دسته از شرکت ها را در قالب شرکت های سهامی عام به ثبت می رساند‌.


به موجب ماده 94 قانون تجارت : ” شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام و یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات شرکت است .
در اسم شرکت باید عبارت ” با مسئولیت محدود ” حتماَ قید شود ، در غیر این صورت به تصریح قانون تجارت ، در مقابل اشخاص ثالث ، شرکت تضامنی محسوب خواهند شد و در نتیجه شرکای شرکت در برابر بدهی های آن متضامناَ مسئول خواهند بود. ضمناَ اسم هیچ کدام از شرکا نباید به همراه نام شرکت آورده شود والا شریکی که اسم او قید شده است ، در مقابل اشخاص ثالث ، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.
سرمایه شرکا ممکن است نقدی یا غیر نقدی باشد و لازم است که تمام سرمایه نقدی پرداخت شود و تمام سهم الشرکه غیر نقدی قیمت گذاری و تسلیم شود. سرمایه شرکت با مسئولیت محدود را نمی توان به سهام تقسیم کرد ؛ همچنین سهم الشرکه شرکا را نیز نمی توان به شکل اوراق تجاری قابل انتقال درآورد. سهم الشرکه قابل انتقال به غیر نیست ، مگر با رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها باشد و اکثریت عددی نیز داشته باشند ؛ و انتقال وقتی واجد اعتبار است که به موجب سند رسمی صورت گیرد. اداره امور شرکت بر عهده مدیر یا مدیرانی است که شرکا آن ها را از بین خود یا از خارج، برای مدت محدود یا نامحدود انتخاب می کنند. هر یک از شرکا به نسبت سهم الشرکه ای که در شرکت دارد ، دارای رای است ؛ مگر اینکه اساسنامه ، ترتیب دیگری پیش بینی کرده باشد. تقسیم منافع شرکت بین شرکا به نسبت سرمایه آن هاست ؛ مگر اینکه اساسنامه مقررات دیگری را در این باره تعیین کرده باشد. برای شرکت با مسئولیت محدود ، هر گاه تعداد شرکای آن دوازده نفر یا کمتر باشند ، بازرسی پیش بینی نشده است ، ولی اگر تعداد شرکا سیزده نفر یا بیشتر باشد ، هیئتی به نام هیئت نظار ، مرکب از سه نفر عضو تشکیل می شود. مدت عضویت در هیئت نظار یک سال است.

برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود طی مراحل ذیل ضروری است :
1. تنظیم شرکت نامه و امضای آن
شرکت نامه در شرکت های با مسئولیت محدود رکن اساسی آن است ؛ به طوری که عدم تنظیم آن سبب بطلان شرکت است . در شرکت نامه نسبت مشارکت هر شریک و سهم الشرکه هر کدام اعم از نقدی یا غیر نقدی که باید تقویم شده باشد، قید می گردد.
2. تادیه و پرداخت کل سرمایه شرکت
در قانون ایران حداقل و حداکثری برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود ذکر نشده است. سهم الشرکه نقدی باید تقدیم و سهم الشرکه غیرنقدی باید تقویم و تسلیم شده باشد. سهم الشرکه غیرنقدی ممکن است اختراع ، تالیف، کسب و پیشه انتفاع و دانش فنی باشد.
3. ثبت شرکتها در اداره ثبت شرکت ها
در رابطه با موارد فوق لازم است به توضیحات ذیل توجه شود :
–  قصد و رضای شرکا : در تشکیل شرکت موضوع قصد ، تشکیل نوعی شخصیت حقوقی به نام ( شرکت تجاری ) است. هم چنان که نوع شرکت نیز باید معلوم بوده و موضوع قصد قرار گیرد. رضایت شرکا نیز نباید ناشی از اکراه و اشتباه باشد.
– اهلیت شرکا : توافق طرفین برای تشکیل شرکت ماهیتاَ قراردادی می باشد دو موضوع این قرارداد مالی است. از این رو، شرکا باید اهلیت انعقاد و دخالت در امور مالی خود را داشته باشند ؛ یعنی دارای اهلیت استیفا باشند و اگر محجور باشند باید به واسطه نمایندگان قانونی خود اقدام کنند.
– موضوع شرکت : منظور از موضوع شرکت موضوع فعالیت ، و به عبارت دیگر شغل شرکت است. موضوع شرکت باید امور تجاری باشد وگرنه شرکت تشکیل شده، شرکت مدنی خواهد بود. فعالیت یا شغل شرکت باید مشروع و قانونی باشد؛ یعنی قانون گذار انجام آن فعالیت را ممنوع نکرده باشد. موضوع شرکت باید معلوم و معین باشد. به عبارت دیگر مجهول و مبهم یا مردد بین چند امر نباشد . مالیت داشته و دارای منفعت عقلایی باشد و نیز مقدور و ممکن باشد.
– مشروعیت جهت شرکت : گاهی موضوع شرکت مشروع است ، اما هدف آن نامشروع. مانند موضوع تولید مواد غذایی، ولی هدف کمک های غذایی به دشمن است. نامشروع بودن جهت شرکت موجب بطلان آن می شود.
– اسم شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکا باشد و همانند شرکت های سهامی، ااماَ باید نامی غیر از نام شرکا داشته باشد و حتتی نام آن نباید به صورتی باشد که اشخاص ثالث اعتبار شرکت را منوط یا مرتبط با اعتبار یکی از شرکا تلقی کنند و اگر جز این باشد شریکی که نام او در شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.
– ضرورت وجود قرارداد کتبی : به موجب مواد 47 و 48 قانون ثبت ، شرکتنامه باید به ثبت برسد وگرنه در هیچ یک از ادارات و دادگاه ها پذیرفته نخواهد بود.
– نشر خلاصه شرکتنامه : اگرچه به موجب ماده 96 قانون تجارت شرکت با مسئولیت محدود به محض تقویم و تسلیم آورده ها تشکیل می شود و نیازی به تشریفات دیگر نیست ، اما به موجب ماده 197 قانون تجارت ، نشر خلاصه شرکتنامه ، ضروری است و ضمانت اجرایی آن جواز ابطال عملیات شرکت است. ( ماده 198 قانون تجارت ).
سوالات خود را از ما بپرسید.


شرکت سهامی عام، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست. تعداد سهامداران شرکت سهامی عام باید حداقل پنج نفر باشد. در شرکت های سهامی عام ، به هنگام تاسیس، قسمتی از سرمایه را خود موسسان تامین می کنند و قسمتی دیگر از طریق فروش سهام به مردم تامین می شود. سرمایه اولیه شرکت در موقع تاسیس باید حداقل پنج میلیون ریال باشد. در تمام مدت فعالیت شرکت نیز میزان سرمایه نباید از این مبلغ کمتر شود؛ در غیر این صورت هر ذی نفعی می تواند انحلال آن را ( با رعایت شرایط ماده 5 لایحه اصلاحی ) از دادگاه درخواست کند. برای تاسیس شرکت سهامی عام، موسسان آن باید حداقل بیست درصد سرمایه را خود تعهد کنند و لااقل سی و پنج درصد مبلغی را که تعهد کرده اند، نقداَ در حسابی که به نام شرکت در شرف تاسیس در یکی از بانک ها افتتاح کرده اند، بسپارند.
آورده های موسسان ممکن است نقدی و غیر نقدی باشد. آورده غیر نقدی مخصوص موسسان است. خریداران سهام باید بهای آن ها را نقداَ بپردازند ؛ منتها پرداخت یکجای تمام بهای سهام اامی نیست ؛ ولی نباید مبلغ پرداخت شده در موقع خرید سهام کم تر از سی و پنج درصد مبلغ اسمی هر سهم باشد. آورده های غیر نقدی موسسان باید تماماً ارزیابی و تسلیم شود.

مدارک لازم برای ثبت شرکت سهامی عام به قرار ذیل است :
مرحله اول: (مرحله تشکیل و تحصیل اجازه پذیره نویسی )
1- دو نسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی که بایستی به امضاء کلیه موسسین رسیده باشد.
2- دو نسخه طرح اساسنامه تکمیل شده
3- دو نسخه اظهارنامه ی تکمیل شده
4- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه (حداقل 35% از 20 % سرمایه تعهد شده)
5- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6- اصل مجوز اولیه از سازمان بورس و اوراق بهادار
مرحله دوم: ( مرحله ایجاد و ثبت شرکت های عام سهامی)
1- دو نسخه اصل رومه اعلامیه پذیره نویسی شده
2- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسس و هیئت مدیره تکمیل و امضاء شده
3- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت مبالغ توسط پذیره نویسان
4- اصل مجوز وزارت کار،رفاه تعاون اجتماعی در صورتی که شرکت تعاونی سهامی عام باشد
5- اصل مجوز ثانویه از سازمان بورس و اوراق بهادار

6-سایر مدارک مورد نیاز

اطلاعات ضروری برای درج در طرح اساسنامه عبارتند از:
نام شرکت، موضوع شرکت، مدت شرکت، مرکز اصلی شرکت و نشانی شعبه ی آن، سرمایه ی شرکت به تفکیک نقدی و غیر نقدی، تعیین تعداد سهام و مبلغ اسمی آن و نعیین نوع آن (با نام، بی نام، ممتاز) ، تعیین مبلغ پرداخت شده برای هر سهم و نحوه ی باز پرداخت بقیه ی مبلغ اسمی حداکثر ظرف 5 سال، نحوه ی انتقال سهام بانام، نحوه ی تبدیل سهام بانام به بی نام و بالعکس، شرایط صدور اوراق قرضه (در صورت پیش بینی) ،نحوه ی افزایش و کاهش سرمایه ی شرکت، ترتیبات دعوت مجمع عمومی و ضوابط مربوط به رای گیری، تعداد مدیران و نحوه ی انتخاب آن ها و حدود وظایف و اختیارات آن ها و حدود و میزان سهام تضمینی مدیران، تعداد بازرسان شرکت، تعیین سال مالی شرکت و نحوه ی رسیدگی به حساب های آن، نحوه ی انحلال اختیاری شرکت، نحوه ی تغییر اساسنامه

یادآوری
لازم است بلافاصله قبل از نام شرکت یا بعد از آن، عنوان شرکت سهامی عام” در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود. شرکت دارای اساسنامه و ارکان سه گانه، یعنی مجامع عمومی (عادی و فوق العاده)، هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان و نیز مدیر عامل است. مجمع عمومی موسس در بدو تاسیس شرکت، هیئت مدیره را از بین صاحبان سهام انتخاب می کند و بعداَ مجمع عمومی عادی عهده دار این کار است. تعداد اعضای هیئت مدیره نباید از پنج نفر کمتر باشد. مدت مدیریت مدیران، در اساسنامه تعیین می شود؛ لیکن این مدت نباید از دو سال کند. مدیر عامل را هیئت مدیره انتخاب می کند. مجمع عمومی موسس در بدو تاسیس شرکت، بازرس یا بازرسان را برای مدت یک سال از بین سهامداران یا خارج آن ها برمی گزیند. و بعداَ این کار بر عهده مجمع عمومی عادی قرار می گیرد. در حوزه هایی که وزارت امور اقتصادی و دارایی اعلام می کند، بازرس یا بازرسان حتماَ باید از میان اشخاصی باشند که نام آن ها در فهرست رسمی بازرسان شرکت ها درج شده است. هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان ، علاوه بر اعضای اصلی، علی البدل نیز باید داشته باشند.
در شرکت سهامی عام مبلغ اسمی هر سهم نباید از ده هزار ریال بیشتر باشد. در مجامع عمومی، هر سهم یک رای دارد. شرکت سهامی عام می تواند تحت شرایطی اوراق قرضه منتشر کند. دارندگان اوراق قرضه، در اداره امور شرکت هیچ گونه دخالتی ندارند و فقط طلبکار شرکت محسوب می شوند. سهام شرکت سهامی عام قابل معامله در بازار بورس است .


کنسرسیوم ، " در حقیقت نوعی از شرکت است اما انگیزه ایجاد آن کمبود سرمایه نیست بلکه ضعف هر یک از شرکا در توانایی انجام کار معین است و این ضعف از طریق اجتماع توانایی های محدود اعم از این که متنوع یا غیرمتنوع باشد جبران می گردد. مثلاَ ممکن است تولید هواپیما در قالب کنسرسیومی متشکل از چند تولیدکننده اجزای مهم محقق گردد .

کنسرسیوم به نوعی در فقه نیز دارای سابقه است. در فقه شرکتی که با انجام کار معین توسط هر یک از شرکا تشکیل می شود ، ابدان نام دارد و شیوه اداره کنسرسیوم، تابع ماده 10 قانون مدنی است. این ماده می گوید : " قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد نافذ است ".
شرکت کنسرسیوم را می توان در قالب شرکت بامسئولیت محدود و یا سهامی خاص به ثبت رساند. در ذیل به بررسی شرایط و مدارک لازم جهت ثبت این شرکت می پردازیم .

شرکت با مسئولیت محدود
شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای انجام امور تجاری تشکیل می شود.مسئولیت شریک در مقابل قروض و دیون شرکت به میزان سهم الشرکه ای است که شخص در شرکت سرمایه گذاری کرده است.فرق این شرکت با شرکت های سهامی در این است که در شرکت با مسئولیت محدود به هیچ وجه سهم الشرکه صادر نمی شود و جز با رضایت عده ای از شرکاء که سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها باشد قابل نقل و انتقال نیست.ولی در شرکت های سهامی، سهام منتشر گردیده و نیز قابل نقل و انتقال می باشد.در شرکت با مسئولیت محدود در صورت پیش بینی در اساسنامه، با فوت ، حجر ، ممنوعیت قانونی یا قضایی یکی از شرکاء شرکت منحل می شود ولی در شرکت های سهامی عام و خاص در چنین شرایطی شرکت به حیات خود ادامه می دهد.
الف) شرایط ثبت شرکت بامسئولیت محدود :
– حداقل تعداد شرکاء ، 2 نفر می باشد.
– در قانون تجارت، برای میزان سرمایه شرکت بامسئولت محدود هیچ مبلغی تعیین نشده است. با این حال به صورت عرفی حداقل سرمایه اسمی مبلغ یک میلیون ریال می باشد. ( این سرمایه پرداخت نمی شود و اسمی می باشد ).
– حداقل تعداد مدیران ، یک نفر می باشد. ( برخلاف شرکت های سهامی اولاَ مدیر یا مدیران ممکن است از بین شرکاء یا خارج انتخاب شوند. ثانیاَ مدت خدمت آنان ممکن است محدود یا نامحدود باشد ).
– اعضاء هیئت مدیره نباید کارمند بوده و دارای سابقه کیفری ( سوء پیشینه ) باشند.
ب) مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت بامسئولیت محدود :
1- دو برگ شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
2- دو برگ تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران
3- دو جلد اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
4- دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
5- دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
6- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده  نفر باشد)
7- اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل
8- تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
9- معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
10- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
11- اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
نکته: اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند. همچنین فرم اظهارنامه ، اساسنامه ، صورتجلسه  نیز در اداره ثبت شرکت ها موجود است.

شرکت سهامی خاص
شرکتی است که کلیه سرمایه آن منحصراَ توسط خود موسسین تامین می شود، حداقل سرمایه شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال بوده و موسسین نیز نباید از سه نفر کمتر باشند ( مواد 3 و 4 و 5 ل.ا.ق.ت) مسئولیت مدنی سهامدار در مقابل قروض و دیون شرکت محدود به مبلغ اسمی سهمی است که سهامدار در شرکت سهامی سرمایه گذاری کرده است.( ماده 1 ل.ا.ق.ت)
الف) شرایط ثبت شرکت سهامی خاص :
– حداقل تعداد سهامداران جهت ثبت یک شرکت سهامی خاص 3 نفر و حداکثر بدون محدودیت می باشد.
– حداقل سرمایه جهت ثبت یک شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال برابر با یکصد هزار تومان می باشد.
– در بدو تاسیس حداقل 35% سرمایه به صورت نقدی باید به حساب شرکت تودیع شود.
–  در صورت سرمایه غیر نقدی ( در صورت وجود ) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.
– حداقل تعداد مدیران و بازرسین : حداقل 3 عضو هیات مدیره + یک بازرس اصلی و یک بازرس علی البدل
ب) مدارک ثبت شرکت سهامی خاص :           
1- اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره ثبت شرکت ها به صورت فرم چاپ شده است. 2 نسخه
2- اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود. 2 جلد
3- صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین. 2 برگ
4- صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب. 2 نسخه
5- فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازریس یا بازرسان.
6- ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.
7- ارائه مجوز در صورت نیاز( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)
8- ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.
9- ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.
10- انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.


چنانچه علاقه مند به تاسیس شرکت پرورش گل و گیاه هستید ، می توانید این شرکت را در قالب های سهامی خاص و یا بامسئولیت محدود به ثبت برسانید. ما در این مقاله به بررسی نحوه تشکیل این شرکت ها پرداخته ایم .


تشکیل شرکت بامسئولیت محدود
شرکت بامسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
ویژگی های تشکیل شرکت با مسئولیت محدود :
– حداقل، تعداد شرکا 2 نفر می باشد.
– حداقل تعداد مدیران، یک نفر می باشد.
– در شرکت بامسئولیت محدود هیچ گونه حداقل سرمایه پیش بینی نشده است.
– در اسم شرکت باید عبارت بامسئولیت محدود تیتر شود والا در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب می شود.
– نام شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکاء باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را دارد.
– در تصمیم گیری شرکت بامسئولیت محدود ، گرایش به حکومت رای اکثریت بیشتر است. معذلک، اکثریت مورد نظر مقنن در این نوع شرکت، تلفیقی از اکثریت عدد و سرمایه است. یعنی اینکه شخصیت یکایک شرکا و همچنین میزان آورده هر یک به صورت توامان مورد توجه قرار گرفته است.
– سرمایه شرکت بامسئولت محدود به شکل سهم الشرکه پرداخت می شود، بدون آنکه عنوان سهم داشته یا به شکل سهام با قیمت اسمی معین و متساوی درآمده باشد.
– نقل و انتقال سهم الشرکه در شرکت بامسئولیت محدود نسبت به دو شرکت تضامنی و نسبی ، آسانتر است. معذلک به هیچ وجه نمی توان انتظار داشت که شریک این شرکت بتواند به آسانی حقوق خویش در شرکت را به غیر منتقل نموده و آن را به وجه نقد تبدیل نماید.
در تشکیل شرکت بامسئولیت محدود دو اصل باید رعایت گردد :
1- شرکتنامه نوشته و امضاء شده باشد.
2- سرمایه تماماَ تادیه و پرداخت شده باشد.
اگر شرکتی دارای شرکتنامه نباشد اساس آن انجام نشده است و بدون آن باطل است. زیرا شرکتنامه که دلیل وقوع عقد شرکت و از مدارک ضروری تشکیل شرکت می باشد، مبین توافق و تراضی شرکاء و مشخص کننده میزان سرمایه و حصه هر یک از شرکاء است و بیش از هر امری باید تنظیم گردد. چنانچه در ماده 97 ق. ت می گوید " در شرکتنامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است ".

تشکیل شرکت سهامی خاص
علاقه مندان به تشکیل شرکت سهامی خاص را که به آن ها اصطلاحاَ موسسین شرکت سهامی خاص گویند می بایست حداقل 35% از مبلغ سهام مورد تعهد را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس واریز نموده و گواهی دریافت نمایند و سپس می توانند با برگزاری مجمع عمومی موسسین طرح اساسنامه شرکت را به تصویب برسانند و در همان مجمع عمومی موسسین اولین مدیران و بازرسان شرکت را انتخاب و در صورتی که برخی سهامداران آورده غیرنقدی دارند باید گزارش کارشناس رسمی در خصوص تقویم آورده غیرنقدی و نام رومه کثیرالانتشاری که کلیه آگهی های شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر می گردد را طی صورتجلسه مجمع عمومی موسس به تصویب برسانند. تشکیل شرکت سهامی خاص برخلاف شرکت سهامی عام به صورت یک مرحله ای است بدین معنا که اظهارنامه ای که حاوی نام شرکت، محل شرکت ، میزان سرمایه ، تعداد شرکاء ، نوع فعالیت و مواردی که در قانون تجارت ذکر شده به همراه گواهینامه واریزی، اساسنامه مصوب، اعلام اسامی اولین مدیران و بازرسان و گزارش کارشناس رسمی در خصوص آورده های غیرنقدی و تقویم آن ها و اعلام نام رومه کثیرالانتشار جهت آگهی های شرکت که در مجمع عمومی موسس به تصویب رسیده است به اداره ثبت شرکت ها ارسال گردد.
به موجب ماده 20 لایحه قانون تجارت، برای تاسیس و ثبت شرکت سهامی خاص علاوه بر اظهارنامه شرکت که باید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود، تحویل چند مدرک دیگر نیز ضروری است :
1. اساسنامه
2. اظهارنامه بانکی
3. انتخاب اولین مدیران و بازرسان
4. انتخاب رومه کثیرالانتشار
نکته : تصمیمات تاسیس در شرکت سهامی خاص مانند انتخاب مدیران و بازرسان توسط کلیه موسسین است، زیرا پذیره نویس در شرکت سهامی خاص وجود ندارد. در شرکت سهامی عام تصمیمات تاسیس در مجمع عمومی موسس انجام می شود.
شرایط اختصاصی شرکت سهامی خاص :
– در شرکت های سهامی خاص تشکیل مجمع عمومی موسس اامی نیست لیکن جلب نظر کارشناس مذکور در ماده 176 این قانون ضروری است و نمی توان آورده های غیرنقد را به مبلغی بیش از ارزیابی کارشناس قبول نمود.
– شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نمایند و یا به انتشار آگهی و اطلاعیه و یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کنند مگر این که از مقررات مربوط به شرکت های سهامی عام به نحوی که در این قانون مذکور است تبعیت نمایند.

آیا شما نیز از جمله کسانی هستید که مایل به تاسیس شرکت تضامنی می باشند ؟ تا چه حد با شرایط و قوانین ثبت شرکت تضامنی آشنایی دارید ؟
چنانچه می خواهید در این خصوص بیشتر بدانید از شما دعوت می شود تا مقاله پیش رو را مورد مطالعه قرار دهید. ما شما را با اطلاعات مورد نیاز آشنا می نماییم.
شرکت تضامنی، شرکتی است بین دو یا چند شریک، به منظور امور تجاری که در آن، در صورتی که دارایی شرکت در زمان انحلال برای تادیه دیون کافی نباشد، هر شریک مسئول کلیه دیون است و سرمایه شرکا نیز برخلاف شرکت سهامی به قطعات سهم تقسیم نمی شود.

شمه ای از اوصاف اساسی شرکت تضامنی 
1- در این شرکت هر شریک در قبال کلیه دیون شرکت ، مسئول است ؛ بنابراین ، برای شرکا قالب مطمئنی نیست ؛ اما برای معامله کنندگان با شرکت مطمئن ترین قالب است.
2- برای تاسیس آن حداقل سرمایه ای تعیین نشده است.
3- شیوه های اداره آن بسیار ساده و بسیط است ؛ از همین رو برای تشکیل شرکت هایی با تعداد زیادی از شرکا مناسب نیست.
4- در موارد قابل توجهی ، تصمیم گیری برای اداره این شرکت ، با اتفاق آرای شرکا صورت می پذیرد ؛ از این رو این قالب برای تعداد اندکی از شرکای هم سلیقه مناسب است.
5- نقل و انتقال سهم الشرکه در آن با رای تمام شرکا امکان پذیر است.
• مسئولیت هر شریک
در خصوص مسئولیت شرکا در شرکت تضامنی باید توجه داشت که :
1- قبل از انحلال شرکت، دیون شرکت از خود شرکت مطالبه می شود و نه ازشرکا.
2- اگر شرکت تضامنی منحل شود باز هم دیون شرکت از خود شرکت مطالبه می شود؛ اما اگر دارایی شرکت برای تادیه دیونش کافی نباشد، هر شریک مسئول تادیه کلیه دیون است.
3- در شرکت های تضامنی، مسئولیت شرکای ضامن بابت دیون آن شرکت ، جنبه وثیقه ای دارد ؛ به این معنی که طلبکار شرکت ابتدا باید به شرکت رجوع کند و اگر شرکت از پرداخت طلب او امتناع کند ، مطابق شرایط مقرر، درخواست ورشکستگی و در نتیجه انحلال شرکت را بدهد و بعد از انحلال نیز در وهله اول می تواند به شرکت در حال تصفیه رجوع کند و اگر شرکت ، طلب او را نپردازد ، آنگاه می تواند به شرکای ضامن رجوع کند.
4- مسئولیت خارجی شرکا ( مسئولیت در برابر طلبکاران شرکت ) ، تضامنی است و مسئولیت داخلی شرکا ( تقسیم مسئولیت بین شرکا) ، نسبی است ؛ یعنی شریک می تواند پس از پرداخت هر یک از دیون شرکت، بابت سهم تک تک شرکای دیگر به نسبت سهم الشرکه ایشان به آن ها مراجعه کند.
5- هر قراری که برخلاف بند فوق، بین شرکا گذاشته شود، فقط در بین خود شرکا قابل استناد است و در برابر اشخاص ثالث کان لم یکن یا به عبارت بهتر غیرقابل استناد است. ( م 116 ق. ت )
6- شرکا می توانند در خصوص تقسیم مسئولیت داخلی فی مابین خود، به هر ترتیبی تراضی کنند. با توجه به اطلاق ماده 116 ق. ت مانعی ندارد که ایشان در روابط داخلی خود، یک یا چند نفر از شرکا را به کلی از جبران زیان ها معاف کنند. البته چنین شرطی در برابر اشخاص ثالث موثر نیست.
• تعداد شرکا در شرکت تضامنی
حداقل 2شخص، چه حقیقی یا حقوقی می باشد. ( م 116 ق. ت )
• اسم شرکت ( م 117 ق. ت )
1- در اسم شرکت باید عبارت " شرکت تضامنی " قید شود.
2- اسم شرکت باید حداقل متضمن نام یکی از شرکا باشد.
3- اگر اسم شرکت متضمن نام تمام شرکا نباشد، پس از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است، باید از عباراتی مانند " و شرکا " یا " و برادران " استفاده شود.
4- قانون گذار برای فقدان هیچ یکی از شروط فوق ضمانت اجرایی اعم از مدنی یا کیفری پیش بینی نکرده است.
• موضوع شرکت
شرکت تضامنی یک " شرکت تجاری " است، هم از نظر شکلی و هم از نظر موضوعی. بنابراین، برخلاف آنچه در حقوق فعلی " فرانسه " می گذرد ، شرکت تضامنی را برای امور غیرتجاری نمی توان تشکیل داد.
به موجب این محدودیت، موضوع شرکت می تواند منحصر باشد به یک عمل تجاری یا اعمال تجاری مختلف . در نهایت باید توجه داشت که چون مدیران شرکت تضامنی، " وکیل " تلقی می شوند، اختیارات و مسئولیت های آن ها همان است که در شرکتنامه یا ااساسنامه شرکت قید شده و شرکاء بر آن توافق کرده اند. البته این راه حل به زیان اشخاص ثالثی است که با شرکت معامله می کنند؛ زیرا هر گاه معاملات مدیر، خارج از حدود اختیارات او ، به عنوان وکیل باشد، اشخاص مزبور حق رجوع به شرکت را نخواهند داشت. برعکس، شرکاء اطمینان خواهند داشت که مدیر اگر از حدود اختیارات تفویض شده به او خارج شود، خود باید جوابگو باشد.

• نحوه تشکیل و ثبت شرکت تضامنی
طبق ماده 1 قانون تجارت ، شرکت تضامنی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم (قیمت گذاری) و تسلیم شده باشد.
هر چند که در قانون تجارت حداقلی برای سرمایه این گونه شرکت ها پیش بینی نشده اما عرفاَ حداقل میزان سرمایه یک میلیون ریال است و همانند شرکت با مسئولیت محدود در اختیار مدیر یا مدیران شرکت قرار می گیرد و اقرار کتبی آن ها مبنی بر دریافت سرمایه شرکت برای ارائه به مرجع ثبت شرکت ها کافی است. این نوع شرکت نیز پس از انجام مراحل تایید نام شرکت و تحویل شرکت نامه و اساسنامه ( اگر باشد ) و سایر مدارک لازم به اداره ثبت شرکت ها به ثبت می رسد و بعد از ثبت در اداره ثبت شرکت ها، آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار محل ثبت شرکت آگهی می گردد.
لازم به ذکر است، شرکتنامه یا اساسنامه شرکت باید به موجب " سند رسمی " باشد والا شرکت ایجاد نمی شود. بنابراین، علاوه بر اینکه قرارداد شرکت باید مکتوب باشد، باید به امضای تمامی شرکا برسد.

• سهم الشرکه و نقل و انتقال آن در شرکت تضامنی
در شرکت تضامنی همچون شرکت با مسئولیت محدود به سرمایه ای که شرکا برای تاسیس شرکت می گذارند سهم الشرکه یا حصه می گویند. سهم الشرکه می تواند نقدی یا غیرنقدی باشد.
نقل و انتقال آن، منوط به رضایت تمام شرکا است؛ چه منتقل الیه شخص ثالثی باشد یا آنکه یکی از شرکای شرکت باشد. ( م 123 ق. ت )
• مدیران در شرکت تضامنی
1- تعداد مدیران : ممکن است یک یا چند نفر باشند.
2- تعداد مدیران می تواند زوج یا فرد باشد.
3- ممکن است از بین شرکا یا خارج از شرکا تعیین شوند.
4- مدت مدیریت : ممکن است محدود به مدتی خاص یا نامحدود باشد.
5- مدیر در هر زمانی، قابل عزل است.
6- در شرکت تضامنی، نصب بازرس اامی نیست ؛ اما امکان پذیر است.

• شیوه اخذ تصمیمات در شرکت تضامنی
در این خصوص قانون ساکت است و فقط در پنج مورد، اتفاق آرای شرکا را برای تصمیم گیری لازم دانسته است. این موارد عبارتند از :
1- طبق ماده 123 ق. ت . انتقال سهم الشرکه هر شریک به دیگری، منوط است به رضایت تمام شرکا.
2- طبق ماده 134 ق. ت : اقدام یکی از شرکا به تجارتی از نوع تجارت شرکت یا ورود وی به عنوان شریک ضامن یا شریک با مسئولیت محدود در شرکتی دیگر منوط است به رضایت سایر شرکا .
3- طبق ماده 135 ق. ت : هر شرکت تضامنی می تواند با تصویب تمام شرکا و رعایت مقررات راجعه به شرکت های سهامی، به شرکت سهامی تبدیل شود.
4- طبق ماده 136 ق. ت : یکی از موارد انحلال شرکت تضامنی، رضایت تمام شرکا است.
5- بنا بر مواد 139 و 140 ق. ت : در صورت فوت یا حجر یکی از شرکا، بقای شرکت موقوف به رضایت سایر شرکا است.

• شیوه اخذ تصمیمات در شرکت تضامنی در موارد سکوت قانون

درباره اینکه در بقیه موارد، تصمیم گیری به چه نحوی است، قانون ساکت است ؛ اما باید توجه داشت که :
1- منطقی تر آن است که قانون گذار با توجه به اهمیت 3 مورد فوق در آن ها اتفاق آرای شرکا را لازم دانسته است و حد نصاب برای تصمیم گیری در بقیه موارد، بستگی به اساسنامه شرکت دارد. یعنی حد نصاب بقیه تصمیم گیری ها در درجه اول همانی است که توسط شرکا در اساسنامه شرکت پیش بینی شده است.
2- اگر در اساسنامه پیش بینی خاصی نشده باشد، تصمیمات باید به اکثریت آرای شرکا اتخاذ شود.
• نحوه تقسیم سود در شرکت تضامنی ( م 119 ق. ت )
1- در وهله اول مطابق ترتیبی عمل می شود که در شرکت نامه مقرر شده است. در این خصوص باید توجه داشت که :
2- در شرکت های با مسئولیت محدود، نحوه تقسیم سود به نسبت سهمی که هر شریک در سرمایه شرکت دارد، به عمل می آید.
3- اگر شرکت نامه حکم خاصی نداشته باشد، تقسیم سود به نسبت سهمی که هر شریک در سرمایه شرکت دارد، به عمل میآید.
4- گرچه شیوه تقسیم سود، تابع تراضی شرکا در شرکت نامه است؛ ولی شرکت نامه نمی تواند تمام سود شرکت را به یک نفر اختصاص دهد ؛ زیرا این امر، خلاف مقتضای ذات عقد شرکت است و در نتیجه موجب بطلان شرکت است.
5- توجه داشته باشید که در شرکت های تضامنی اگر در نتیجه ضررهای وارده، سهم الشرکه شرکا کم شود ، مادام که این کمبود از منافع شرکت جبران نشده ، تادیه هر نوع سود به شرکا ممنوع است. فقط در همین یک مورد است که شرکت ، شرکا را به تکمیل سرمایه و تادیه مبلغی بیش از آنچه در شرکت نامه درج شده ، مم می کند. ( م 132 و 133 ق. ت )
• نظار در شرکت تضامنی
1- برخلاف شرکت با مسئولیت محدود که وجود هیات نظار در مواردی اامی است ، در شرکت تضامنی، اامی به وجود چنین هیاتی در قانون پیش بینی نشده است.
2- با وجود این، تعیین هیات نظار در این شرکت، امکان پذیر است.
• رابطه طلبکاران با شرکت تضامنی و شرکای شرکت تضامنی
1- قبل از انحلال : مطالبه دیون شرکت از خود شرکت انجام می شود.
2- بعد از انحلال : اگر دارایی شرکت، کفاف مطالبات طلبکاران را ندهد، طلبکاران می توانند بابت تمام یا بخشی از طلب خود به یک یا هر چند نفر از شرکا مراجعه کنند؛ زیرا شرکا در مقابل طلبکاران شرکت ، مسئولیت تضامنی دارند.
3- هر شریک در ازای تمام دیون شرکت مدیون است ، هر چند که میزان دیون ، از سرمایه ای که او با خود به شرکت آورده است، کند.
4- گرچه شرکا در برابر دیان ، نسبت به دیون شرکت مسئولیت تضامنی دارند ؛ اما در روابط بین شرکاء مسئولیت هر یک از آن ها در تادیه دیون بدین صورت است :
- به نسبتی که در شرکت نامه درج شده است.
- اگر شرکت نامه نسبت به این امر ساکت باشد، به نسبت سرمایه ای که هر شخص با خود به شرکت آورده است ، در رابطه با دیگر شرکا مسئول است ، بنابراین هر شریک پس از جبران خسارت می تواند بابت سهم سایر شرکا به آن ها رجوع کند.
• مسئولیت شرکای سابق و جدید شرکت تضامنی نسبت به دیون شرکت : ( م 125 ق. ت )
1- اگر پس از آنکه شرکت تضامنی تشکیل می شود، کسی به عنوان شریک ضامن به شرکت بپیوندد، نسبت به دیونی که قبل از ورود او به شرکت حاصل شده است، نیز با دیگر شرکا مسئولیت تضامنی دارد ؛ به عبارت دیگر، شریک جدید مانند سایر شرکا نسبت به تمام دیون شرکت مسئول است؛ چه منشا آن دین، قبل از ورود او به شرکت باشد و چه بعد از ورود او به شرکت و مسئولیت شریک تضامنی بابت دیون شرکت، مسئولیتی قهقرایی است.
2- شریک قبلی که سهم الشرکه خود را به شریک جدید واگذار کرده است، نسبت به دیون شرکت ، دیگر هیچ مسئولیتی ندارد ، چه منشا این دیون، متعلق به قبل از خروج او از شرکت باشد و چه متعلق به بعد از خروج او از شرکت.
3- اگر بین شرکا قراری برخلاف این ترتیب گذاشته شده باشد :
- این قرار در برابر اشخاص ثالث کان لم یکن و غیرقابل استناد است.
- اما در رابطه بین خود شرکا قابل استناد است.
• محدودیت های شرکا در شرکت تضامنی : در این خصوص باید توجه داشت که : ( م 134 ق. ت )
1- شرکا در شرکت تضامنی نمی توانند :
- به حساب خود یا شخص ثالث ( به عنوان وکیل )، تجارتی از نوع تجارت شرکت بنمایند ، مگر به رضایت تمام شرکا.
- به عنوان شریک ضامن در شرکت دیگری با همان نوع تجارت وارد شوند، مگر به رضایت تمام شرکا.
- به عنوان شریک با مسئولیت محدود در شرکت دیگری با همان نوع تجارت وارد شوند، مگر به رضایت تمام شرکا.
2- قانون گذار، ضمانت اجرایی برای این مقرره بیان نداشته است. به نظر می رسد که اگر شریک تضامنی برخلاف ممنوعیت های فوق، اقدامی انجام دهد ، اقدام او باطل نباشد؛ اما وی مکلف به جبران خسارت باشد.
3- ممنوعیت فوق دقیقاَ در خصوص شرکای شرکت های نسبی ( م 9 ق. ت ) و شرکای ضامن در شرکت های مختلط غیرسهامی ( م 144 ق. ت ) و شرکای ضامن در شرکت های مختلط سهامی ( م 172 ق. ت ) نیز جاری است.
• تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی
طبق ماده 135 قانون تجارت، هر شرکت تضامنی در صورت تصویب و موافقت تمام شرکا می تواند به شرکت سهامی تبدیل گردد در این صورت رعایت تمام مقررات راجع به شرکت سهامی اامی می باشد.
از انتخابتان متشکریم.

 
اتحادیه تعاونی با عضویت تعاونی هایی که دارای موضوع فعالیت واحد باشند، در سطح شهرستان یا استان تشکیل می شود. عضویت در اتحادیه تعاونی، بر اساس " اصل آزادی عضویت " ، اختیاری است. تعاونی هایی که عضو اتحادیه نباشند از حقوق قانونی محروم نخواهند شد.

توصیه می شود مقالات زیر را بخوانید:
- مرجع ثبت شرکت ها
- اساسنامه ثبت شرکت و اتحادیه تعاونی
- روند ثبت اتحادیه های تعاونی روستایی و کشاورزی در مرجع ثبت شرکت ها

شرایط لازم برای عضویت تعاونی ها در اتحادیه تعاونی به شرح ذیل است :
- داشتن تابعیت ایران
- خرید حداقل سهام مقرر در اساسنامه اتحادیه
- درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات اساسنامه اتحادیه.
علاوه بر آن لازم است که تعاونی داوطلب عضویت در اتحادیه، موضوع فعالیت مناسب با موضوع فعالیت اتحادیه داشته باشد. ( یادآوری می شود که برای هر موضوع فعالیت تعاونی در هر شهرستان ، فقط یک اتحادیه تشکیل می گردد ) .
اساسنامه اتحادیه می تواند شرایط دیگری را برای عضویت تعیین کند.
اتحادیه تعاونی، پس از تشکیل و ثبت ، موجودیت قانونی پیدا می کند و وجود او با انحلال و تصفیه از بین می رود.
برای تشکیل هر تعاونی، باید هیاتی به نام " هیات موسس " تشکیل شود. به موجب قانون بخش تعاونی، " هیات موسس عبارت است از عده ای از افراد واجد شرایط عضویت در تعاونی مربوط، که اقدام به تاسیس تعاونی می نمایند ". در اینکه هیات موسس باید چند عضو داشته باشد، در قانون و سایر مقررات بیانی مشاهده نمی شود؛ ولی می توان گفت که تعداد اعضای آن نباید از سه نفر کمتر باشد.
چون اتحادیه تعاونی با عضویت شرکت ها و تعاونی هایی که موضوع فعالیت آن ها واحد است، تشکیل می شود، لذا هیات موسس اتحادیه تعاونی باید از شرکت ها و تعاونی هایی که دارای موضوع فعالیت واحد بوده و واجد شرایط عضویت در اتحادیه مربوط هستند، تشکیل شود.
هر یک از شرکت ها و تعاونی های عضو هیات موسس اتحادیه، نماینده ای برای حضور در هیات موسس تعیین و معرفی خواهد کرد. هیات موسس اتحادیه با حضور این نمایندگان تشکیل می شود .

وظایف هیات موسس، عبارت است از :
- تهیه اساسنامه اتحادیه و پیشنهاد آن به " اولین مجمع عمومی عادی " برای بررسی و تصویب ؛
- دعوت از تعاونی های واجد شرایط، جهت عضویت در اتحادیه مربوط ،
- تشکیل دادن " اولین مجمع عمومی عادی " ، جهت تصویب اساسنامه ، انتخاب اولین هیات مدیره و اولین هیات بازرسی اتحادیه، طبق اساسنامه تصویب شده و انجام سایر وظایف مربوط .
هر یک از نمایندگان تعاونی ها که برای حضور در هیات موسس معرفی شده اند، باید مدارک زیر را به وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) ارائه کنند :
- فتوکپی شناسنامه و مدارک تحصیلی .
- فتوکپی گواهینامه پایان خدمت نظام وظیفه عمومی یا معافیت.
- گواهی عدم سوء پیشینه .
علاوه بر آن ارائه مدرکی که وی را به عنوان نماینده شرکت یا تعاونی مربوط معرفی می کند، نیز لازم است.
کارکنان رسمی و پیمانی دولت ، با ارائه حکم کارگزینی از ارائه گواهی عدم سوء پیشینه و فتوکپی گواهینامه پایان خدمت یا معافیت، معاف خواهند بود. نمایندگان مزبور باید با قوانین و مقررات تعاونی ها آشنایی داشته باشند و در صورت نیاز در کلاس های آموزشی یک روزه که اداره کل تعاون دایر می کند، شرکت کنند.
• طرح توجیهی :
هیات موسس باید طرحی به نام " طرح توجیهی " یا " طرح پیشنهادی " ، تهیه کند. این طرح مشتمل بر بیان وم تاسیس اتحادیه تعاونی و ذکر دلایل توجیهی بر امور ذیل خواهد بود :
- تناسب هدف های تشکیل اتحادیه با هدف ها و برنامه های مصوب دولت ؛
- میزان سرمایه ؛
- تعداد و مشخصات شرکت ها و تعاونی های داوطلب عضویت در اتحادیه ؛
- مبلغ لازم التادیه
هیات موسس باید نماینده تام الاختیاری تعیین و به وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) معرفی کند.
هیات موسس باید برای تقاضا، فرم مربوطه را تکمیل و به همراه طرح توجیهی، ضمن معرفی نماینده تام الاختیار خود به وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) ، به وزارت مزبور تسلیم کند و موافقت با تشکیل اتحادیه را خواستار شود.
• اقدامات وزارت تعاون
وزارت تعاون ، تقاضای مذکور و طرح توجیهی را مورد بررسی قرار می دهد و در صورت پذیرفته شدن تقاضا ، موافقتنامه تشکیل اتحادیه را صادر می کند و نمونه اساسنامه و فرم های مورد نیاز را در اختیار نماینده تام الاختیار هیات موسس اتحادیه قرار می دهد . ( وزارت تعاون ، علاوه بر نمونه اساسنامه برای تسهیل جریان امور مربوط به تعاونی ها، فرم هایی را نیز تهیه کرده است ) .
وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) ، باید ظرف یک ماه پس از وصول تقاضای تشکیل اتحادیه، نظر مستدل خود را در خصوص مورد تقاضا، به هیات موسس اعلام دارد و در صورت ملاحظه نقض در طرح توجیهی یا کمبود مدارک ضمیمه تقاضانامه ، مراتب را کتباَ به اطلاع هیات مزبور برساند. هیات موسس، باید حداکثر ظرف مدت دو ماه نسبت به رفع نقص طرح توجیهی و تکمیل مدارک و تحویل آن ها به وزارت تعاون اقدام نماید. طرح توجیهی، پس از آنکه مورد تصویب وزارت تعاون قرار گرفت، هر گونه تغییر در آن باید با مجوز آن وزارت صورت گیرد.
هیات موسس، باید ظرف دو ماه از تاریخ دریافت موافقتنامه وزارت تعاون، " اولین مجمع عمومی عادی " را برگزار کند ؛ در غیر این صورت، تشکیل اتحادیه تعاونی، موکول به گرفتن موافقتنامه مجدد از وزارت مزبور خواهد بود.
در صورتی که هیات موسس نتواند ظرف مدت دو ماه به برگزاری مجمع عمومی مزبور موفق شود، می تواند قبل از پایان مهلت مزبور تمدید آن را خواستار شود هر گاه وزارت تعاون ، تاخیر در برگزاری مجمع را موجه تشخیص دهد، مهلت را تمدید می کند.
هیات موسس، پس از اخذ موافقتنامه تشکیل، باید اقدامات زیر را انجام دهد :
- دریافت مجوز فعالیت در موضوع طرح توجیهی، از مراجع ذی ربط ( در صورت نیاز به مجوز ) ، به نام اعضای هیات موسس اتحادیه در شرف تاسیس .
- تدوین اساسنامه، که باید برای تصویب به " اولین مجمع عمومی عادی " تسلیم شود. ( = تکمیل نمونه اساسنامه ) .
- افتتاح حساب به نام اتحادیه در شرف تاسیس نزد " صندوق تعاون " یا بانکی که صندوق تعاون تعیین می کند.
- دعوت از شرکت ها و تعاونی های واجد شرایط عضویت ، ضمن اعلام خلاصه ای از کلیات طرح، اساسنامه تدوین شده، شرایط عضویت ، مهلت پذیرش تقاضای عضویت ، شماره مشخصات حساب افتتاح شده ، مبلغ لازم التادیه هر یک از داوطلبان عضویت، ذکر نحوه صدور آگهی های بعدی تا تشکیل " اولین مجمع عمومی عادی " ، و ذکر مشخصات موسسان و غیره .
- بررسی شرایط داوطلبان و پذیرفتن واجدین شرایط عضویت ، دریافت گواهی واریز مبلغ لازم التادیه سهام آن ها، صدور برگه اجازه ورود به جلسه " اولین مجمع عمومی عادی " ( بهتر است هیات موسس، برای هر یک از داوطلبان که به عضویت پذیرفته شده اند، پرونده جداگانه ای ترتیب دهد ) .
- انتشار آگهی دعوت " اولین مجمع عمومی عادی " . ( فاصله زمانی بین تاریخ دعوت تا تشکیل مجمع عمومی، حداقل 30 روز و حداکثر 35 روز خواهد بود ) .
- ثبت نامزدهای عضویت در هیات مدیره و هیات بازرسی
- ارسال یک نسخه از آگهی دعوت به وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) ، جهت اعزام ناظر برای حضور در " اولین مجمع عمومی عادی " .
- سایر اقدامات مربوط به برگزاری مجمع عمومی تا انتخاب هیات رئیسه مجمع ( رئیس، منشی و دو نفر ناظر ) از قبیل اخذ برگه ورود به جلسه مجمع از افراد، تکمیل فهرست اسامی حاضران همراه با امضای آن ها که باید تحویل هیات رئیسه مجمع عمومی شود.
- علاوه بر آن ، هیات موسس باید ورقه تعهد خرید سهام را که داوطلبان عضویت باید به هنگام خرید سهم تکمیل و امضا کنند، تهیه و به تعداد وم تکثیر و آماده نماید.
- لازم و مفید است که هیات موسس به داوطلبانی که واجد شرایط عضویت شناخته شده اند، توصیه کند که اساسنامه تدوین شده آماده تسلیم به " اولین مجمع عمومی عادی " را مطالعه کنند و شایسته است که هیات موسس، جلساتی با حضور داوطلبان مزبور برای بحث و تبادل نظر درباره اساسنامه مذکور برگزار کند.
هیات موسس باید پس از انقضای مدتی که برای خرید سهام تعیین شده است، به صندوق تعاون یا شعبه بانک مربوط، مراجعه کند و گواهی دال بر موجودی کل حاصل از واریز وجوه لازم التادیه ، سهام خریداری شده را برای ارائه به " اولین مجمع عمومی عادی " دریافت نماید.
یادآوری می شود که اعضای هیات مدیره اتحادیه های تعاونی به پیشنهاد تعاونی های عضو و تصویب مجمع عمومی انتخاب می شوند و اعضای هیات بازرسی اتحادیه از بین افرادی که تعاونی های عضو پیشنهاد می کنند یا از خارج از آن ها، اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی، با تصویب مجمع عمومی تعیین می گردند.
نامزدهای سمت عضویت در هیات مدیره و هیات بازرسی اتحادیه های تعاونی باید واجد شرایط مقرردر ماده 38 قانون بخش تعاونی و شرایط مقرر در اساسنامه اتحادیه مربوط باشند و حداکثر ظرف یک هفته از تاریخ انتشار آگهی دعوت مجمع عمومی، درخواست کتبی خود را مطابق فرمی که ذیلاَ ارائه می شود، به هیات موسس تحویل و رسید دریافت دارند. هر یک از داوطلبان عضویت در هیات مدیره یا هیات بازرسی که به وسیله تعاونی ها نامزد شده اند، باید همراه درخواست مزبور، حداقل از یکی از تعاونی هایی که به عضویت اتحادیه در شرف تاسیس پذیرفته شده است، نامه رسمی مبنی بر پیشنهاد نامزدی خود ارائه نماید . ( دو یا چند تعاونی، می تواند یک شخص را به عنوان نامزد عضویت در هیات مدیره یا بازرسی معرفی کند ) .
مرجع بررسی صلاحیت نامزدهای سمت عضویت در هیات مدیره و هیات بازرسی اتحادیه های تعاونی، کمیسیونی است که در دستورالعمل مربوط، مقرر شده است.
دعوتنامه یا آگهی دعوت " اولین مجمع عمومی عادی " اتحادیه تعاونی در شرف تاسیس را ، هیات موسس به اطلاع داوطلبان عضویت می رساند. دعوتنامه یا آگهی دعوت " اولین مجمع عمومی عادی " اتحادیه تعاونی در شرف تاسیس را ، هیات موسس به اطلاع داوطلبان عضویت می رساند.
• خاتمه وظایف هیات موسس
بعد از تشکیل " اولین مجمع عمومی عادی " ، پس از اینکه مجمع مزبور، اساسنامه اتحادیه را تصویب کرد و اولین هیات مدیره و اولین هیات بازرسی را برگزید و درباره سایر امور مندرج در دستور جلسه تصمیم مقتضی اتخاذ نمود، وظایف هیات موسس خاتمه می یابد.



 
لایحه ی اصلاح قانون تجارت درباره ی تبدیل شرکت سهامی عام به شرکت سهامی خاص بیانی ندارد و ساکت است.در حالی که لایحه ی مزبور،تبدیل شدن اختیاری شرکت سهامی خاص را به عام ،مفصلاَ مورد بیان قرار داده و مقررات لازم را برای عملی ساختن آن ارائه می دهد. این سکوت را نمی توان حمل بر مسامحه کرد،بلکه می توان گفت که قانون چون نمی خواسته است که شرکت سهامی عام به طور اختیاری قابل تبدیل به شرکت سهامی خاص باشد،مقرراتی در این خصوص ارائه نداده است.

لیکن در اجرای مفاد قسمت اخیر ماده ی 5 لایحه ی مذکور،که به موجب آن در صورتی که سرمایه ی شرکت سهامی،اعم از عام یا خاص،بعد از تاسیس به هر علت از حداقل مقرر،(پنج میلیون ریال در شرکت سهامی عام و یک میلیون ریال در شرکت سهامی خاص)،کمتر شود،باید ظرف یک سال نسبت به افزایش سرمایه،تا میزان حداقل مذکور،اقدام به عمل آید یا شرکت،به نوع دیگری از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت،تغییر شکل یابد،می توان شرکت سهامی عام را فقط در این مورد  ویژه، با استفاده از تجویز مزبور،به شرکت سهامی خاص تبدیل نمود.

قبل از ادامه مقاله لازم می دانیم که شما را با مهم ترین مباحث ثبت شرکت آشنا کنیم. برای این منظور می توانید به صفحه مقالات زیر مراجعه کنید. 

- مراحل ثبت شرکت از الف» تا ی»

- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت

- نحوه ی ثبت شرکت به صورت آنلاین در سایت اداره ثبت شرکت ها

-راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود

 

در علت این تجویز،می توان گفت که شرکت سهامی عام یک واحد اقتصادی است که مدتی فعالیت داشته و در حالت مزبور،تقلیل سرمایه،منع قانونی برای ادامه ی فعالیت آن ایجاد کرده است.حال که از طریق افزایش سرمایه،امکان رفع این منع فراهم نشده است،قانون با موافقت با تغییر شکل یافتن آن به نوع دیگری از شرکت های تجارتی،خواسته است از انحلال و انهدام آن جلوگیری کند.ماده ی 283 ق.ا.ق.ت مقرر می دارد:در صورتی که سهام جدیدی که به ترتیب مذکور در ماده ی قبل عرضه شده است تماماَ تادیه نشود شرکت نمی تواند به شرکت سهامی عام تبدیل گردد».
انحلال شرکت سهامی:
شرکت سهامی در موارد زیر منحل می شود : (ماده ی 199 ق.ا.ق.ت)
-وقتی که شرکت موضوعی را که برای آن ها تشکیل شده است،انجام داده یا انجام آن غیر ممکن شده باشد.
-در صورتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد.مگر اینکه مدت قبل از انقضاء شده باشد.
-در صورت ورشکستگی
-در هر موقع که مجمع عمومی فوق العاده  صاحبان سهام،به هر علتی رای به انحلال شرکت بدهد.
-در صورت صدور حکم دادگاه بر انحلال شرکت
ذکر این نکته لازم است که انحلال شرکت مادام که به ثبت نرسیده و اعلان نشده باشد،نسبت به ثالث بلااثر است.(ماده ی 210 ق.ا.ق.ت)
موارد انحلال شرکت سهامی به حکم دادگاه
مواردی که به موجب ماده ی 201 ق.ا.ق.ت ،هر ذی نفع می تواند انحلال شرکت سهامی را از دادگاه درخواست کند:
موارد مزبور به شرح ذیل است:
1-در صورتی که تا یک سال پس از به ثبت رسیدن شرکت،هیچ اقدامی جهت انجام موضوع آن صورت نگرفته باشد.
2-در صورتی که فعالیت های شرکت در مدت بیش از یکسال ،متوقف شده باشد.
3-در صورتی که مجمع عمومی عادی سالانه،برای رسیدگی به حساب های یک از سال های مالی،تا ده ماه از تاریخی که اساسنامه معین کرده است،تشکیل نشده باشد.
4-در صورتی که سمت تمام یا بعضی از اعضای هیات مدیره و همچنین سمت مدیر عامل شرکت،طی زاید بر شش ماه بلاتصدی مانده باشد.(عبارت صدر ماده ی 201 ق.ا.ق.ت و بند چهار آن)
بطلان شرکت سهامی:
هرگاه در تشکیل شرکت سهامی عام یا خاص،مقررات قانونی رعایت نشود،بنا به درخواست هر ذی نفع،دادگاه پس از رسیدگی،حکم بطلان شرکت را صادر خواهد کرد.بدین ترتیب ،رعایت نکردن هر یک از مقرراتی که در مورد تشکیل و ثبت شرکت سهامی عام یا خاص گفته شد،موجب بطلان آن نخواهد شد.بطلان مزبور هرگز نمی تواند در حقوق اشخاص ثالث تاثیر بگذارد و موسسین و مدیران و بازرسان و صاحبان سهام شرکت،نمی توانند در مقابل اشخاص مذکور،به این بطلان استناد نمایند.(ماده ی 270 ق.ا.ق.ت) خسارات ناشی از بطلان به صورت  تضامنی،متوجه اشخاصی خواهد بود که مسوول بطلان هستند. اشخاصی را که مسوول بطلان هستند،دادگاه تعیین می کند.
مسوولیت تضامنی مسوولان بطلان به هر یک از صاحبان سهام و اشخاص ثالثی که از بطلان شرکت متحمل خسارت شده اند،حق می دهد که خسارت وارده به خود را از هر یک از آن ها منفرداَ یا از دو یا از همه ی آن ها مجتمعاَ مطالبه و علیه آن ها برای خسارات مزبور،در دادگاه اقامه ی دعوی نمایند.
در صورتی که قبل از صدور حکم بطلان از طرف دادگاه،موجبات بطلان مرتفع شده باشد،دادگاه قرار سقوط دعوای بطلان را صادر خواهد کرد.دادگاه مربوط می تواند بنا به درخواست شرکت،مهلتی که از شش ماه بیشتر نباشد برای رفع موجبات بطلان تعیین کند.در صورتی که ظرف مهلت تعیین شده،موجبات بطلان برطرف نشده باشد.دادگاه حکم مقتضی صادر خواهد کرد.(مواد 271 و 272 ق.ا.ق.ت)
دادگاهی که حکم بطلان را صادر می نماید،باید ضمن حکم خود یک یا چند نفر را به عنوان مدیر تصفیه»تعیین کند تا بر طبق مقررات مربوط به انحلال،به تصفیه ی شرکت مورد بطلان اقدام کنند.هرگاه مدیر یا مدیران تصفیه ی مزبور حاضر به قبول سمت مدیریت تصفیه نباشند،دادگاه امر تصفیه را به اداره ی تصفیه ی امور ورشکستگی»حوزه ی خود ارجاع می نماید.تعیین حق احمه ی مدیر یا مدیران تصفیه در این مورد به عهده ی دادگاه است.(ماده ی 203 ق.ا.ق.ت)
تصفیه ی امور شرکت سهامی:
پس از انحلال شرکت سهامی،امور آن باید تصفیه شود.تصفیه ی امور شرکت سهامی طبق مقررات لایحه اصلاح قانون تجارت(مواد 204 تا 231 ف.ت) ، انجام می گیرد مگر در مورد ورشکستگی که تابع مقررات مربوط به ورشکستگی می باشد.(ماده ی 203 ق.ا.ق.ت)
شخصیت حقوقی شرکت در حال تصفیه:
شرکت سهامی به محض انحلال، در حال تصفیه محسوب می شود.تا خاتمه ی امر تصفیه،شخصیت حقوقی شرکت،جهت انجام امور مربوط به تصفیه،باقی خواهد ماند.باید در دنباله ی نام شرکت،همه جا عبارت در حال تصفیه» ذکر شود و نام مدیر یا مدیران تصفیه در کلیه ی اوراق و آگهی های مربوط به شرکت قید گردد.(ماده ی 206 و ماده ی 208 ق.ا.ق.ت)
اعلام به مرجع ثبت شرکت


الف)تغییر نام شرکت
ب)تغییر موضوع شرکت
ج)تغییر محل شرکت
د)نقل و انتقال سهام(اگر طبق اساسنامه بر عهده ی هیات مدیره باشد)
ه)نقل و انتقال سهام(اگر طبق اساسنامه بر عهده ی مجمع عمومی فوق العاده باشد)
الف)تغییر نام شرکت
مراحل و مدارک مورد نیاز:
1.تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه(طبق نمونه)که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.
2.رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه ی شرکت
3.بعد از تنظیم صورتجلسه،اصل صورتجلسه به انضمام:
الف:لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای آنان رسیده است.
ب:اصل رومه حاوی آگهی دعوت،تحویل اداره ثبت شرکت ها خواهد شد.
یادآوری:قبل از تحویل صورتجلسه ی تغییر نام،متقاضی می بایستی نسبت به پرداخت حق الثبت،اقدام و سپس به واحد تعیین نام،جهت اخذ و ثبت نام جدید،مراجعه کند.
ب)تغییر موضوع شرکت:
1.تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه(طبق نمونه)که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.
2.رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه ی شرکت
3.اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس
4.بعد از تنظیم صورتجلسه،اصل صورتجلسه به انضمام
الف:لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای آنان رسیده است.
ب:اصل رومه ی حاوی آگهی دعوت و مجوز اخذ شده تحویل اداره ی ثبت شرکت ها خواهد شد.
ج)تغییر محل شرکت
مراحل و مدارک مورد نیاز:
1.تشکیل جلسه ی مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه(طبق نمونه)که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.
2.رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه ی شرکت
تذکر1:در صورتی که اختیار تغییر محل شرکت در اساسنامه به هیات مدیره ی شرکت تفویض شده باشد هیات مدیره با تنظیم صورتجلسه نسبت به ثبت تغییر محل شرکت اقدام می کند.
تذکر 2:اگر تغییر محل شرکت از یک شهرستان به شهرستان دیگر باشد می بایستی پرونده ی شرکت به شهرستان مربوطه ارسال گردد.
د)نقل و انتقال سهام(اگر طبق اساسنامه بر عهده ی هیئت مدیره باشد)
مراحل و مدارک مورد نیاز:
1.تشکیل جلسه هیات مدیره
2.تنظیم صورتجلسه که به امضای اعضای هیات مدیره و امضای خریداران و فروشندگان سهام رسیده باشد.
3.فتوکپی شناسنامه ی سهامداران جدید
4.برگ مفاصا حساب نقل و انتقال سهام از سازمان امور مالیاتی کشور(قسمت مالیات بر شرکت ها)
5.فهرست صاحبان سهام قبل و بعد از نقل و انتقال سهام
مدارک بعد از تشکیل جلسه و تنظیم صورتجلسه،تحویل اداره ثبت شرکت ها خواهد شد.
تذکر:چنانچه جلسه ی هیات مدیره با اکثریت اعضاء تشکیل شده باشد،رعایت مفاد اساسنامه در خصوص،حد نصاب ضروری است.
ه)نقل و انتقال سهام(اگر طبق اساسنامه بر عهده ی مجمع عمومی فوق العاده باشد)
مراحل و مدارک مورد نیاز:
1.تشکیل جلسه ی مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه که به امضای هیات رئیسه و خریدار و فروشنده ی سهام رسیده باشد.
2.فتوکپی سهامدار یا سهامداران جدید
3.اخذ مفاصا حساب (مالیات) نقل و انتقال از سازمان امور مالیاتی کشور(مالیات بر شرکت ها)
5.فهرست جداگانه صاحبان سهام قبل از نقل و انتقال

 
هر شرکت و یا موسسه بعد از اینکه به ثبت رسید و آگهی تأسیس آن صادر شد باید طی دو ماه در دارایی تشکیل پرونده داده و جهت اخذ کد اقتصادی اقدام نماید.کد اقتصادی شماره ای است 12 رقمی که برای اشخاص حقیقی و حقوقی که به تولید کالا و خدمات اشتغال دارند، وضع شده است. این کد جهت شناسایی شرکت در واحد مالیاتی استفاده می شود.بر این اساس، مطابق قانون مالیاتی تصویب شده،تمامی شرکت های ثبت شده مم به اخذ کد اقتصادی می باشند.

- ثبت شرکت پیمانکاری برق

- قوانین ثبت شرکت سهامی خاص


اشخاص حقیقی یا حقوقی که کد اقتصادی نداشته باشند روند مالیاتی آنها با مشکل روبه رو خواهد شد و در صورتی که پرونده مالیاتی تشکیل ندهند در مقابل ضوابط وقوانین سازمان امور مالیاتی کشور علی الراس شناخته می شوند.
تخلفات شماره اقتصادی:

استفاده اشخاص حقوقی و حقیقی از شماره اقتصادی سایرین تحت هر عنوان غیرمجاز و خلاف مقررات بوده و تعلق مالیات متوجه شخصی است که شماره اقتصادی او مورد استفاده قرار گرفته است.
هر گونه جعل،تقلب،سوء استفاده و تبانی در ارتباط با شماره اقتصادی خلاف مقررات بوده و با متخلفین برابر مقررات قانونی برخورد خواهد گردید.
دریافت هر گونه وجه اضافه بر ارزش کالا جهت درج شماره اقتصادی فروشنده و یا عدم درج شماره اقتصادی خریدار خلاف مقررات بوده و با متخلفین برابر مقررات برخوردار خواهد شد.
عدم رعایت مفاد این دستورالعمل از جانب اشخاص ذیربط،از قبیل عدم ارائه وی یا درج شماره اقتصادی طرفین معامله در صورتحساب فروش کالا و یا خدمات،خلاف مقررات بوده و با متخلفین برابر مقررات برخورد خواهد گردید.
تبصره 1-در صورتی که فروشنده در هنگام معامله از ارائه شماره اقتصادی خود امتناع ورزد و ارائه کد اقتصادی را منوط به دریافت مبلغی بیشتر از رقم واقعی نماید خرید کالا بدون شماره اقتصادی فروشنده بلامانع است.بشرط آنکه گزارش انجام معامله و امتناع فروشنده از ارائه شماره اقتصادی جهت پیگیری قانونی،حداکثر ظرف یک ماه به اداره کل اطلاعات و خدمات مالیاتی به صورت مکتوب و مستند تسلیم گردد.
جرائم متخلفین در شماره اقتصادی:

کسانی که برای بار اول از دریافت کد اقتصادی امتناع می کنند و یا در رابطه با قوانین کد اقتصادی سرباز می زنند،مشمول پرداخت 2 برابر سود معاملات انجام شده خود می شوند.
چنانچه یک شرکت برای بار دوم مرتکب جرم شود و از درج کد اقتصادی و یا ارسال آن به اداره مالیات خودداری نماید،محل فعالیت اقتصادی به مدت 3 ماه پلمپ می شود.
چنانچه تخلف برای بار سوم انجام شود،فرد متخلف به 3 ماه تا 6 ماه حبس محکوم خواهد شد.این حکم برای تمامی مدیران حقوقی نیز قابل اجرا است.
مدارک مورد نیاز برای درخواست کد اقتصادی اشخاص حقیقی:
_ درخواست کتبی.
_ سه قطعه عکس 2*3 متقاضی.
_ کپی از پروانه کسب.
_ کپی از تمامی صفحات مدارک شناسایی.
_ پرداخت مبلغ 10000 ریال و ارایه فیش پرداختی.
_تکمیل فرم اطلاعات هویتی اشخاص حقیقی.
_ کپی کارت اقتصادی قبلی یا فیش کامپیوتری.

مدارک مورد نیاز برای درخواست کد اقتصادی اشخاص حقوقی:
_ درخواست کتبی شرکت.
_ رومه ی رسمی که آگهی تأسیس شرکت در آن درج شده باشد.
_ فیش پرداختی به مبلغ 10000 ریال.
_ کپی از تمامی صفحات شناسنامه.
_ تنظیم فرم اطلاعات هویتی اشخاص حقوقی
_کپی کارت اقتصادی قبلی یا فیش کامپیوتری.
در صورت نیاز به هر گونه راهنمایی با همکاران ما تماس حاصل فرمایید.مشاوران حقوقی ما با تسلط کاملی که به قوانین و اصول حقوقی دارند،به شما کمک خواهند کرد تا تصمیمات صحیح تری اتخاذ نمایید.

 
در سایر مقالات مقررات راجع به انتقال سهم الشرکه شرکت با مسوولیت محدود را بیان کردیم.در این قسمت برآنیم تا ضمن توضیح کوتاهی راجع به سهام و انواع آن،به بررسی و تشریح نحوه ی نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی خاص بپردازیم.لطفاَ تا پایان این مقاله ما را همراهی بفرمایید.

- ثبت شرکت در اراک

- ثبت شرکت های خصوصی

 تعریف سهام و انواع آن:

در تعریف سهام می توان گفت:"سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص کننده ی میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد.ورقه سهم،سند قابل معامله ای است که نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد.سهم ممکن است بانام و با بی نام باشد".
در صورتیکه برای بعضی از سهام شرکت با رعایت مقررات قانون تجارت مزایایی قایل شوند،این گونه سهام،سهام ممتاز نامیده میشود.
مجموع ارزش سهامی سهام،سرمایه شرکت را تشکیل می دهد وپس از انحلال شرکت هر سهامداری حق دارد،مبلغ اسمی سهام خود را دریافت نماید،در صورتی که سهم انتفاعی جزء سرمایه شرکت نبوده و صاحب آن حق مطالبه مبلغ اسمی آن را پس از انحلال شرکت ندارد.
اصولاَ همه سهامداران در شرکت سهامی از تساوی حقوق برخوردارند و این حقوق شامل میزان مشارکت،تعهدات ومنافع صاحب سهم در شرکت سهامی می باشد و برای استفاده از این حقوق،دارنده سهم باید مبلغ اسمی سهامی را که پذیره نویسی نموده در مهلت قانونی پرداخت نماید.
انواع سهام:
سهم با نام
سهمی است که بر مالکیت شخص معینی دلالت می کند و نام و مشخصات صاحب سهم در ورقه سهم ودر دفتر ثبت سهام شرکت درج می گردد و در موارد ذیل صدور سهام بانام اامی است:
_مادامی که تمام مبلغ اسمی هر سهم بی نام پرداخت نشده باشد.
_سهامی که مدیران شرکت به عنوان وثیقه می سپارند و تا خاتمه مفاصاحساب دوره تصدی مدیران،غیرقابل انتقال می باشد.
_سهام محجورین و صغار به منظور حمایت از حقوق آن ها
_سهام با نام و هرگونه نقل و انتقال آن ها باید در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برسد والا فاقد اعتبار قانونی برای شرکت و اشخاص ثالث خواهد بود.
در صورتی که قسمتی از مبلغ اسمی سهم بانام پرداخت نشود،منتقل الیه قایم مقام ناقل خواهد بود.

نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی خاص:
از آن جا که در شرکت های سهامی،سرمایه شرکت وثیقه ی طلب طلبکاران است و شخصیت شرکا در آن اهمیت ندارد، لذا نقل و انتقال سهام در آن آزادانه است.یعنی شریک می تواند در مواقع وم،با انتقال سهم خود از شرکت خارج شود.بنابراین،در شرکت های سهامی خاص آزادی انتقال سهم مورد قبول قرار گرفته است.اما به موجب ماده 41 ل.ق مجمع عمومی یا مدیران شرکت می توانند این آزادی را محدود نمایند و شروطی را برای انتقال سهام قرار دهند.بدین ترتیب،چنانچه در اساسنامه شرکت سهامی خاص،شرطی مبنی بر منوط کردن انتقال سهام به تصمیم مجمع عمومی یا هیات مدیره وجود نداشته باشد،نقل و انتقال سهام کاملاَ آزاد است.

مدارک لازم جهت نقل و انتقال سهامی شرکت:
_کپی آگهی تاسیس
_کپی رومه رسمی تاسیس
_کپی شناسنامه و کارت ملی تمامی سهامداران فعلی و جدید
_کپی آگهی آخرین تغییرات(در صورت وجود تغییرات)

مراحل نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی خاص:
نقل و انتقال سهام مستم تنظیم سند رسمی نیست اما در مقررات قانونی تشریفاتی برای انتقال سهام با نام قرار داده شده است.چنانچه این تشریفات در هنگام انتقال سهام رعایت نگردد،چنین انتقالی از نظر شرکت و اشخاص ثالث معتبر نیست.
برای نقل و انتقال در شرکت سهامی خاص تمامی افراد واگذارکننده سهامی و گیرنده می بایست مالیات خود را به ادارات مربوطه پرداخت نمایند.با این اوصاف، مراحل نقل و انتقال در شرکت سهامی خاص عبارت است از:
_تنظیم صورتجلسه
_مراجعه ی واگذار کنندگان سهامی و گیرنده به اداره مالیاتی ممیز مالیاتی شرکت مربوطه
__پرداخت مالیات انتقال سهام  و اخذ  گواهی پرداخت مالیات
_ارایه ی مدارک ثبتی
از همراهیتان سپاسگزاریم.


 
آن چه که وم اخذ مجوز سرمایه گذاری را توجیه می نماید، تضمین هایی است که به موجب قانون سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران خارجی در نظر گرفته شده است. هدف از این نوشتار، شناسایی تضمین هایی می باشد که با اخذ مجوز سرمایه گذاری و ثبت شرکت، عاید سرمایه گذار خارجی خواهد شد. پیش از آن، به چند مقاله مرتبط به این نوشتار اشاره خواهیم نمود. شایان ذکر است ، خوانندگان محترم ، علاوه بر مطالعه این مقالات می توانند با مشاوران مجرب ما در ثبت شرکت فکربرتر نیز در ارتباط باشند.

- شرایط ثبت شرکت خارجی، شعبه و نمایندگی در ایران چیست ؟
- در چه صورتی ثبت شرکت خارجی ممنوع است ؟
- زمینه های فعالیت برای شرکت های خارجی در ایران

اول – برخورداری از حقوق، حمایت ها و تسهیلات یکسان با سرمایه گذاری خارجی
شاید از جمله ابتدایی ترین حقوق، برخورداری از رفتار مساوی با دیگران باشد. به رغم این که بسیاری از کشورها جهت جذب سرمایه گذاران به اعطای حقوق و تسهیلاتی بیش از سرمایه گذاران داخلی خود اقدام می نمایند، لیکن به نظر می رسد در صورت مساعد بودن شرایط کشور برای سرمایه گذاری، صرف اعطای حقوق مساوی با سرمایه گذاران داخلی، سرمایه گذاران خارجی را به کشور جذب خواهد نمود.
در این خصوص ماده 8 قانون سرمایه گذاری چنین مقرر می نماید : " سرمایه گذاری های خارجی مشمول این قانون از کلیه حقوق، حمایت ها و تسهیلاتی که برای سرمایه گذاری های داخلی موجود است به طور یکسان برخوردار می باشند ." در ماده مزبور به حقوق، حمایت ها و تسهیلات اشاره شده است که به نظر می رسد آن ها همانا " حقوق " مساوی می باشد. منظور از حقوق مساوی آن است که قوانین و مقررات در خصوص سرمایه گذاری داخلی و خارجی به صورت یکسان اعمال خواهد شد. به بیان دیگر، در رفتار با سرمایه گذاران خارجی در این کشور تبعیضی صورت نخواهد گرفت.
به دنبال عبارت " حقوق " ، قانونگذار به " حمایت ها " و " تسهیلات " اشاره نموده است . بدین معنا که در هر جا که از سرمایه گذار داخلی حمایت گردد، از سرمایه گذار خارجی نیز حمایت خواهد شد. به همین ترتیب اگر تسهیلاتی به سرمایه گذار داخلی اعطا شد، سرمایه گذار خارجی نیز از این قاعده مستثنا نخواهد بود و به وی نیز چنین تسهیلاتی اعطا خواهد گردید.
لازم به ذکر است این ماده از جمله موادی می باشد که در زمان تصویب آن با اختلاف نظرهایی همراه بود. در طرح اولیه قانون سرمایه گذاری به جای " حمایت ها " ، عبارت " معافیت ها " مقرر گردیده بود و از این جهت مورد اعتراض برخی از نمایندگان مجلس واقع شد. استدلال مخالفان حاکی از آن بود که معافیت های مالیاتی در کشور به لحاظ ضرورت راه اندازی تولید در بخش های محروم کشور و به لحاظ حمایت از بخش خصوصی که ضرورت دارد تقویت شود، داده می شود و کسی که از خارج مرزها سرمایه خود را می آورد و محل کار خود را انتخاب می کند، قاعدتاَ بخش خصوصی ضعیفی نیست که معافیت های مالیاتی، به طور وم ، در اختیار آن ها نیز قرار گیرد.
از آن جا که به رغم وجود برخی نظرهای مخالف، اکثریت نمایندگان موافق ماده مزبور بودند، متن ماده به همان صورت مورد تصویب واقع شد. لیکن در پی ایراد شورای نگهبان مبنی بر این که معافیت برای بیگانگان برخلاف قانون اساسی است ، عبارت " معافیت " از متن ماده حذف گردید و " حمایت ها " جایگزین آن شد.
در هر صورت، سرمایه گذاری های خارجی از کلیه حقوقی که برای سرمایه گذاری های داخلی وضع شده به طور یکسان برخوردار می گردند و از کلیه معافیت های مقرر در قانون مالیات های مستقیم ، از جمله معافیت پانزده ساله ای که صرف نظر از سرمایه گذاران داخلی و خارجی برای اشخاص حقیقی و حقوقی که در مناطق آزاد به انواع فعالیت های اقتصادی اشتغال دارند مقرر گردیده است، بهره مند می شوند.

دوم- تضمین در قبال ملی شدن و سلب مالکیت قانونی
از دیگر تضمین هایی که قانون سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران خارجی در نظر گرفته است، تضمین در قبال ملی شدن و سلب مالکیت قانونی است . بدین توضیح که طبق مقررات بین المللی، گرفتن اموال خارجیان باید به صورت قانونی صورت گیرد. به عبارت دیگر، زمانی چنین سلب مالکیتی قانونی قلمداد می شود که نخست برای منفعت عمومی باشد و دوم به صورت غیرتبعیض آمیز انجام شود. البته اگرچه این وظیفه به موجب مقررات بین المللی باقی است که خسارت ناشی از چنین عملی جبران گردد، اما همیشه چنین نیست که کلیه اقدام های دولت ها در مواردی که مربوط به اعمال حاکمیت می باشد به پرداخت خسارت منجر شود. زیرا در حقوق ایران نیز مجموع قوانین و مقررات نشان می دهند که مانند سایر سیستم های حقوقی بزرگ جهان و تحت تاثیر و با الهام از حقوق فرانسه، دولت می تواند در اقدام هایی که مربوط به اعمال حاکمیت می باشند و برای تامین منافع عامه ضرورت دارند، به طور یکجانبه در قراردادهای منعقد شده با اشخاص خصوصی دخل و تصرف نماید و حتی در مواردی دولت مجبور به پرداخت خسارت نخواهد بود.
به طور کلی سلب مالکیت در مفهوم عام کلمه عبارت است از هر گونه اقدام دولت که مانع اعمال حق مالکیت مالک نسبت به اموال و دارایی های منقول یا غیرمنقول می گردد، خواه این اقدام بر اساس قانون باشد یا ناشی از تصمیم های اداری و قضایی. ملی کردن نیز تا حدود زیادی مفهومی مشابه دارد ، با این تفاوت که ملی کردن در جهت برنامه ریزی های ی ملی می باشد.
قانون سرمایه گذاری به موجب ماده 9 به این مساله می پردازد. طبق این ماده " سرمایه گذاری خارجی مورد سلب مالکیت و ملی شدن قرار نخواهد گرفت مگر برای منافع عمومی، به موجب فرآیند قانونی، به روش غیرتبعیض آمیز و در مقابل پرداخت مناسب غرامت به ماخذ ارزش واقعی آن سرمایه گذاری بلافاصله قبل از سلب مالکیت.
تبصره 1- تقاضای جبران خسارت وارده باید حداکثر در مدت یکسال پس از سلب مالکیت یا ملی شدن به هیات تسلیم شود.
تبصره 2- اختلاف ناشی از سلب مالکیت یا ملی شدن بر اساس ماده 19 این قانون حل و فصل خواهد شد.
همان گونه که ملاحظه می شود، قانونگذار به موجب ماده فوق مقرر می نماید که سرمایه گذاری خارجی را مورد سلب مالکیت و ملی شدن قرار نخواهد داد، مگر آن که این اقدام به صورت قانونی و بنا بر اصول پذیرفته شده بین المللی انجام شود. به موجب این ماده سلب مالکیت و ملی شدن تنها زمانی صورت خواهد گرفت که اولاَ : برای منافع عمومی باشد ؛ ثانیاَ : به موجب فرایند قانونی باشد و بنابراین این اقدام در نتیجه تصمیم های اداری و قضایی صورت نخواهد گرفت ؛ ثالثاَ : به روش غیرتبعیض آمیز خواهد بود. رابعاَ : در مقابل پرداخت مناسب غرامت به ماخذ ارزش واقعی آن سرمایه گذاری بلافاصله قبل از سلب مالکیت باشد که به نظر می رسد ماخذ مناسبی برای تعیین ارزش مال می باشد.
در خصوص تضمین های مقرر در قوانین و مقررات حاکم بر مناطق آزاد لازم به ذکر است مقوله ملی شدن و سلب مالکیت تنها مزایایی است که به عنوان تضمین و حمایت بدان اشاره گردیده است. ماده 21 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد ، حقوق قانونی سرمایه گذاران خارجی را که پذیرش سرمایه آن ها به تصویب هیات وزیران رسیده است، مورد تضمین و حمایت قرار می دهد و مقرر می نماید : " سرمایه سرمایه گذاران مزبور چنانچه در مواردی به وسیله قانون به نفع عموم ملی شود یا اینکه از سرمایه گذاران یاد شده سلب مالکییت شود، جبران عادلانه خسارت به عهده دولت می باشد ."
افزون بر این، ماده 10 مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد، سرمایه سرمایه گذاران خارجی را که موفق به اخذ مجوز سرمایه گذاری گردیده اند، مورد حمایت مقررات مزبور قرار می دهد و چنین مقرر می نماید : " سرمایه سرمایه گذاران خارجی. چنان چه در مواردی به وسیله قانون به نفع عموم ملی شود یا اینکه از سرمایه گذاران یاد شده سلب مالکیت شود جبران عادلانه خسارت به عهده دولت جمهوری اسلامی ایران می باشد. پرداخت خسارت به ماخذ ارزش بازاری سرمایه گذاری بلافاصله قبل از ملی شدن و یا سلب مالکیت خواهد بود و سرمایه گذار خارجی باید ظرف مدت سه ماه از تاریخ ملی شدن یا سلب مالکیت ، تقاضای جبران خسارت را به سازمان منطقه تسلیم نماید ". چنان که ملاحظه می شود، ماده یاد شده به مسایلی از جمله به وم غیرتبعیض آمیز بودن سلب مالکیت و یا قانونی بودن فرایند آن توجهی ننموده است، بلکه تنها به این مساله اشاره می نماید که جبران خسارت عادلانه " به ماخذ ارزش بازاری سرمایه گذاری بلافاصله قبل از سلب مالکیت " محاسبه خواهد شد که ظاهراَ منظور از ارزش بازاری همان ارزش واقعی می باشد که در بازار آزاد مورد معامله قرار می گیرد. به علاوه مقرره مزبور سرمایه گذار خارجی را مکلف نموده است ، ظرف سه ماه تقاضای جبران خسارت نماید.
این نکته نیز باید اضافه گردد که عدم اشاره به مزایای دیگر به غیر از مزیت مزبور در قوانین و مقررات مناطق آزاد بدین معنا نخواهد بود که سرمایه گذار خارجی برای فعالیت در این مناطق در عمل با مشکلات بیشتری نسبت به سرزمین اصلی روبرو می باشد . چرا که علی رغم عدم صراحت قانونی، در مناطق آزاد عملاَ سرمایه گذار خارجی از حقوق مساوی با سرمایه گذاران داخلی برخوردار می باشد که از آن جمله این است که پرداخت مالیات به مدت پانزده سال معاف خواهد بود.

سوم- سایر تضمینها
بند " الف" ماده 4 آیین نامه سرمایه گذاری، ویژگی ها و تسهیلاتی را برای سرمایه گذاری های خارجی بیان می دارد که به صورت مشترک شامل همه انواع سرمایه گذاری ها، اعم از سرمایه گذاری های مستقیم خارجی یا هر یک از زوش های ترتیبات قراردادی می باشد که از جمله این تضمین ها مقرر گردیده است : " سرمایه گذاران خارجی از رفتار یکسان با سرمایه گذاران داخلی برخوردارند " . با توجه به این که " رفتار " دارای مفهومی متفاوت از " حقوق " می باشد ، به نظر می رسد قانونگذار در این قسمت تضمینی بیش از آن چه بررسی گردید، برای سرمایه گذار خارجی قائل شده است. به عبارت دیگر، صرف نظر از آن که سرمایه گذاران خارجی از حقوق یکسان با سرمایه گذاران داخلی برخورداراند، در اعمال این حقوق نیز با آن ها به صورت یکسان با سرمایه گذاران داخلی رفتار خواهد شد.
به علاوه طبق بند دیگر از همین ماده : " ورود سرمایه نقدی و غیرنقدی خارجی صرفاَ بر اساس مجوز سرمایه گذاری انجام می گیرد و به مجوز دیگری نیاز ندارد ". منظور قانونگذار از تنظیم چنین بندی اعلام این مطلب می باشد که با صدور مجوز سرمایه گذاری، به اخذ مجوز دیگری برای ورود و به عبارت دیگر " پذیرش " سرمایه نقدی و غیرنقدی نیاز نخواهد بود. زیرا آن چه که برای سرمایه گذار خارجی مطرح می باشد آن است که با اخذ مجوز سرمایه گذاری، سرمایه وی مورد پذیرش قرار گیرد ، تا بتواند به عنوان مثال در صورت ملی شدن از تضمین های قانون سرمایه گذاری برخوردار گردد. طبق قانون سرمایه گذاری پس از اخذ مجوز، سرمایه گذار به وارد نمودن سرمایه خود اقدام می نماید و ورود سرمایه از جمله با اعلامیه بانک یا گمرک اثبات می گردد و در این خصوص به صدور مجوز دیگری نیاز نخواهد بود ؛ اگرچه خروج سرمایه منوط به صدور مجوز از سوی هیات سرمایه گذاری خواهد بود.
از جمله دیگر تسهیلات مشترک سرمایه گذاری خارجی مقرر گردیده است : " حجم سرمایه گذاری خارجی در هر مورد تابع هیچگونه محدودیتی نیست ". بنابراین سرمایه گذاری خارجی ممکن است به انجام دادن یک پروژه بسیار کوچک و با سرمایه کم و یا به انجام دادن یک پروژه بزرگ با میلیاردها دلار سرمایه منجر شود، بدون آن که هیچ گونه محدودیتی در این زمینه وجود داشته باشد، البته صرف نظر از محدودیتی که به موجب بند " د " ماده 2 قانون سرمایه گذاری مقرر گردیده است. در هر صورت به نظر می رسد به سختی می توان این موارد را از جمله تضمین ها یا حتی تسهیلات معرفی نمود.
از جمله ابداعات قانون سرمایه گذاری مصوب 1380، که می تواند به عنوان یک تضمین تلقی گردد، ذیل ماده 24 این قانون می باشد. به موجب این ماده : ". مفاد این قانون توسط قوانین و مقررات آتی در صورتی لغو یا تغییر می یابد که لغو یا تغییر این قانون در قوانین و مقررات مذکور تصریح شده باشد ." اگرچه نحوه نگارش ماده تا حدودی مبهم است ، لیکن به نظر می رسد هدف از تنظیم آن، استحکام بخشیدن بیشتر به قانون سرمایه گذاری است، تا این که ابهام های آتی را در خصوص تغییر یا لغو ضمنی آن کاهش دهد. به عبارت دیگر، مادامی که قانون مزبور با صراحت قانونی از اعتبار ساقط نشود، خدشه ای به آن وارد نخواهد شد.


 
زمانی که صحبت از خرید کفش می شود ، کیفیت در اولویت قرار می گیرد. به عنوان مثال اگر شما تصمیم بگیرید با هدف حفظ سلامتی خود و یا مسابقه و رقابت با دیگران شروع به دویدن کنید ، باید به دنبال کفشی مناسب باشید. یک کفش مناسب می تواند جلوی بروز بسیاری حوادث، جراحات و دردها را بگیرد.

خوشبختانه برندهای فوق العاده ای از انواع کفش در جهان وجود دارند که نگرانی های شما را برطرف خواهند کرد. برندهایی که بخشی از زندگی روزمره ما شده اند. شاید جالب باشد که بدانید ، موسسه اینتربرند در تازه ترین گزارش خود که به معرفی 100 برند باارزش جهان در سال 2011 میلادی پرداخت ، از برند آدیداس نیز نام برده است.
تولید کنندگان کفش برای اینکه بتوانند رقابتی سالم داشته باشند، باید به این نکته پی ببرند که با ثبت برند تا چه حد می توانند در فروش محصولات خود به موفقیت برسند.
مهم ترین هدف از ثبت برند کفش این است که کفش شما در بازار به خوبی شناخته می شود و مشتریان با دیدن محصولات شما به اصالت و تولیدکننده آن واقف شوند. بدین ترتیب ، شما به یک ابزار قدرتمند دست پیدا کرده اید تا بواسطه آن و با سرمایه گذاری آن بتوانید بازار خود را توسعه دهید و در صورت موفقیت به شهرت و اعتبار بیشتر دست پیدا کنید و ارزش کار و شرکت خود را به طور فوق العاده ای افزایش دهید .
برندها به خودی خود دارای ارزش مادی و معنوی هستند و برخی از شرکت ها بعد از به شهرت رساندن یک علامت تجاری یا برند ، حقوق مادی و معنوی آن را به شرکت های دیگر می فروشند.
علائم تجاری در واقع جزء مالکیت معنوی فرد محسوب می شوند و دارای ارزش اقتصادی هستند و قسمتی از اموال شرکت ها محسوب شده و قابلیت انتقال و فروش به غیر را دارند .
نیازی به گفتن این مطلب نیست که برای ثبت برند ، باید شرایط خاصی را رعایت نمایید . ذیلاَ به بررسی مهم ترین این موارد می پردازیم. در این رابطه ، مقالات ذیل را نیز می توانید بخوانید :
- آیا با ضوابط قانونی ثبت برند کیف و کفش آشنایی دارید ؟
- شرایط و مدارک ثبت برند پوشاک
- 6 نکته که برای ثبت برند باید بدانید.

• برخی از اصول راهنما برای ثبت برند کفش :
1- مهم ترین مساله ای که در ثبت کردن برند باید بدانید این است که برندها و علائم نباید با یکدیگر تکراری باشند، یعنی قبل از ثبت کردن برند باید نسبت به یکتا بودن آن اطمینان حاصل نمایید. در صورت وجود کوچکترین مشابهتی بین برند مورد نظر شما و برندی که قبلاَ در همان طبقه ثبت شده است، اظهارنامه علامت تجاری شما رد خواهد شد.

ثبت برند
2- نام انتخاب شده می تواند شامل هر کلمه ، حرف یا حروف ، عدد ، رنگ ، تصویر ، ترسیمات ، عکس ، شکل ، برچسب یا ترکیب آن ها که برای تشخیص کالاها یا خدمات مورد استفاده قرار می گیرد باشد.
3- قبل از شروع هر اقدامی برای ثبت کردن برند، از برند مورد نظر خود استعلام بگیرید تا از درصد موفقیت در ثبت شدن آن اطلاع پیدا کنید و از این طریق از هدر رفتن هزینه و زمان خود جلوگیری نمایید.
4- چنانچه علائم نتواند کالاها یا خدمات یک شرکت را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز نماید شرایط ثبت را ندارد.
5- هر گاه استفاده از برند توسط اشخاص ثالث، به صورت نام تجاری یا علامت یا علامت جمعی، یا هر گونه استفاده از آن ها که عرفاَ باعث فریب عموم شود ، غیرقانونی تلقی می شود.
6- هنگامی که قصد ثبت کردن برند دارید می بایست با در نظر گرفتن طبقه بندی علائم تجاری ، نسبت به ثبت آن اقدام نمایید. طبقه بندی علامت تجاری بدین صورت است که طبقات 1 الی 34 مربوط به کالاها و محصولات و طبقات 35 الی 45 مربوط به خدمات است. در این لیست ، طبقه 25 به پوشاک ، پاپوش ( کفش ) و پوشش سر اختصاص داده شده است.
7- متقاضی باید ظرف مدت 30 روز پس از اعلام مرجع ثبت مبنی بر تایید نهایی علامت ، نسبت به پرداخت هزینه های ثبت علامت وانتشار آگهی اقدام نماید. در صورت عدم پرداخت هزینه ها در مهلت مقرر فوق، اظهارنامه کان لم یکن تلقی می گردد. این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور 60 روز می باشد.
8- برند یا طبقه کالا یا صاحب برند و هم نشانی ممکن است احتیاج به تغییر ثبت داشته باشد بنابراین باید نسبت به ثبت تغییرات اقدام گردد والا رسمیت نخواهد داشت و حمایت نخواهد شد. ثبت تغییرات به موجب اظهارنامه رسمی به وسیله صاحب علامت یا قائم مقام و نماینده او خواهد بود . تغییر اگر مربوط به خود علامت باشد باید ده نمونه از علامت جدید ضمیمه اظهارنامه شود . تغییرات در ظهر برگ تصدیق علامت منعکس می گردد . بر طبق مواد 14 و 16 بخش مهمی از تغییرات که تاثیرگذار است و در آئین نامه آمده باید در رومه رسمی آگهی شود.
9- هر گاه علامت ثبت شده ظرف سه سال از تاریخ ثبت آن از طرف صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او بدون عذر موجه مورد استفاده تجاری در ایران یا در خارجه قرار نگیرد هر ذی نفعی می تواند ابطال آن را از دادگاه درخواست نماید.

• اشتباهات رایج در ثبت برند
1- توجه داشته باشید که برندی که تقاضای آن یکبار از سوی کارشناسان اداره مالکیت معنوی رد شود، برای دفعات بعدی شانس بسیار کمی برای ثبت شدن دارد و اصطلاحاَ سابقه چنین برندی خراب می شود.
2- اسامی محدود کننده مانند نام تجاری مبتنی بر مکان را انتخاب نکنید. به عنوان مثال، چنانچه قصد دارید که کسب و کار خود را به فراتر از مکان جغرافیایی خود توسعه بدهید ، انتخاب یک اسم که در آن نام شهر یا مکان جغرافیایی وجود دارد ، کاری اشتباه خواهد بود.
3- انتخاب نام تجاری مبتنی بر کسب و کار خانوادگی نیز می تواند اشکالاتی داشته باشد . چرا که ممکن است فرزندانتان در آینده تصمیمی برای ادامه کسب و کار شما نداشته باشند.
لازم به توضیح است، بسته به اینکه تصمیم به ثبت برند شخص حقیقی دارید و یا تصمیم به ثبت کردن برند حقوقی، یعنی برندی که مالک آن شرکت ها ، موسسات و یا سازمان ها خواهند بود را دارید و همچنین بسته به اینکه برندی که ثبت می نمایید فارسی باشد و یا لاتین باشد، مدارکی که باید تهیه نمایید تا حدودی با هم متفاوت است که در ادامه مدارک مورد نیاز برای ثبت کردن برند شخص حقیقی و شخص حقوقی را با هم بررسی می نماییم.
-ثبت برند به صورت حقیقی : برای اینکه بتوانید علامت تجاری خود را به صورت حقیقی به ثبت برسانید به مدارکی از قبیل اصل مدرک شناسایی، کپی برابر اصل شده جواز و تصویر لوگو به ابعاد 6 * 6 نیاز خواهید داشت.
ثبت کردن برند به صورت حقوقی : برای ثبت کردن برند به صورت حقوقی به مدارکی از قبیل مدارک ثبتی شرکت ( رومه رسمی تاسیس شرکت ؛ آگهی تاسیس و آگهی تغییرات شرکت در صورت وجود ) ، مدارک شناسایی مربوط به آخرین مدیر عامل شرکت ، کپی برابر اصل شده جواز و تصویر لوگو به ابعاد 6 * 6 نیاز خواهد بود.
نکته مهم : در صورتی که مایلید تا علامت تجاری شما به صورت لاتین به ثبت برسد لازم است تا کارت بازرگانی و کپی آن را نیز به مجموعه مدارکی که می بایست به جهت ثبت برند ارائه داد اضافه نمود.


 
در عصر کنونی در همه کشورهای جهان عمده فعالیت های بخش های مختلف اقتصادی، تجاری، صنعتی ، خدماتی و غیره در قالب شرکت های تجاری انجام می پذیرد. در کشور ما نیز در طی یک قرن اخیر شرکت های تجاری زیادی تاسیس و به ثبت رسیده اند.
قانون تجارت ایران، برای شرکت های تجاری ، شخصیت حقوقی قائل شده است . دارا بودن شخصیت حقوقی به این معناست که شرکت صلاحیت داشتن حقوق و تکالیف و نیز صلاحیت اجرای آن ها را دارد.

چون شرکت های بازرگانی به صور گوناگون تشکیل می گردند، و هر یک از انواع آن ، خصوصیت مخصوص به خود را دارد، لذا فهرست وار به ذکر اقسام و تعریف قانونی هر یک از آن ها بر اساس قانون تجارت ایران و نیز مدارک ثبت آن ها اشاره نموده و سپس به شرح تفصیلی مراحل ثبت آن ها خواهیم پرداخت .

تعریف شرکت تجاری و اقسام آن 
تاجر ممکن است شخص حقیقی باشد یا شخص حقوقی. اگر تاجر شخص حقوقی باشد، به آن شرکت تجاری گفته می شود. شرکت تجاری را می توان چنین تعریف کرد :
1- مشارکت و اجتماع حقوق دو یا چند شریک در یکی از قالب های پیش بینی شده در قوانین تجاری
2- همچنین می توان شرکت تجاری را این گونه تعریف کرد که قراردادی است میان دو یا چند شخص که بنا بر آن هر یک از شرکا، آورده ای با خود به شرکت می آورد، با این وصف که مالکیت هر شریک نسبت به آورده اش منحل شود و آورده ها به مالکیت شخص حقوقی شرکت درآید و سود و زیان نیز به نسبت مقرری بین ایشان تقسیم شود .
لازم به ذکر است تشکیل شرکت ااماَ با مشارکت اشخاص حقیقی نیست و ممکن است چند شرکت تجاری که دارای شخصیت حقوقی مستقلی هستند برای انجام فعالیت تجاری با مشارکت همدیگر اقدام به تشکیل یک شرکت نمایند.
شرکت های تجاری ، خود دارای اقسامی هستند. در طراحی این اقسام مختلف و تنظیم مقررات متفاوت آن ها، مولفه های گوناگونی مانند تعداد شرکا، میزان سرمایه آن ها ، میزان مسئولیت شرکای آن ها، نحوه تشکیل و انحلال شرکت، نحوه اداره شرکت، نحوه خروج عضو از شرکت، میزان امنیت اقتصادی شرکا و . نقش داشته است.

تعریف شرکت تجاری
اقسام شرکت های تجاری طبق ماده 20 ق. ت از قرار ذیل است :
1- سهامی ( عام و خاص )
2- با مسئولیت محدود
3- تضامنی
4- نسبی
5- مختلط غیرسهامی
6- مختلط سهامی
7- تعاونی ( تولید و مصرف )
در قانون " اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و اجرای ت های کلی اصل 44 قانون اساسی " شرکت های ذیل به اقسالم شرکت های تجاری اضافه شده اند :
1- شرکت تعاونی سهامی عام ؛
2- شرکت تعاونی فراگیر ملی

1- تعریف شرکت سهامی عام :

شرکت سهامی عام شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که در موقع تاسیس کم تر از پنج میلیون ریال نخواهد بود ، به سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه تقسیم شده است که قسمتی از آن به وسیله موسسین و قسمتی دیگر از طریق فروش سهام به مردم، تعهد و تامین می گردد.
مسئولیت صاحبان سهام که نباید کم تر از پنج نفر باشند، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست و طبق قوانین تجاری و مالی و اساسنامه شرکت اداره می شود. ( مواد 1، 2، 3،5 ،24،29،32 و 107 لایحه 24/ 12/ 1347 )
2- تعریف شرکت سهامی خاص :
بند دوم ماده 4 لایحه قانونی در تعریف شرکت سهامی می گوید :
" شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس، منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است، این گونه شرکت ها شرکت سهامی خاص نامیده می شوند ".
بنابراین با توجه به تعریف قانونی فوق و مواد 1 تا 3 و 20 لایحه قانونی مذکور و عنایتاَ به مقررات ماده 575 قانون مدنی مصوب / 2/ 1307 می توان شرکت سهامی خاص را چنین تعریف نمود :
شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناَ در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کم تر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهامداران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کم تر از سه نفر باشد محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست.
3- تعریف شرکت با مسئولیت محدود :
شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا، بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. ( ماده 94 قانون تجارت )
4- تعریف شرکت تضامنی :
ماده 116 قانون تجارت مصوب 13/ 2/ 1311 شرکت تضامنی را تعریف کرده و مقرر می دارد :
" شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص، برای امور تجاری بین دو یا چند نفر، با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود :
اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد، هر یک از شرکا، مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است .
هر قراردی که بین شرکا برخلاف این ، ترتیب داده شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث، کان لم یکن خواهد بود ".
5- تعریف شرکت نسبی :
ماده 3 قانون تجارت شرکت نسبی را چنین تعریف نموده است :
شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته.
در شرکت نسبی که یکی از شرکت های اشخاص محسوب است و بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای که در شرکت گذاشته مسئولیت دارد. در این نوع شرکت قانونگذار از کلمه " میزان سهم " یا " میزان سرمایه " استفاده ننموده است بلکه از کلمه " نسبت " استفاده نموده است.
6- تعریف شرکت مختلط سهامی :
شرکت مختلط سهامی، شرکتی است بین یک یا چند شریک ضامن از یک سو و دو یا چند شریک سهامی از سوی دیگر، به منظور امور تجاری، که در آن در صورتی که دارایی شرکت در زمان انحلال برای تادیه دیون کافی نباشد، هر شریک ضامن مسئول تادیه کلیه دیون است، ولی مسئولیت شریک سهامی، فقط به میزان سهام او در شرکت است. در این شرکت سرمایه شرکاء سهامی، به صورت سهام در می آید، اما سرمایه شرکاء تضامنی به صورت سهام در نمی آید. ( ماده 162 ق. ت )
این شرکت به صورت همزمان و توامان از یک سو و برای عده ای، برخی از اوصاف و مزیت های شرکت تضامنی را داراست و از سوی دیگر و برای عده ای دیگر، برخی از اوصاف و مزیت های شرکت سهامی را .
7- تعریف شرکت مختلط غیرسهامی :
به موجب ماده 141 قانون تجارت : " شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود ".
8- تعریف شرکت تعاونی :
شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی و حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبودی وضع مادی و اجتماعی اعضاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آن ها طبق اصولی که در قانون تعاونی ها مطرح است تشکیل می شود.
موضوع شرکت های تعاونی ممکن است یک یا چند منظوره باشد. مانند انجام خدمات عمومی، هرگونه فعالیت مربوط به تولید محصولات کشاورزی و صنعتی و فروش محصولات مزبور، تهیه و توزیع هر نوع کالا و لوازم مورد نیاز زندگی و حرفه ای آنان ( شرکاء ) ، تحصیل وام و اعتبار برای شرکاء ، قرار دادن وسائل کار در اختیار کسانی که قادر به کار هستند ولی وسائل کار و توان مالی ندارند ( مثل دار قالی بافی و پشم جهت فرش بافی ) ، اقدام به عملیات ساختمانی و ایجاد مسکن و .

مدارک ثبت انواع شرکت های تجاری 
 مدارک لازم برای ثبت شرکت سهامی خاص
در حال حاضر برای ثبت شرکت سهامی خاص در اداره ثبت شرکت ها مدارک ذیل باید از طرف متقاضی تهیه و تحویل اداره مربوطه شود :
1- دو برگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص و تکمیل آن و امضا ذیل اظهارنامه توسط کلیه سهامداران
تذکر : اوراق اظهارنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند.
2- دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران .
3- دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
4- دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضای مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
5- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران و در صورتی که مدیر عامل خارج از اعضای هیئت مدیره باشد که در دفاتر اسناد رسمی قابل تهیه است.
6- فتوکپی شناسنامه
7- معرفی نامه نمایندگان، در صورتی که سهامداران و اعضای هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن .
8- تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار ، مبنی بر غیردولتی بودن آن
9- گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا افتتاح شده است.
تذکر : در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت آورده غیرنقدی باشد ( اموال منقول و غیرمنقول ) ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری اامی است و در صورتی که اموال غیرمنقول جزء سرمایه شرکت قرار داده شود ارائه مستندات مربوطه ضروری است.
10- اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره مربوط به این کار
توجه : کلیه شرکت های سهامی خاص موظفند یک جلد دفتر سهام جهت ثبت سهام شرکت تهیه نمایند و تغییرات سهام نیز طبق مقررات در آن ثبت گردد.
 مدارک ثبت شرکت سهامی عام 
برای ثبت شرکت سهامی عام مدارک زیر باید تهیه شود :
مدارک لازم برای انجام این کار شامل مدارک قبل از پذیره نویسی و مدارک بعد از پذیره نویسی و تاسیس شرکت بدین شرح می باشد :
الف) مدارک لازم جهت کسب اجازه پذیره نویسی شرکت سهامی عام در حال تاسیس :
1- دو نسخه طرح اظهارنامه شرکت سهامی عام ؛
2- دو نسخه طرح اساسنامه شرکت سهامی عام ؛

مدارک ثبت شرکت سهامی عام را اینجا بخوانید
3- دو نسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی ؛
4- گواهی بانکی مبنی بر واریز حداقل 35% سرمایه، تعهد توسط موسسین ؛
5- تصویر مصدق شناسنامه موسسین
ب) مدارک لازم جهت تاسیس :
1- دو نسخه اظهارنامه ؛
2- دو نسخه اساسنامه ؛
3- دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین ؛
4- دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره ( تعداد مدیران ، حداقل پنج نفر می باشد ).
5- آگهی دعوت مجمع موسسین در رومه تعیین شده ؛
6- فتوکپی شناسنامه مدیران ( در مورد اشخاص حقوقی، ارائه برگ نمایندگی، لازم است ).
7- گواهی بانک مبنی بر واریز 35% سرمایه شرکت ؛
8- ارائه مجوز یا موافقت اصولی یا مجوز از مراجع ذی صلاح در صورت نیاز .
 مدارک لازم برای ثبت شرکت های با مسئولیت محدود 
در حال حاضر برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود در اداره ثبت شرکت ها مدارک ذیل باید از طرف متقاضی تهیه و تحویل داده شود:
1- دو برگ تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران
2- دو برگ شرکت نامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
تذکر : اوراق تقاضانامه و شرکت نامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند.
3- دو جلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
4- دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین و هیئت مدیره که به امضای سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
5- دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضای مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
6- فتوکپی شناسنامه و صورت جلسه هیئت مدیره
7- کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران و در صورتی که مدیرعامل خارج از اعضای هیئت مدیره باشد. ( برابر اصل در مراجع قضایی یا دفاتر اسناد رسمی صورت می گیرد ).
8- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی بازرسین
9- معرفی نامه نمایندگان، در صورتی که سهامداران و اعضای هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن .
10- تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار ، مبنی بر غیردولتی بودن آن
تذکر : در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت آورده ی غیرنقد باشد ( اموال منقول و غیرمنقول) ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری اامی است و در صورتی که اموال غیرمنقول جزء سرمایه شرکت قرار داده شود ارائه مستندات مربوطه ضروری است.
11- اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها
 مدارک لازم برای ثبت شرکت های تضامنی
1- یک نسخه از شرکت نامه ؛
2- یک نسخه از اساسنامه شرکت ( اگر باشد ) ؛
3- نوشته به امضای مدیرشرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدی و تسلیم سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت حصه های غیرنقدی ؛
4- اسامی شریک یا شرکایی که برای اداره کردن شرکت معین شده اند.
 مدارک لازم برای ثبت شرکت های مختلط غیرسهامی :
1- یک نسخه مصدق از شرکت نامه ؛
2- یک نسخه مصدق از اساسنامه ( اگر باشد ) ؛
3- اسامی شریک یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند.
 مدارک لازم برای ثبت شرکت های مختلط سهامی :
1- یک نسخه مصدق از شرکت نامه ؛
2- یک نسخه مصدق از اساسنامه ؛
3- اسامی مدیر یا مدیران شرکت ؛
4- نوشته به امضای مدیر شرکت حاکی از تعهد پرداخت تمام سرمایه سهامی و پرداخت واقعی لااقل ثلث از آن سرمایه ؛
5- سواد مصدق از تصمیمات مجمع عمومی در موارد مذکور در موارد مذکور در مواد 40 و 41 و 44؛
6- نوشته به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدی شرکای ضامن و تسلیم سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت حصه های غیرنقدی.
 مدارک لازم برای ثبت شرکت های نسبی 
1- یک نسخه مصدق از شرکت نامه ؛
2- یک نسخه مصدق از اساسنامه ( اگر باشد ) ؛
3- اسامی مدیر و یا مدیران شرکت ؛
4- نوشته به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداختن تمام سرمایه نقدی و تسلیم تمام سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت حصه های غیرنقدی
 مدارک لازم برای ثبت شرکت های تعاونی 
اسناد و مدارک لازم برای انجام این کار بر اساس قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 13/ 6/ 1370 به شرح ذیل است :
1- مجوز ثبت صادره از وزارت تعاون
2- تهیه و تنظیم اساسنامه شرکت در دو نسخه که به تصویب مجمع عمومی رسیده باشد.
3- دعوت نامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی
4- صورت جلسه تشکیل مجمع موسس و اولین مجمع عمومی و اسامی اعضا و هیئت مدیره منتخب و بازرسان
5- رسید پرداخت مقدار لازم التادیه سرمایه
6- مدارک لازم مربوط به تقویم و تسلیم آن مقدار از سرمایه شرکت که به صورت جنسی بوده است ( اگر باشد )

ثبت شرکت تعاونی
7- لیست امامی حاضران در اولین جلسه مجمع عمومی عادی که حاوی امضای آن ها باشد.
8- لیست اسامی و مشخصات و نشانی اعضای اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان اعم از اصلی و علی البدل و مدیرعامل
9- قبولی کتبی اعضای اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان
10- صورت جلسه اولین هیئت مدیره دایر بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیئت مدیره و انتخاب صاحبان امضاهای مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و انتخاب مدیرعامل
11- تقاضانامه تکمیل شده شرکت تعاونی که به امضای اعضای هیئت مدیره رسیده باشد در دو نسخه ( تقاضانامه مزبور به صورت اوراق چاپی بوده و باید از اداره مشخص شده اخذ و تکمیل شود ).
12- شرکت نامه تکمیل شده شرکت تعاونی که به امضای تمامی اعضا رسیده باشد در دو نسخه ( شرکت نامه مزبور به صورت اوراق چاپی بوده و باید از اداره ثبت شرکت ها اخذ و تکمیل شود )
13- درخواست کتبی شرکت
14- طرح پیشنهادی و ارائه مجوز وزارت تعاون
15- مدارک دعوت موضوع بند 2 ماده 32
اولین هیئت مدیره پس از اعلام قبولی مکلفند با انجام تشریفات مقرر نسبت به ثبت تعاونی اقدام نمایند.
لازم به تذکر است که به موجب مقررات وزارت تعاون، سرمایه تامین یا تعهد شده از طرف اعضا در مرحله تاسیس شرکت، نباید کمتر از 51 درصد کل سرمایه شرکت باشد و هر تعاونی وقتی ثبت و تشکیل می گردد که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد؛ تقدیم و تسلیم شده باشد. اعضای تعاونی نیز مکلفند مبلغ پرداخت نشده سهم خود را ظرف مدت مقرر در اساسنامه تادیه نمایند. ( ماده 21 قانون تعاون )
 مدارک لازم برای ثبت موسسات غیرتجاری 
1- دو نسخه تقاضانامه ثبت موسسه که به صورت چاپی می باشد.
2- تنظیم اساسنامه حداقل در دو نسخه ؛
3- تنظیم صورت جلسه مجمع عمومی موسسین حداقل در دو نسخه
طبق بخشنامه ثبتی شماره 43651/ 92- 07/ 03/ 92 جهت ثبت تاسیس کلیه مجامع امور صنفی سه گانه شامل مجمع امور صنفی توزیعی و خدماتی، تولیدی و خدمات فنی و مجمع امور صنفی مشترک، علاوه بر مدارک فوق اخذ مجوز تشکیل و ثبت مجمع از اداره صنعت، معدن و تجارت اامی می باشد. همچنین برای ثبت اتحادیه های صنفی ارائه مجوز مبنی بر ثبت اتحادیه از طرف مجمع امور صنفی ذی ربط اامی است.

مراحل ثبت شرکت های تجاری
قبل از تاسیس و ثبت هر شرکت ، موسسین و سهامداران شرکت باید در خصوص تعیین موارد مهمی مثل تعیین موضوع، اعضا ، تابعیت و اقامتگاه قانونی، سرمایه شرکت ، مدیران و دارندگان حق امضا و تصمیم گیری نمایند زیرا تعیین این موارد اساس کار شرکت بوده و اصولاَ بدون تصمیم گیری و تعیین این موارد امکان تاسیس و ثبت هیچ شرکتی وجود ندارد . لذا ذیلاَ به شرح هر یک از این موارد می پردازیم.
• تابعیت و اقامتگاه قانونی شرکت 
طبق ماده 591 قانون تجارت اشخاص حقوقی ( از جمله شرکت ها ) تابعیت کشوری را دارند که اقامتگاه آن ها در آن کشور می باشد و در ماده 590 قانون تجارت اقامتگاه اشخاص حقوقی مکانی تعیین شده است که ( اداره امور ) شخص حقوقی آن جا باشد، لذا شرکتی که مرکز اداره امور ( دفتر مرکزی ) آن در ایران واقع باشد، دارای تابعیت ایرانی است ، ولو اینکه مرکز عملیات آن خارج از کشور باشد.
اقامتگاه قانونی شرکت از این لحاظ اهمیت دارد که تمامی ابلاغ های قانونی، اظهارنامه، دادخواست و . باید به آدرس اقامتگاه قانونی شرکت ارسال شود.
• موضوع شرکت 
موضوع شرکت از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا که شخص حقوقی فقط درباره موضوعاتی می تواند عمل کند که در موضوع شرکت تصریح شده باشد . در این خصوص باید توجه داشت که :
در شرکت های تجاری موضوع شرکت باید معلوم و معین باشد؛ زیرا تشکیل شرکت های تجاری نیز در زمره عقود است و لازم است که طبق ماده 216 قانون مدنی، موضوع آن معلوم باشد.
از طرفی دیگر ، انتخاب برخی از موضوعات فعالیت در قالب یک شرکت بازرگانی، مستم دریافت مجوز می باشد که در این صورت پیش از ثبت باید نسبت به اخذ مجوز اقدام نمود. به عنوان مثال جهت گشایش دفتر خدمات ارتباطی باید حتماَ از " مخابرات " اخذ مجوز نمایید .
• شرکا 
شرکا باید از صلاحیت و اهلیت لازم برخوردار باشند. از آنجا که انعقاد قرارداد با افراد صغیر، محجور یا مجنون فاقد وجاهت قانونی است لذا در رابطه با افراد موصوف عقد قرارداد صرفاَ از طریق ولی یا قیم آن ها امکان پذیر خواهد بود.
در قوانین ایران، یک شخص نمی تواند به تنهایی شرکت تشکیل دهد بنابراین تاسیس شرکت مستم شراکت دو یا چند شریک می باشد. ( قانون گذار هیچ حداکثری برای تعداد شرکا معین نکرده است)
• اسم شرکت 
هر شخص حقوقی همانند شخص طبیعی یا حقیقی باید دارای نام باشد تا از سایر اشخاص حقوقی متمایز گردد.
نام شرکت برای صحت باید دارای شرایط ذیل باشد :
اولاَ: نام یا عنوان از نظر ماهیت یا طریقه استفاده آن خلاف موازین شرعی نباشد.
ثانیاَ: خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشد.
ثالثاَ : موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت ماهیت موسسه یا شرکتی که اسم یا عنوان انتخاب شده معرف آن است ، فراهم نکند.

در انتخاب نام شرکت توجه داشته باشید که 
- دارای سابقه ثبت نباشد.
- دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.
- واژه ی بیگانه نباشد و فارسی باشد.
- لاتین نباشد.
- در انتخاب نام شرکت حتماَ باید از اسم خاص استفاده شود.
اضافه می شود ، جهت تعیین اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
• سرمایه شرکت
هر شرکتی که تاسیس می شود باید برای انجام کار و فعالیت خود سرمایه ای داشته باشد، سرمایه شرکت ها از طرف شرکا و سهامداران آن تامین می شود، سرمایه شرکت ها اصولاَ به وجه رایج کشور تعیین می شود منتهی شرکا می توانند برای تامین سرمایه شرکت حصه خود را به صورت نقدی یعنی به پول یا به صورت غیرنقدی تعیین کنند.
قانون تجارت ایران برای تاسیس برخی شرکت ها مبلغی را به عنوان حداقل سرمایه در نظر گرفته است، طبق ماده 5 ل. ا. ا قانون تجارت حداقل سرمایه برای تاسیس شرکت سهامی عام پنج میلیون ریال و برای شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال تعیین شده است ؛ ولی قانون تجارت برای سایر شرکت ها حداقل سرمایه در نظر نگرفته است.
• مدیران شرکت
شرکت ها نیز مانند سایر اشخاص حقوقی، برای اداره امور و تحقق بخشیدن به اهداف خود نیاز به مدیر و گرداننده دارند؛ سمت مدیران شرکت ها، به وسیله هیئت مدیره شرکت تعیین می شود و خود اعضای هیئت مدیره نیز با رای گیری از سهامداران شرکت انتخاب می شوند. هیئت مدیره شرکت اداره امور شرکت را به عهده دارد و تصمیمات مهم در خصوص اداره شرکت منجمله تعیین مدیرعامل و سایر امور شرکت را به عهده دارد، هیئت مدیره در اولین جلسه خود یک نفر را از بین خود یا خارج از شرکت به عنوان رئیس و یک نفر را به عنوان نائب رئیس هیئت مدیره انتخاب می کنند .
از وظایف مهم هیئت مدیره، تعیین دارندگان حق امضای اسناد رسمی و عادی شرکت ( مثل حق امضای چک ها، سفته ها ، قراردادها و غیره ) از طرف شرکت می باشد.
• ثبت شرکت در سامانه اداره ثبت شرکت ها
جهت این امر پس از تعیین موضوع شرکت ، نوع شرکت ، تعداد سهامداران ( در شرکت سهامی خاص ) یا تعداد شرکا ( در شرکت با مسئولیت محدود ) ، انتخاب نام شرکت و تنظیم مدارک مورد نیاز، به سامانه فوق الذکر به نشانی  مراجعه نمایید و تمام اطلاعات خواسته شده را به طور دقیق در سامانه وارد کنید.

مراحل انجام کار در سامانه به ترتیب ذیل است
- مرحله اول مربوط به تکمیل اطلاعات متقاضی می باشد. ( درج نام ، نام خانوادگی ، تعیین تابعیت متقاضی و .)
- مرحله بعدی مربوط به نام و اطلاعات شخص حقوقی است . در این مرحله می بایست پنج نام را به ترتیب اولویت وارد نمایید.
- مرحله سوم در ارتباط با مدت فعالیت شرکت و همچنین نوع فعالیت شرکت است که در صورت داشتن مجوز از ارگان خاصی شماره مجوز و تاریخ مجوز می بایست در سامانه قید شود.
- اطلاعات مرکز اصلی
- گام پنجم در ارتباط با سرمایه شخص حقوقی است.
- در مرحله بعد می بایست سمت شخص در موسسه یا شرکت را وارد نموده و چنانچه شرکت شعبه دیگری داشته باشد مشخصات آن نظیر کد پستی شعبه درج گردد.
- اطلاعات سال مالی شرکت در این مرحله وارد می شود. یعنی روز و ماه شروع سال مالی. ( آغاز و انجام سال مالی شرکت معمولاَ شامل ابتدای فروردین تا پایان اسفند ماه یا ابتدای مهرماه تا پایان شهریور ماه سال بعد می شود)
- اطلاعات رومه شرکت یا انتخاب از فهرست رومه شرکت تعیین می شود.
- سپس متن اظهارنامه و اساسنامه شرکت یا موسسه را وارد نمایید.
در مرحله نهایی با توجه به نوع شرکت مدارکی که متقاضی باید ارائه کند نشان داده شده و باید گزینه تأیید مدارک مورد نیاز را تیک زد که متقاضی باید آنها را تهیه کند. کلیک بر روی گزینه پذیرش پایان کار بوده و تقاضای تأسیس ثبت نهایی شده و ارسال می گردد.
توجه داشته باشید که در هنگام ثبت نام اولیه در سامانه در بالای صفحه یک کد پیگیری به شما اختصاص داده می شود که تا زمان حصول نتیجه با آن کد می توانید از وضعیت پرونده خود مطلع گردید.
• ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها
پس از پذیرش اینترنتی، می بایست اوراق چاپی از سامانه پرینت گرفته شود و به امضاء کلیه اعضاء شرکت برسد . سپس اوراق امضاء شده ( هر یک در دو نسخه ) به همراه رونوشت برابر با اصل مدارک شناسایی اعضاء و گواهی های عدم سوء پیشینه هیئت مدیره و بازرسین ( در صورت ثبت شرکت سهامی خاص ) از طریق پست سفارشی و پاکت های مخصوص اداره ثبت شرکت ها به این اداره ارسال و پس از ارسال بارکد پستی در سامانه مذکور درج گردد.
بعد از تسلیم مدارک به اداره ثبت شرکت ها، اداره مزبور بررسی اجمالی نسبت به مدارک مزبور به عمل می آورد تا معلوم شود آیا مدارک مطابق مقررات قانون تنظیم شده است یا خیر و چنانچه نقصی در مدارک باشد به متقاضی اعلام تا متقاضی نسبت به رفع نواقص اقدام نماید و در صورت نداشتن نقص و کامل بودن مدارک پس از پرداخت حق الثبت و. حقوق دولتی از طرف متقاضی مفاد شرکت نامه یا اظهارنامه به ترتیب تاریخ و تحت شماره معینی در دفتر ثبت شرکت های تجاری ثبت می شود.
• تشریفات ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری در دفاتر ثبت
1- در مورد ثبت کردن شرکت های دارای شرکت نامه و شرکت های با مسئولیت محدود- نسبی – تضامنی – تعاونی متن شرکت نامه را عیناَ در دفتر ثبت شرکت نامه ثبت نموده و وصول سرمایه توسط مدیران را نیز در دفتر ذکر کرده و این عبارات را در ذیل ثبت مربوط قید نمایند :
( در تاریخ روز ماه سال .) در دفتر ثبت شرکت نامه ثبت شرکت های داخلی تحت شماره ثبت و هویت شرکا بر اینجانب محرز گردید، سپس هر یک از شرکا و مدیران امضا کننده، شرکت نامه مدارک لازم را جهت احراز هویت خود به متصذی مربوط ارائه داده و بعد از نوشتن ( ثبت با شرکت نامه برابر است ) دفتر را امضا نمایند و متصدی ثبت نیز دفتر را امضا می نماید.
2- در مورد شرکت های سهامی باید مفاد اظهارنامه را عیناَ در دفتر ثبت شرکت نامه ثبت نموده و موسسین و مدیران امضا کننده اظهارنامه و متصدی ثبت با ذکر عبارات فوق و قید جمله ( ثبت با اظهارنامه برابر است ) به جای جمله ثبت با شرکت نامه برابر است دفتر را امضا نمایند.
3- در مورد موسسات غیرتجاری متن تقاضانامه ثبت موسسه را عیناَ در دفتر ثبت موسسات غیرتجاری ثبت نموده و موسسین و مدیران امضا کننده تقاضانامه و متصدی با ذکر عبارات مندرج در بند یک و قید جمله ( ثبت با تقاضانامه برابر است ) به جای جمله ثبت با شرکت نامه برابر است دفتر را امضا نمایند. ( بند 140 مجموعه بخشنامه های ثبتی )
لازم به ذکر است در دفتر ثبت شرکت ها برای ثبت هر شرکت 3 صفحه سفید اختصاص داده می شود تا تغییرات و تصمیمات بعدی شرکت که به اداره ثبت شرکت ها اعلام می شود و مطابق قانون و آیین نامه های مربوطه باید به ثبت برسد در ذیل ثبت اولیه و در صفحات مزبور، ثبت شود.
چنانچه صفحات اختصاص داده شده برای ثبت تغییرات کامل شود، صفحات دیگری در دفتر دیگر که به دفتر متمم مشهور است برای آن اختصاص داده می شود که تغییرات بعدی باید در آن دفتر ثبت شود و در ذیل ثبت اولیه باید شماره دفتر متمم و شماره صفحه آن نیز باید قید شود.
برای هر شرکت پرونده مخصوصی در اداره ثبت شرکت ها تشکیل می گردد و در پرونده مزبور برای خود شرکت و هر یک از شعب آن باید یک لفافه اختصاص داده شود. تقاضانامه و اظهارنامه و بقیه اسناد و مدارک شرکت که ضمیمه آنست در لفاف مخصوص شرکت یا شعبه آن ضبط می گردد و در ردیف مخصوص شرکت بایگانی می شود.
• سند ثبت شرکت
پس از به ثبت رسیدن شرکت، متصدی ثبت باید در مورد شرکت های دارای شرکت نامه و شرکت های با مسئولیت محدود نسبی – تضامنی – تعاونی یک نسخه از تقاضانامه و در مورد شرکت های سهامی باید یک نسخه از اظهارنامه را با قید تاریخ و شماره ثبت امضا نموده و به مهر اداره ور کرده و به تقاضاکننده تحویل دهد که این سند به منزله سند ثبت می باشد و نزد تقاضا کننده خواهد ماند. ماده 5 نظام نامه قانون تجارت در این مورد مقرر می دارد : " بعد از ثبت، متصدی مربوطه باید نسخه ثانی تقاضانامه را با قید تاریخ و نمره ثبت امضا و به مهر اداره ور کرده به تقاضا کننده بدهد. این سند، سند ثبت شرکت خواهد بود ".
• وم تصریح به شماره ثبت و میزان سرمایه در کلیه اسناد ونشریات شرکت
به دستور ماده 220 قانون تجارت تمامی شرکت های تجاری ایرانی، همچنین درباره ثبت شرکت های خارجی در ایران می توان گفت این شرکت ها باید در کلیه اسناد و صورت حساب ها و اعلانات و نشریات خود اعم از تشریات چاپی و خطی  تصریح نمایند تحت چه شماره ای به ثبت رسیده اند وگرنه محکوم به پرداخت جزای نقدی خواهند شد . 

همچنین طبق ماده 201 قانون تجارت، در هر گونه اسناد و صورت حساب ها و اعلانات و نشریات و غیره که به صورت چاپی یا خطی از طرف شرکت ها ( به استثنای شرکت های تعاونی ) صادر می شود، سرمایه شرکت باید صریحاَ ذکر گردد و اگر تمام سرمایه پرداخت نشده قسمتی که پرداخت شده نیز باید صریحاَ معین شود.
همچنین در اجرای آیین نامه اختصاصی شناسه ملی به کلیه اشخاص حقوقی، موضوع تصویب نامه شماره   هیئت وزیران شرکت ها و موسسات غیرتجاری موظفند در کلیه اوراق، آگهی ها و اسناد ، شناسه ملی خود را نیز درج نمایند.
• وم انتشار آگهی تاسیس در رومه رسمی
به دستور ماده 6 نظام نامه راجع به مواد 196 و 197 و 199 قانون تجارت مصوب 1311 در ظرف ماه اول ثبت هر شرکت، خلاصه شرکت نامه و منضمات آن باید توسط اداره ثبت محل در رومه رسمی کشور و یکی از رومه های کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت با هزینه خود شرکت منتشر شود.
خلاصه مذکور در ماده فوق الذکر باید متضمن نکات ذیل باشد :
الف) نسبت به شرکت ها از هر قبیل :
1- شماره و تاریخ ثبت
2- مقدار سرمایه ( با تشخیص مقداری از آنکه پرداخته شده و مقداری که شرکا پرداخت آن را تعهد کرده اند ).
3- اسامی مدیر یا مدیران
4- تاریخ آغاز و ختم شرکت در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.
ب) در شرکت های تضامنی و شرکت مختلط اعم از سهامی و غیرسهامی علاوه بر نکات فوق باید اسم تمامی شرکای ضامن نیز منتشر شود.
به منظور درج آگهی تاسیس در رومه رسمی کل کشور می بایست به آدرس  مراجعه و جهت پرداخت هزینه آن اقدام نمایید. برای این منظور لازم است ابتدا در این سایت عضو شوید و سپس از قسمت پرداخت هزینه آگهی و قید شماره مکانیزه که در بالای آگهی تاسیس نوشته شده است اقدام نمایید.
پس از گذشت 5 روز کاری پس از پرداخت هزینه، رومه رسمی تاسیس شرکت به چاپ خواهد رسید و از طریق همان سایت می توان نسبت به چاپ آن اقدام نمود.
از انتخابتان متشکریم.



درباره ثبت شرکت های پیمانکاری در مشهد بیشتر بدانید
یکی دیگر از شرکت ها ، شرکت های پیمانکاری است . شرکت های پیمانکاری به دلیل ماهیت خود، طی سالیان دراز مورد توجه سرمایه گذاران کثیری قرار گرفته اند.
چنانچه شما نیز علاقه مند به تاسیس این شرکت هستید و می خواهید با شرایط راه اندازی و تاسیس آن در مشهد آشنا شوید این مقاله را مطالعه بفرمایید. ما در این مقاله اطلاعات مفیدی را در اختیار شما عزیزان قرار داده ایم.

 شرکت های پیمانکاری
شرکت های پیمانکاری به گروه هایی از پیمانکاران گفته می شود که تمایل خود را با گرفتن مبالغی از طرف مقابل قرارداد، به منظور انجام اموری که به آن ها تشریح می شود اعلام می کنند و با اخذ قراردادی آن امور را به عهده می گیرند.
این شرکت ها به طور عمده در زمینه ساختمان، راه و باند، تاسیسات مکانیکی، برق و نیرو ، آب و فاضلاب و . به فعالیت می پردازند.
از جمله اهداف تشکیل شرکت های پیمانکاری می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
1) تسریع در انجام کارها و حذف بروکراسی حاکم بر ادارات و سامانه های دولتی
2) افزایش کیفیت خدمات و بهبود کمیت کارها با رعایت اصول صرفه جویی در هزینه ها
3) استقرار نظام کارمزدی به جای نظام وقت مزدی سنتی حاکم به ویژه در ادارات دولتی
4) آزاد کردن منابع انسانی و سایر منابع برای اهداف دیگر

 زمینه های فعالیت شرکت های پیمانکاری
طراحی، محاسبه ، نظارت ، مشاوره و اجرای کلیه امور عمرانی و پیمانکاری شامل ابنیه اعم از فی و بتنی، ساخت مجتمع های مسی، تجاری، اداری، ورزشی، اجرای دکوراسیون های داخلی و نماهای بیرونی ساختمان یا استفاده از فناوری های نوین صنعت ساختمان ، مشارکت و سرمایه گذاری در پروژه های انبوه سازی، طراحی و نصب و اجرای امور تاسیساتی شامل الکتریکال و مکانیکال شامل کلیه سیستم های الکترونیکی و انواع تابلوهای برق های صنعتی و اتوماتیک و تاسیسات برقی اعم از اتوماسیون های صنعتی، کابل کشی صنعتی و ساختمانی، نصب و راه اندازی موتورهای قدرت، تامین و نگهداری فنی و اجرای شبکه های توزیع نیرو و کلیه پروژه های فشار قوی، ضعیف ، متوسط مشتمل بر خطوط پست ، تعمیرات پیشگیرانه در انواع تاسیسات الکتریکال و مکانیکال، طراحی ، اجرا ، تعمیر ، نگهداری فنی و بازسازی انواع آسانسور، پله برقی راه بندها، درب های برقی، آیفون های تصویری و سیستم های روشنایی و تهویه صنعتی و خانگی و اداری ، طراحی و اجرای سیستم های کنترل هوشمند
اجرای پروژه های راه سازی شامل اتوبان ها، بزرگراه ها ، راه های فرعی و اصلی، گاردریل بندی، آسفالت ریزی، راه های ریلی فرودگاه ها و اجرای پروژه های آب شامل سد سازی، تونل سازی ، پل سازی ، انتقال خطوط ( آب، برق، گاز )
شرکت در نمایشگاه های بین المللی تخصصی و غیرتخصصی داخل و خارج از کشور – اخذ و اعطای نمایندگی از شرکت ها و موسسات داخلی و خارجی – اخذ وام و تسهیلات ریالی و ارزی و گشایش اعتبارات اسنادی ( ال سی ) از کلیه بانک های دولتی و خصوصی و موسسات مالی و اعتباری داخلی و خارجی – شرکت در مناقصات و مزایدات و عقد قرارداد با اشخاص حقیقی و حقوقی داخلی و خارجی – انجام بازاریابی ( غیرهرمی، غیر شبکه و غیرالکترونیک ) انجام و ایجاد کلیه امور خدمات شهری و فضای سبز و کانال کشی و امور باغبانی خدمات شهری شامل جدول کشی رنگ آمیزی المان های شهری خرید و فروش و صادرات و واردات کلیه کالاهای مجاز بازرگانی – تهیه و توزیع قطعات و مومات مربوط به صنعت الکتریکال و مکانیکال

درباره ثبت شرکت پیمانکاری
شایان ذکر است ، ومی ندارد یک شرکت پیمانکاری تمامی موضوعات فوق را دربرداشته باشد بلکه ممکن است یک شرکت فقط در حیطه تخصص خود - نظیر اجرای پروژه های راه سازی – فعالیت داشته باشد. اما نکته قابل توجه در این رابطه این است که زمانی که شرکت قصد عقد قرارداد با شخص و یا ارگانی را دارد، در صورتی می تواند قرارداد مذکور را اخذ نماید که مفاد مورد ذکر در قرارداد در موضوع فعالیت شرکت گنجانده شده باشد.

 تعیین قالب ثبتی شرکت پیمانکاری
از اقدامات اولیه برای ثبت شرکت پیمانکاری، تصمیم گیری برای تعیین قالب و نوع شرکت است. شرکت های پیمانکاری را می توان در قالب شرکت سهامی خاص و یا با مسئولیت محدود به ثبت رساند.
از پرکاربردترین قالب های ثبتی برای ثبت این شرکت ، شرکت های سهامی خاص هستند. شرکت های سهامی خاص با حداقل 3 نفر سهامدار و 2 نفر بازرس قابل ثبت هستند.
توجه داشته باشید که شرکت های سهامی از لحاظ اعتباری برای اخذ تسهیلات بانکی ، اخذ نمایندگی معتبر و یا شرکت در مناقصات و مزایده های سطح بالا بسیار مناسب می باشند .مضاف براین، مناقصه گذاران اعتبار و ارزش بیشتری برای این شرکت ها قائل هستند .

خصوصیات شرکت سهامی خاص
- سرمایه شرکت های سهامی خاص حداقل یک میلیون ریال می باشد.
- تعداد مدیران حداقل 3 نفر است.
- تعداد سهامداران حداقل باید سه نفر باشد.
- در شرکت سهامی خاص مبلغ اسمی سهام محدودیت ندارد.
- انتقال سهام در شرکت سهامی خاص موکول به موافقت سایر شرکاست.
- در شرکت سهامی خاص، مسئولیت سهامداران به میزان مبلغ اسمی سهام هر سهامدار است.
- سرمایه سهامداران در شرکت های سهامی به قطعات کوچک قابل تقسیم و چون بی نام است، بنابراین نقل و انتقال آن به راحتی امکان پذیر است.

در حال حاضر برای ثبت شرکت سهامی خاص در اداره مربوطه مدارک ذیل باید از طرف متقاضی تهیه و تحویل اداره شود 

1- دو برگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص و تکمیل آن و امضا ذیل اظهارنامه توسط کلیه سهامداران
تذکر : اوراق اظهارنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند.
2- دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران .
3- دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
4- دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضای مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
5- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران و در صورتی که مدیر عامل خارج از اعضای هیئت مدیره باشد که در دفاتر اسناد رسمی قابل تهیه است.
6- فتوکپی شناسنامه
7- معرفی نامه نمایندگان، در صورتی که سهامداران و اعضای هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن .
8- تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار ، مبنی بر غیردولتی بودن آن
9- گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا افتتاح شده است.
تذکر : در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت آورده غیرنقدی باشد ( اموال منقول و غیرمنقول ) ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری اامی است و در صورتی که اموال غیرمنقول جزء سرمایه شرکت قرار داده شود ارائه مستندات مربوطه ضروری است.
10- اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها
توجه : کلیه شرکت های سهامی خاص موظفند یک جلد دفتر سهام جهت ثبت سهام شرکت تهیه نمایند و تغییرات سهام نیز طبق مقررات در آن ثبت گردد.

 پروسه ثبت شرکت پیمانکاری در مشهد 
پس از مشخص شدن نوع شرکت، با فراهم نمودن مدارک مورد نیاز ، مراحل ثبت نام سامانه ای را انجام و و بعد از امضای اوراق توسط اعضا و موسسین، مدارک را جهت بررسی کارشناس و صدور آگهی تاسیس به اداره مربوطه ارسال نمایید.
در صورت تایید مدارک توسط کارشناس اداره ثبت شرکت ها و صدور آگهی تاسیس، باید شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت جهت اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره مراجعه نماید.
در انتها، پس از امضاء ذیل دفاتر و اخذ اصل آگهی تاسیس ، می بایست نسبت به درج آگهی تاسیس در رومه رسمی کل کشور به نشانی  و پرداخت هزینه آن اقدام نمایید.
دارندگان آگهی برای ثبت آگهی در رومه رسمی، می بایست تمامی مراحل را از طریق پورتال رومه رسمی کشور به آدرس نامبرده انجام دهند و هزینه ی انتشار آگهی را نیز صرفاَ به صورت اینترنتی پرداخت نمایند.

درباره ثبت شرکت پیمانکاری در مشهد
 رتبه بندی پیمانکاران یا گرید
شرکت هایی امثال شرکت های پیمانکاری که نوع کار آن ها خدمات می باشد برای گرفتن پروژه های کاری باید رتبه اخذ کنند. رتبه بندی یک نوع معیار صلاحیت گذاری بر اساس استانداردهای تعریف شده است.
شرکت های پیمانکاری با توجه به قراردادها و امکانات و وافراد امتیاز آور از 1 تا 5 رتبه بندی می شوند که در واقع 5 پایین ترین و 1 بالاترین رتبه محسوب می شود. برای رتبه بندی شرکت های پیمانکار ملاک اصلی تعداد نیروی فنی و مهندسی حاضر در هیئت مدیره ی یک شرکت می باشد.
رشته های پیمانکاری شامل موارد ذیل است :
1- ساختمان و ابنیه2- راه و ترابری3- صنعت و معدن4- تاسیسات و تجهیزات5- کشاورزی6- آب 7- مرمت آثار باستانی 8 - کاوش های زمینی9- ارتباطات10- نفت و گاز11- نیرو
در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر می توانید به مقالات " راهنمای ثبت شرکت پیمانکاری " و " شرایط ثبت شرکت پیمانکاری " در سایت مراجعه و یا با همکاران ما در فکر برتر تماس حاصل فرمایید.
تیم تخصصی فکر برتر،همراه پیمانکاران و مشاوران محترم خواهند بود در :
• ثبت شرکت های پیمانکاری
• اخذ و تمدید و ارتقا رتبه شرکت های پیمانکاری در حداقل زمان
• اخذ و تمدید و ارتقا رتبه ی شرکت های مشاور در حداقل زمان
• اخذ و تمدید و ارتقا رتبه ی شرکت های انفورماتیک در حداقل زمان
• اخذ و تمدید و ارتقا رتبه ی شرکت های اندوه سازان در حداقل زمان
• اخذ و تمدید و ارتقا رتبه شرکت های EPC در حداقل زمان
• مشاوره رایگان و کار گزاری نقل و انتقال 100%سهام یک شرکت تا انتقال کامل و انجام تغییرات هیئت مدیره ای برای خریداران و پیمانکاران محترم
• انجام نقل و انتقال سهام در اداره دارایی با استفاده از وکلای متخصص
• اخذ کارت پیمانکاری شهرداری با استفاده از کارآزموده ترین افراد
• مشاوره و کار گزاری اخذ ضمانت های بانکی
• اخذ گذر واژه دوم جهت ورود به سامانه ساجات
• رتبه بندی مدرک مهندسین در کوتاه ترین زمان ممکن
• اخذ کد اقتصادی
و کلیه اموری که منجر به ارتقاء و یا اخذ گواهی رتبه بندی گردد.

 

 

 

 


 
در هنگام ثبت شرکت، یکی از مواردی که می بایست آگاهانه در رابطه با آن تصمیم گرفت ، مسئولیت مدیر یا مدیران شرکت است. در این مقاله، ضمن اینکه به ترتیب اداره شرکت با مسئولیت محدود می پردازیم، مسئولیت های مدیران این شرکت را نیز بیان می کنیم. در این رابطه ، مقالات ذیل را نیز می توانید بخوانید :

- اداره شرکت با مسئولیت محدود

- اختیارات و وظایف مدیر شرکت با مسئولیت محدود

- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود

• اول : مدیران شرکت
" ترتیب اداره شرکت با مسئولیت محدود ، به وسیله یک یا چند مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکا یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدودی معین می شوند، اداره می گردد. "
بر این اساس :
اولاَ : اداره شرکت با مسئولیت محدود به وسیله مدیران معینه اداره می شود و مرجع تعیین مدیران ، مجمع عمومی شرکا می باشد.
ثانیاَ : مدیر یا مدیران ممکن است موظف ، یعنی حقوق بگیر یا غیرموظف باشند. معمولاَ مدیران غیرموظف مدیرانی هستند که از بین شرکا انتخاب می شوند و با در نظر گرفتن روابط خصوصی شرکا و شناخت آن ها از همدیگر، به صورت افتخاری انجام وظیفه می کنند. ولی اگر مدیر شرکت موظف باشد ، وظیفه و حقوق او از طرف مجمع عمومی شرکا تعیین می شود.
ثالثاَ : مدیر شرکت ممکن است از بین شرکا انتخاب شود یا خارج از شرکت انتخاب گردد.
گرچه علی الاصول شرکا در کار مدیر یا مدیران نظارت دارند، ولی چون طبق ماده 109 قانون تجارت موقعی در شرکت های با مسئولیت محدود هیئت نظار انتخاب می شود که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشند، بنابراین به منظور اعمال نظارت در کار مدیر یا مدیران در شرکت های با مسئولیت محدودی که تعداد شرکا آن ها تا دوازده نفر می باشند، به نظر بهتر آن است که یک هیئت مدیره ای انتخاب شود که به صورت غیرموظف ( افتخاری ) انجام وظیفه نماید. و چون شرکت ناظر یا بازرسی در این قبیل شرکت ها ندارد ، در کارهای مدیر که تحت عنوان ( مدیرعامل ) انتخاب می شود نظارت نمایند.
رابعاَ : مدت ماموریت مدیر ممکن است محدود یا نامحدود باشد. در صورت محدود بودن مدت مدیریت، تجدید انتخاب ، تمدید مدت مدیریت و یا تعیین مدیر جدید به عهده مجمع عمومی شرکا خواهد بود.
در صورت نامحدود بودن مدت مدیریت ، حدود آن مدت تا موقعی است که مجمع شرکا رای به عزل مدیر نداده باشد که موارد عزل در اساسنامه معین می شود.
خامساَ : برای تعیین شرایط احراز سمت مدیریت در شرکت های با مسئولیت محدود به علت سکوت قانون تجارت در این مورد ، باید از ماده 111 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 / 12 / 1347 اخذ ملاک شود.

• دوم : مسئولیت مدیر یا مدیران در شرکت با مسئولیت محدود
مدیر یا مدیران شرکت های با مسئولیت محدود ، دارای مسئولیت های مدنی و کیفری است که در قانون تجارت پیش بینی شده است.
الف- مسئولیت تضامنی : مدیر یا مدیران شرکت در موارد ذیل در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند :
1- نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین شده. بدیهی است مسئولیت مدیر یا مدیران در این مورد در صورتی است که از بین شرکا انتخاب شده باشند .
2- در هر شرکت با مسئولیت محدود که در موقع تشکیل ، تمام سرمایه نقدی آن تادیه نشده و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم نشده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است . ولیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث، حق استناد به این بطلان ندارند.
اگر حکم بطلان صادر شود، مدیرهایی که در حین حدوث سبب بطلان ، یا بلافاصله پس از آن ، سر کار بوده و انجام وظیفه نکرده اند ، در مقابل شرکا دیگر و اشخاص ثالث نسبت به خسارات ناشیه از این بطلان متضامناَ مسئول خواهند بود.
3- اگر در شرکت با مسئولیت محدود ، در شرکتنامه صراحتاَ قید نشده باشد که سهم الشرکه های غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است، آن شرکت باطل و از درجه اعتبار ساقط است.
لیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث، حق استناد به این بطلان ندارند.
اگر حکم بطلان صادر شود، مدیرهایی که در حین حدوث سبب بطلان ، یا بلافاصله پس از آن ، سر کار بوده و انجام وظیفه نکرده اند ، در مقابل شرکای دیگر و اشخاص ثالث نسبت به خسارات ناشیه از این بطلان متضامناَ مسئول خواهند بود.
مرور زمان دعاوی فوق به شرح ماده 99 و ذیل ماده 101 قانون تجارت ده سال بسته به مورد از تاریخ تشکیل شرکت ، یا از تاریخ حدوث سبب بطلان است.
ب- مسئولیت کلی مدیران : به طور کلی مدیران در قبال عدم انجام هر نوع وظیفه و تکلیفی که قانوناَ به عهده دارند، مسئول بوده و جوابگو خواهند بود و اگر در این رهگذر خساراتی به شرکت یا شرکا وارد آید بایستی از عهده خسارات مزیور برآیند.
ج- مسئولیت کیفری : در این مورد ماده 115 قانون تجارت می گوید :
" اشخاص ذیل محسوب می شوند :
الف- موسسین و مدیرانی که برخلاف واقع ، پرداخت تمام سهم الشرکه نقدی و تقویم و تسلیم سهم الشرکه غیرنقدی را در اوراق و اسنادی که باید برای ثبت شرکت بدهند ، اظهار کرده باشند.
ب- کسانی که به وسایل متقلبانه سهم الشرکه غیرنقدی را ، بیش از قیمت واقعی آن تقویم کرده باشند.
ج- مدیرانی که با نبودن صورت دارایی یا به استناد صورت دارایی مزور، منافع موهومی را بین شرکا تقسیم کنند ".
درباره تزوبر ماده 20 قانون مجازات اسلامی ( تعزیرات ) مصوب / 5/ 1362 تعریف لازم ارائه داده است. قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات و مجازات های بازدارنده مصوب 2 / 3 / 1375 برای جعل و تزویر به شرح ماده 523 تعریف واحدی بیان داشته و در ماده 532 برای تزویر کارمندان مجازات حبس و جزای نقدی تعیین کرده است. و طبق ماده 542 شروع به تزویر را نیز قابل مجازات اعلام کرده است.
و ماده 240 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت می گوید :
" هر سودی که بدون رعایت مقررات این قانون تقسیم شود ، منافع موهوم تلقی خواهد شد ".
به نظر دعوی استرداد منافع موهوم قابل استماع بوده و مرور زمان آن به استناد ماده 219 قانون تجارت ، پنج سال است و مبدا مرور زمان از تاریخ تقسیم منافع شروع می شود. ( طبق نشریه شماره 7257- 27/11/1361 شورای نگهبان منتشره در مجموعه قوانین سال 1363 مرور زمان موضوع ماده 731 ق. ا. د. م مخالف با موازین شرع تشخیص داده شده است ) .
اساسنامه انتخابی به عنوان تمثیل در مواد 9، 10 و 11 در مورد هیئت مدیره می گوید :
ماده 9 : " شرکت به وسیله هیئت مدیره ای مرکب از سه نفر که مجمع شرکا از بین شرکا یا از خارج از شرکت برای مدت نامحدود انتخاب می نماید ، اداره خواهد شد ".
ماده 10 : " هیئت مدیره از بین خود ، یک نفر به سمت رئیس هیئت مدیره ، و یک نفر به سمت مدیرعامل و یک نفر به سمت مدیر فنی انتخاب خواهد نمود " .
ماده 11 : " هیئت مدیره نماینده قانونی شرکت بوده و برای اداره امور شرکت دارای همه گونه اختیارات می باشد و مخصوصاَ در موارد زیر :
انجام امور اداری و انجام تشریفات قانونی، حفظ اموال و تنظیم فهرست دارایی رسیدگی به محاسبات شرکت ، تنظیم بیلان سالانه ، انتخاب و استخدام پرسنل مورد نیاز و تعیین حقوق و مزایای آن ها، مشارکت با سایر شرکت ها، استقراض به نام شرکت از بانک ها و موسسات ملی و دولتی و اشخاص با وثیقه و یا بدون وثیقه ، افتتاح حساب و تحصیل اعتبار از بانک ها، خرید و فروش و اجاره اموال منقول و غیرمنقول و ماشین آلات و مواد اولیه برای رفع نیاز شرکت ، تعیین وکیل و وکیل در توکیل ، تعقیب دعاوی شرکت چه شرکت مدعی باشد و چه مدعی علیه در تمام مراحل قضایی با تمام اختیارات ، تنظیم آیین نامه های داخلی لازم " و مواد بعدی اعلام می کنند :
ماده 12 : " امضای کلیه اوراق و اسناد بهادار از قبیل چک و سفته و برات و اوراق تعهد آور با رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل یا مدیر فنی متفقاَ و با مهر شرکت معتبر است . ولی سایر اوراق از قبیل مکاتبات اداری، اسناد رسمی ، عقود ، قراردادها با مدیر عامل و مدیر فنی متفقاَ با مهر شرکت نافذ می باشد ".
ماده 13 : " هر یک از اعضای هیئت مدیره و یا دارندگان حق امضاء می تواند اختیارات و یا حق امضای خود را به یکدیگر و یا با موافقت هیئت مدیره به شخص خارج، با مسئولیت خود واگذار نماید ."
ماده 14 : " جلسات هیئت مدیره بر حسب ضرورت بنا بر دعوت هر یک از مدیران تشکیل می گردد و تشکیل جلسات و اخذ تصمیم در هر موردی ، با اکثریت آراء معتبر می باشد ".


 
اهمیت روز افزون سرمایه گذاری مستقیم خارجی و رقابتی که بین کشورها در جذب بیشتر آن صورت می گیرد ، موضوعی است که هر روز مفاد چند خطی را در رومه یا مجله ای به خود اختصاص می دهد.
با مراجعه به تاریخ ، درخواهیم یافت که فعالیت شرکت های خارجی در ایران از سال 30 میلادی آغاز گردیده است. اولین آن ها شرکت معروف " رالی " لندن بود که با تاسیس یک شعبه در تبریز مستقر شد. از آن زمان به بعد شرکت های خارجی مختلفی در ایران به فعالیت پرداختند.
شرکت های خارجی برای تحقق اهداف بازاریابی ، ممکن است به تاسیس شعبه اقدام نمایند. اما چه قوانین و مقرراتی راجع به شعبه شرکت های خارجی حاکم است ؟ در این مقاله سعی شده است تا به بررسی این موضوع پرداخته شود. شایان ذکر است، متقاضیان محترم ، جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند به مقالات زیر نیز مراجعه نمایند :
- طریقه ی ثبت شعبه شرکت خارجی
- مدارک لازم برای ثبت شعبه شرکت خارجی در ایران

• شعبه شرکت خارجی
همان طور که اشاره شد ، مهم ترین علتی که یک شرکت خارجی به تاسیس شعبه در کشور دیگری اقدام می نماید، بازاریابی است . صادرکنندگان اغلب به این نتیجه می رسند که تجارت از طریق شعب یا شرکت های فرعی بازارهای تازه ای را بر روی محصولات آنان می گشاید و دربرگیرنده عامل رشد قابل توجهی می باشد. بنابراین برای تحقق چنین هدفی ممکن است شرکت خارجی به تاسیس شعبه یا شرکت فرعی اقدام نماید.
تفاوت اصلی تعیین کننده میان این دو نوع قالب حقوقی در آن است که شعبه تنها بخشی از وجود صادرکننده در کشور خارجی است و از طریق دایر کردن دفتر یا شعبه ، صادر کننده شخصاَ در آن کشور حاضر است ، بدون آن که شخصیتی متمایز و مستقل از شرکت اصلی داشته باشد. بنابراین اگر شعبه شرکت خارجی متقاضی دریافت اعتبار بانکی باشد، بانک به اخذ وثیقه یا ضمانت از شرکت خارجی اقدام نمی نماید. زیرا دیون شعبه خود به خود دیون شرکت اصلی خواهد بود. با وجود این شرکت فرعی بر خلاف شعبه ، شخصیت حقوقی مستقل از شرکت خارجی اصلی در کشور خارجی که در آن به ثبت رسیده است ، کسب می نماید و چنان چه متقاضی اعتبار بانکی باشد، بانک ممکن است ضمانت لازم را از سوی شرکت مادر برای تضمین دیون شرکت فرعی تقاضا نماید.
ماده 2 آیین نامه ثبت شعبه یا نمایندگی ، شعبه شرکت خارجی را چنین تعریف می نماید : " شعبه شرکت خارجی ، واحد محلی تابع شرکت اصلی است که مستقیماَ موضوع و وظایف شرکت اصلی را در محل انجام می دهد. فعالیت شعبه در محل، تحت نام و با مسئولیت شرکت اصلی خواهد بود ."
بنا بر تعریف فوق، اولاَ : شعبه واحد محلی شرکت اصلی می باشد. یعنی با ثبت شعبه در کشور ایران گویی شرکت خارجی در ایران حاضر است ؛ ثانیاَ : این واحد به طور مستقیم موضوع و وظیفه شرکت اصلی را در ایران انجام خواهد داد. به عبارت دیگر، تنها در چارچوب اساسنامه شرکت اصلی ، و نه بیش از آن ، می تواند فعالیت کند ؛ ثالثاَ : شعبه شرکت خارجی بانام و با مسئولیت شرکت اصلی خواهد بود. به عبارت دیگر، کلیه مسئولیت های قانونی را شرکت اصلی خواهد داشت و در صورت وم شرکت اصلی پاسخگو می باشد.
ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی در مناطق آزاد تجاری – صنعتی ج. ا. ا به گونه ای شعبه را تعریف نموده است که گویی مراد از آن شرکت فرعی می باشد. طبق بند 7 ماده 1 ضوابط مذکور : " شعبه یک شرکت یا موسسه ، شخص حقوقی است که در منطقه توسط شرکت یا موسسه اصلی که در خارج از منطقه ایجاد شده تشکیل شده است و اکثریت سهام آن متعلق به شرکت یا موسسه مذکور می باشد و این شخص حقوقی تازه تاسیس، شرکت یا موسسه فرعی آن محسوب می شود . " همان گونه که ملاحظه می شود، طبق مفاد این بند مفهوم شعبه و شرکت فرعی در هم آمیخته شده است. زیرا مقرر گشته است همین که اکثریت سهام شرکت تازه تاسیس متعلق به شرکت اصلی باشد، شرکت مزبور " شعبه " قلمداد خواهد شد. حال آن که آن چه که به طور اصولی از شعبه در حقوق تجارت بین الملل مد نظر است ، واحدی است که وماَ صد در صد سهام آن متعلق به همان شرکت اصلی می باشد و بدون آن که شخصیتی مستقل داشته باشد، در واقع دفتر همان شرکت اصلی محسوب می شود.
طبق ماده 1 آیین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه ، شرکت های خارجی که در کشور محل ثبت خود شرکت قانونی شناخته می شوند ، مشروط به عمل متقابل در کشور متبوع ، می توانند برای فعالیت در ایران در زمینه های زیر بر اساس مقررات این آیین نامه و سایر قوانین و مقررات مربوط ، نسبت به ثبت شعبه یا نمایندگی خود در ایران اقدام نمایند :
- ارائه خدمات بعد از فروش کالاها یا خدمات شرکت خارجی ؛
- انجام عملیات اجرایی قراردادهایی که بین اشخاص ایرانی و شرکت خارجی منعقد می شود ؛
- بررسی و زمینه سازی برای سرمایه گذاری شرکت خارجی در ایران ؛
- همکاری با شرکت های فنی و مهندسی ایرانی برای انجام کار در کشورهای ثالث ؛
- افزایش صادرات غیرنفتی جمهوری اسلامی ایران ؛
- ارائه خدمات فنی و مهندسی و انتقال دانش فنی و فناوری ؛
- انجام فعالیت هایی که مجوز آن توسط دستگاه های دولتی که به طور قانونی مجاز به صدور مجوز هستند ، صادر می گردد. از قبیل ارائه خدمات در زمینه های حمل و نقل ، بیمه و بازرسی کالا ، بانکی ، بازاریابی و غیره .

• مراحل ثبت شعبه شرکت خارجی
- فراهم نمودن مدارک لازم جهت ثبت شعبه
- مراجعه به واحد تعیین نام اداره ثبت شرکت ها جهت تعیین نام ( در تعیین نام باید دقت شود نام تایید شده عین نام شرکت خارجی با قید شعبه باشد و از اختصار نام یا ترجمه آن خودداری گردد ) .
- اخذ رسید تحویل مدارک مورد نیاز
- تهیه پیش نویس آگهی تاسیس در صورت نبود ایرادات و نواقص دیگر
- پرداخت حق الثبت و حق الدرج با مراجعه به بانک
- ثبت مفاد پیش نویس آگهی تایید شده در دفتر مربوطه
- تعیین شماره ثبت و شناسه ملی
- اخذ آگهی تاسیس از دبیرخانه
- تحویل یک نسخه از آگهی تاسیس شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی به واحد روابط عمومی مستقر در اداره مربوطه جهت درج در رومه کثیرالانتشار و اخذ رسید
• چند نکته قانونی :
1- به موجب مواد 7 و 8 آیین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی، شعبه شرکت خارجی موظف است هر سال گزارش سالانه شرکت اصلی مشتمل بر گزارش های مالی حسابرسی شده توسط حسابرسان مستقل مقیم در کشور متبوع را به دستگاه ذی ربط ارائه نماید.
2- طبق ماده 6 آیین نامه قانون نامبرده ، اشخاصی که مجوز فعالیت آن ها از سوی مراجع ذی ربط لغو می شود مکلفند در مهلت تعیین شده توسط اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری، نسبت به انحلال شعبه یا نمایندگی و انجام امور تصفیه آن اقدام نمایند.
از همراهیتان سپاسگزاریم.


آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

پارسیک مینایی Iris's life clothingtmall pieriemagro chiarerewo sabkagani نمرات Anne's collection bedgioflexre